Artsen kunnen een katatonie vaak goed behandelen met een combinatie van medicijnen en ECT (elektroconvulsietherapie). Soms zijn er meer behandelingen met ECT nodig. Het is belangrijk dat je een behandeling krijgt totdat de katatonie helemaal verdwenen is.
Als een bepaalde aandoening de katatonie veroorzaakt, behandelt de arts deze eerst. Soms is dit voldoende om de katatonie te genezen. Wanneer dit niet voldoende is kan de arts medicatie toedienen. Veelgebruikte medicatie bij katatonie zijn benzodiazepinen.
Sommige mensen zijn niet meer in staat zich te bewegen en staan soms urenlang stil. Andere mensen maken juist doelloze bewegingen of vertonen bizar gedrag. In ernstige gevallen (lethale katatonie) kan iemand helemaal niets meer doen en kan de katatonie fataal worden.
Katatonie kan meestal eenvoudig en effectief worden behandeld met benzodiazepinen; terughoudendheid met deze middelen is niet nodig. Lorazepam is het middel van eerste keus. Op katatonie lijkende beelden, zoals een maligne neuroleptisch syndroom en een non-convulsieve status epilepticus, dienen uitgesloten te worden.
Katatonie is een syndroom dat gekenmerkt wordt door motorische symptomen, inactief gedrag ('terugtrekgedrag'), opwinding en bizar (zich herhalend) gedrag. Katatonie kan optreden bij een aantal psychiatrische en lichamelijke ziekten.
Doseringen tot 30 mg lorazepam per dag zijn soms noodzakelijk. Indien er na twee dagen geen effect waarneembaar is van lorazepam (tenminste 15mg of elke dosering die overmatige sedatie geeft) en het beeld ernstig is: overweeg te starten met ECT (2 tot 3x/week, bilateraal, minimaal 6x).
Prevalentie: 20% van de mensen met een acuut psychiatrisch beeld. Verschillende studies naar pre- valentie van katatonie bij mensen met ASS melden cijfers tussen 6-20%, hierbij wordt geen onderscheid gemaakt op aanwezigheid van een verstandelijke beperking.
Letale of maligne katatonie is een subtype van katatonie waarbij ook koorts en autonome instabiliteit aanwezig zijn. Letale katatonie is vaak niet te onderscheiden van het maligne antipsychoticasyndroom.
Bij deze vorm van schizofrenie zijn er problemen in de motoriek, ook wel katatonie genoemd. Er zijn twee vormen waarin katatonie zich kan uiten: bewegingsarmoede: de patiënt kan voor langere tijd bewegingloos, in een soms bizarre houding blijven.
Catatonie is een cluster van verschillende symptomen, waarbij bizarre motorische verschijnselen optreden, waaronder mutisme, flexibilitas cerea (wasachtige buigzaamheid), catalepsie en stupor. Het is geen psychiatrische ziekte, alhoewel het wel als zodanig kan worden geduid.
Mutisme of stomheid is een stoornis in de gesproken taal, die wordt gekenmerkt door het (bijna) niet uiten van gesproken taal. Dit kan liggen aan onvermogen om te spreken. Dit treedt op bij cognitieve stoornissen en als catatonie bij schizofrenie. Ook kan het voorkomen bij depressie of als conversiestoornis.
Wanen of waanbeelden zijn verkeerde gedachten of ideeën over gebeurtenissen in de realiteit. Deze wanen komen niet overeen met de werkelijkheid, maar iemand met een psychose gelooft hier heel sterk in. Voor die persoon is die waan werkelijkheid geworden, hoe vergezocht ook.
Symptomen. Veelvoorkomende symptomen van schizofrenie zijn wanen, hallucinaties en denkstoornissen, verstoring van aandacht, gebrek aan emoties, en geheugenstoornissen. Daarnaast komt ook depressie veel voor en is het risico op zelfdoding zo'n 10%.
Bij een conversiestoornis gaat er iets mis met de signalen van de hersenen naar delen van het lichaam. U kunt bijvoorbeeld uw armen of benen niet meer bewegen, u verliest uw bewustzijn of u krijgt problemen met praten, slikken, zien of horen.
Antipsychotica zijn medicijnen die helpen om uit een psychose te komen. Ze verminderen hallucinaties, wanen en angst. Ook helpen ze om helderder te denken. Dit komt omdat ze de effecten verminderen van bepaalde stoffen in de hersenen.
De arts zal de diagnose vaststellen aan de hand van: gegevens uit gesprekken, psychiatrisch onderzoek, het eigen levensverhaal. observaties van gedrag en gebeurtenissen. informatie over het verloop van de verschijnselen, de symptomen, het gedrag.
Een psychose zonder medicatie kan binnen een week weg zijn of een jaar of langer aanhouden. Er is geen precies antwoord op te geven, behalve dat je ook zonder medicatie uit de psychose kan komen. Het is over het algemeen niet zinvol om iemand te proberen overtuigen dat anderen zijn ideeën niet hebben.
Een psychose begint vaak met niet-specifieke klachten. Iemand verandert bijvoorbeeld in zijn gedrag, lijkt niet langer geïnteresseerd in sociale contacten en wordt minder actief. Vervolgens wordt hij bijvoorbeeld achterdochtig, hoort stemmen, hallucineert en kan niet meer helder denken.
Benzodiazepines (soms benzo's genoemd) is een groep medicijnen tegen angst en/of slaapproblemen. Ze maken iemand suf en slaperig. Normaal worden benzodiazepines door een dokter voorgeschreven bij psychische klachten. Maar gebruikers nemen benzodiazepines soms ook voor het ontspannende effect of om te slapen.
Een beginnende psychose kán vanzelf overgaan.
Als je bij de eerste signalen hulp krijgt, kan een beginnende psychose in de kiem worden gesmoord, zelfs zonder behandeling. Die aanloopfase kan weken tot maanden duren.
Schizofrenie kenmerkt zich door de volgende psychotische verschijnselen: Hallucinaties: dingen horen, zien, ruiken voelen, proeven die anderen niet waarnemen. De hersenen zijn 'autonoom' actief en misleiden degene die het overkomt. Wanen: stellige overtuigingen die bizar zijn en niet passen in de culturele context.
Uit de resultaten komt naar voren dat schizofrenie geassocieerd blijkt met een kortere levensverwachting: mannen bereiken een voorspelde leeftijd van gemiddeld 59,9 jaar, terwijl dat bij vrouwen 67,6 jaar is. De metabole ontregeling wordt, zoals gezegd, als belangrijke oorzaak gezien van de kortere levensverwachting.
Bied ruimte om te praten en te ventileren
Laat diegene in een psychose zijn of haar verhaal doen; stel niet te veel vragen maar luister vooral. Besef dat eventuele wanen en hallucinaties voor de persoon op dat moment waarheid zijn. Praat zijn of haar ideeën niet weg, ga niet mee in de psychose (bv.
De behandeling van wanen gebeurt met antipsychotische medicatie. Ongeveer de helft van de patiënten is daarbij gebaat en de groep met blijvende symptomen wordt aanvullend behandeld met cognitieve gedragstherapie.