Wanneer je kind toch een bijtende stof heeft ingeslikt, spoel dan de mond en keelholte zo snel mogelijk met water.Laat je kind vervolgens melk of water drinken om de bijtende stof te verdunnen. Moedig je kind vooral niet aan om te braken; dit kan de verwondingen verergeren.
Het kan leiden tot milde symptomen van misselijkheid, braken en buikpijn. Grote hoeveelheden kunnen brandwonden in de mond, slokdarm en maag veroorzaken. geconcentreerde oplossing**: de inname kan brandwonden in de mond, slokdarm en maag veroorzaken.
Neem indien nodig onmiddellijk contact op met de hulpdienst 112 of bel naar het Antigifcentrum (070 245 245).
Bij inslikken:
Bel 112 en meldt om welke gifstof het gaat. Volg de aanwijzingen van de centralist op. Geef of neem de verpakking of restant van het gif mee naar dokter of ziekenhuis.
Gebruik bij voorkeur spoelvloeistof of anders lauw water. Spoel de huid tenminste 45 minuten met lauw water of spoel totdat een zorgprofessional het overneemt. Is het middel in het oog gekomen? Begin dan direct met spoelen.
Hoe herken ik vergiftiging? Dat hangt sterk af van de soort stof en de hoeveelheid. Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
Het NVIC is voor professionele hulpverleners telefonisch bereikbaar (088-7558000) of via de website www.vergiftigingen.info.
Bij vergiftiging moet een slachtoffer snel een zogenaamde cyanokit (hydroxocobalamine) intraveneus worden toegediend. Hydroxocobalamine bindt direct met cyanide tot een andere vorm van vitamine B12, cyanocobalamine, die via de urineweg wordt uitgescheiden.
De huid voelt vaak klam en bezweet aan. De pupillen zijn wijd of juist sterk vernauwd, en reageren niet op licht. Soms krijgt het slachtoffer stuipen. Ook braakneigingen en braken komen regelmatig voor.
Spoel de huid met lauw, stromend water gedurende minstens 30 minuten. Raadpleeg een arts als het letsel ernstiger is dan een lichte roodheid, bijvoorbeeld als het gaat om een wit- of grijsverkleuring, afschilferen, blaarvorming … Bij ernstige gevallen zal een behandeling in een brandwondencentrum nodig zijn.
De Gifwijzer bevat een overzicht van alle giftige stoffen en planten op alfabet. Met de gifwijzer kun je een vergiftiging herkennen, voorkomen (moet de ficus wel of niet de deur uit?) en weet je hoe te handelen mocht je kind wat hebben ingenomen.
Stimuleer braken niet zonder advies van het Antigifcentrum of een arts. Hierdoor zou het slachtoffer zich kunnen verslikken en gevaarlijke stoffen in de longen krijgen, of kan een giftige stof een tweede maal langs de slokdarm passeren.
Braken moet je bij schoonmaakmiddelen nooit opwekken: de stof gaat dan nóg een keer langs de slokdarm. Nog schadelijker. De maag kan over het algemeen beter tegen die bijtende en schuimende stoffen dan de slokdarm."
Bij een concentratie van slechts 3,5 ppm is chloor al te herkennen aan de geur; chloor kan acuut dodelijk zijn bij 1000 ppm maar langdurige blootstelling (40 uur per week) moet niet hoger zijn dan 0,5 ppm.
Bel het Antigifcentrum (070 245 245 - gratis), indien niet bereikbaar: 02 264 96 30 (normaal tarief) of je huisarts. Bij levensbedreigende situaties, bel steeds het Europees noodnummer 112.
De stoffen waarmee de meeste vergiftigingen bij kinderen in Nederland worden veroorzaakt zijn: Geneesmiddelen - in 39% van alle gevallen. Huishoudmiddelen en doe-het-zelf producten - 21%. Planten, paddenstoelen en dieren - 9%.
Bel of laat 1-1-2 bellen bij bewusteloosheid, benauwdheid en suf worden, grote (uitwendige) wonden of bij een bewuste inname van gevaarlijke stoffen. Bel in alle andere gevallen met de huisarts of huisartsenpost. Meld om welke soort stof het gaat en volg het advies van de professionele hulpverlener op.
Symptomen vergiftiging
Verschijnselen kunnen vrij snel na opname optreden, maar soms ook pas na enkele dagen zichtbaar worden. Veel voorkomende verschijnselen zijn: overgeven en diarree.
Chronische en acute vergiftiging
Bij acute vergiftiging zullen vrij snel (ernstige) klachten ontstaan. Het slachtoffer heeft een of meerdere hoge doses van het vergif gekregen in korte tijd. Het is van belang zo snel mogelijk medische hulp te zoeken, waarna het slachtoffer zal overlijden of herstellen.
“Melk versnelt de opname van stoffen in het bloed en maakt alles erger. Dan gaat het heel snel van het bloed naar de organen, en krijg je orgaanfalen. Dus drink het zeker niet”, aldus Patrick.
Hoe herken je gevaarlijke stoffen? Schadelijke producten in een verpakking kun je herkennen aan het etiket. Op het etiket staan rood-witte ruitvormige pictogrammen die het gevaar aanduiden. Er kan een signaalwoord bij staan.
Als je het kind moet laten braken laat je eerst een klein glaasje water drinken. Dit om enige maaginhoud te creëren. Daarna ga je met bijvoorbeeld de steel van een lepel of een soortgelijk voorwerp voorzichtig achterin de mond over de tong. Dit wekt het braakreflex op.