Wanneer u vermoedt dat u een dominante pup heeft of ongewenste gedragingen die daarmee kunnen samenhangen, is het verstandig contact op te nemen met een goede hondenschool of gedragstherapeut voor honden.
De beste manier om dat te doen is door duidelijk en consequent te zijn, de leiding te nemen (bijvoorbeeld tijdens wandelingen),en door regels te stellen en die rustig maar beslist te handhaven. De hond merkt zo dat zijn eigenaar een goede leider is die overwicht heeft en te vertrouwen is.
Dominant gedrag van je pup is eigenlijk hetzelfde als een peuter die zijn grenzen verkent. Dan zien we zowel bij een dominante pup naar andere honden als naar zijn baasje. Extra belangrijk dus om bij een puppy duidelijke grenzen te stellen en consequent te zijn.
Houding: De houding van je puppy spreekt boekdelen. Zelfverzekerde honden en honden die dominantie willen uitstralen, lopen rechtop en maken zichzelf groot. Duwen of over andere honden of mensen heen gaan staan of hangen, zijn andere voorbeelden van dominant gedrag.
De grootste oorzaken achter agressie zijn angst, stress, onzekerheid en pijn. Overprikkeling is ook een vorm van stress. Pijn als oorzaak wordt héél erg onderschat. Zelfs pups kunnen al last hebben van pijn, denk aan een pup die een verkeerde beweging heeft gemaakt met spelen waardoor hij een blokkade in de rug heeft.
Kenmerken van agressie bij honden kunnen zijn: blaffen, grommen, 'dreigende' houding, lip optrekken, snauwen, snappen (in de lucht happen), besluipen, bestormen, opjagen enzovoort.
Tussen de 15e en de 21e dag van z'n leven verandert er veel in het gedrag van de pup; opvallend hierbij is dat de eerste zintuiglijke, motorische en fysiologische vaardigheden van volwassen dieren nu voor het eerst bij de pup zichtbaar worden.
Door het grommen te bestraffen doe je alleen aan symptoombestrijding, maar aan de werkelijke oorzaak wordt niets gedaan. Er zit een emotie onder het gedrag en daar moet aan gewerkt worden. Niet aan het grommen. Dat is slechts een gevolg van hoe je hond zich voelt.
De reden waarom pups zoveel bijten is dat ze de hardheid van hun beet moeten leren kennen en beheersen. Zodra ze een andere pup pijn doen en deze gilt, zullen ze loslaten. Hoewel de bedoeling van de pup niet onvriendelijk is, kan het bijten heel pijnlijk zijn door de vlijmscherpe tandje.
Wanneer je pup hapt en bijt
Het happen en bijten van pups in alles wat ze zien is heel normaal. Een pup heeft geen handen zoals wij en zal dus alles met zijn bek onderzoeken. Ook 'vechtend' spelen is voor pups normaal gedrag, dit begint al in het nest met hun moeder en met broertjes en zusjes.
Dominantie bestaat altijd in een relatie. Een hond is nooit 'dominant' in elke situatie, maar kan zich wel 'dominant' gedragen in relatie tot een andere hond of in relatie tot een mens. Net als bij mensen heeft de ene individu meer aanleg dan de ander. Het is een fabel dat elke hond de baas wil zijn.
Verstijven, met een harde, doordringende blik aanstaren, besluipen, opjagen, bestormen, grommen, de lippen optrekken, snauwen, snappen (in de lucht happen), blaffen, bijten. Het zijn allemaal vormen van gedrag die vallen onder de populaire (en soms ietwat verwarrende) parapluterm agressie.
De heropvoeding intern van je hond of roedelopname is een methode waarbij de hond een aantal dagen of weken bij mij zal verblijven. In deze dagen observeer ik het gedrag en ga ik aan de slag om hier verandering in aan te brengen. Dit proces is iedere keer weer anders omdat geen hond hetzelfde is.
Hoe kunt u het bijtgedrag van uw pup trainen? Bij te hard bijtgedrag kunt u 'AU' zeggen, het spel staken en weglopen. Als u dit consequent toepast leert uw pup wanneer hij te hard bijt. Hij leert ook dat het spel stopt als hij dit doet, dus dat het bijtgedrag hem niets oplevert.
Voorkom ongewenst gedrag: goed leiding geven is vooruitzien! Dominante handelingen zoals de pup op zijn rug leggen, in zijn nekvel pakken of zelfs schudden zijn absoluut af te raden. Daardoor vertrouwt de pup u al snel niet meer en denkt hij dat hij zich tegen u moet verdedigen.
Honden hebben net als mensen emoties.Ze kunnen blij, boos bang of verdrietig zijn. Je kunt die emoties ook herkennen aan de lichaamstaal van de hond. Een boze hond kan zijn tanden laten zien.
Voor honden die blaffen uit opwinding kan het laten zitten al genoeg zijn om de adrenaline te verminderen. Voor honden die blaffen uit angst of waarschuwing kan afleiding werken. Vraag ze bijvoorbeeld iets voor je te halen. Voordeel: met een speeltje in de bek kun je direct niet meer blaffen.
De puberteit is vaak het heftigst rond de leeftijd van 18 maanden. Daarna zal je merken dat je pup weer wat rustiger en evenwichtiger wordt. In de leeftijd tussen 24 en 30 maanden hebben de hersenen van jouw hond zich volledig kunnen ontwikkelen en breekt de periode van volwassenheid aan.
Nest verlaten na minimaal 7 weken
De meeste fokkers houden 8 weken of langer aan. Sommige fokkers kiezen er zelfs bewust voor om 10-12 weken te wachten. Dit heeft alles te maken met de socialisatie van je puppy. Dat houdt in dat je pup moet leren wennen aan nieuwe situaties.
Het bijten van een puppy is normaal gedrag dat meestal stopt als de puppy ongeveer 6 maanden oud is. Dit komt omdat de tandjes dan zijn gewisseld en de pup niet meer zo hard hoeft te bijten om zichzelf te kalmeren.
Honden kunnen soms reageren op een manier die voor mensen vreemd zijn, maar honden zijn niet vals. Valsheid is een eigenschap die alleen bij mensen voorkomt. Een agressieve reactie die ten onrechte voor valsheid wordt aangezien, komt vaak voort een gevoel van bedreiging of gevaar.
Als een hond u of uw hond heeft gebeten, kunt u aangifte doen. In zowel het Wetboek van Strafrecht als in de gemeentelijke APV (Algemene Plaatselijke Verordening) staan regels waarmee tegen agressie door honden kan worden opgetreden. Het is dus raadzaam om een bijtincident te melden bij de gemeente en/of de politie.
Geef je hond een aai, zeg iets liefs en geef hem een koekje. Draai je hond daarna weer om. Als hij gromt, herhaal je het proces. Hoe inspannend het ook is, ga hiermee door tot je hond naar de andere viervoeter kijkt maar niet meer agressief reageert.