Tijdens het dragen van de holter mag u bijna alles doen wat u normaal ook doet. Alleen douchen, baden, zwemmen en liggen op een elektrische deken zijn niet toegestaan. Dit kan de registratie van uw hartritme verstoren. U houdt ook tijdens het slapen de holter om.
De elektroden en de recorder kunnen niet tegen water, u kunt dus niet zwemmen, douchen of in bad gaan. Ook slapen op of onder een elektrische deken of op een waterbed dat aanstaat is niet toegestaan. Opwarmen van tevoren wel.
Bij dit onderzoek worden plakkers met elektrodes op de borst geplakt. Deze zijn via kabeltjes verbonden met een recorder. Deze recorder draagt u 24 uur, 72 uur of 7 dagen met u mee. De medewerker legt u tijdens het aansluiten precies uit hoe u met de apparatuur moet omgaan.
Na activering van de holter mag je je terug aankleden en kan je terug naar huis gaan. Thuis mag je zoveel mogelijk dagdagelijkse activiteiten blijven uitvoeren. Wel kan je niet douchen met het toestel en is het ook afgeraden om intensief te sporten.
Via een Holteronderzoek spoort de cardioloog eventuele afwijkingen op in het hartritme. Een apparaatje registreert het hartritme gedurende 1 of enkele dagen. Zo krijgt de cardioloog een goed beeld over een langere periode.
Bij een Holteronderzoek krijgt u plakkers (elektroden) op uw borst. Deze zitten vast aan een apparaatje dat u aan uw riem draagt. Het apparaat registreert uw hartritme gedurende 24 of 48 uur.
Leefregels tijdens het onderzoek
Tijdens het dragen van de holter mag u bijna alles doen wat u normaal ook doet. Alleen douchen, baden, zwemmen en liggen op een elektrische deken zijn niet toegestaan. Dit kan de registratie van uw hartritme verstoren.
Zo'n stoornis kan de pompkracht van het hart verminderen, waardoor het hart onregelmatig gaat pompen en hartkloppingen ontstaan. Sommige hartritmestoornissen zijn levensbedreigend. Andere zijn ongevaarlijk maar vooral vervelend door de klachten die de ritmestoornis met zich meebrengt.
Bij hartkloppingen voelt u uw eigen hart in uw borstkas of keel kloppen. Het hart kan dan heel snel kloppen, heftig bonzend voelen of een slag overslaan. Dit kan een heel vervelend gevoel geven. Ook kunnen hartkloppingen u ongerust maken.
Wanneer je op je linkerzij ligt, is het gemakkelijker voor je lichaam om bloed rond te pompen. De aorta maakt vanaf je hart namelijk een bocht via de linkerkant om bij de buik te komen. Lig je op je rechterzij, dan moet het bloed eerst omhoog gepompt worden en dit kost meer moeite dan naar beneden.
Veelal is de oorzaak van hartkloppingen en hartritme stoornissenterug te voeren op een autonoom zenuwstelsel wat ontregeld is. Je lichaam geeft een stress signaal, terwijl de situatie zelf veilig is, bijvoorbeeld wanneer je in je bed ligt.
Slapen op de linkerzijde kan maar beter vermeden worden, en er zijn indicaties dat slapen op deze zij (wellicht ten overvloede: het hart bevindt zich grotendeels in de linker borstkas) zorgt voor meer druk op het hart, zeker bij mensen met overgewicht.
digoxine. Digoxine behoort tot de groep geneesmiddelen die hartglycosiden worden genoemd. Digoxine verbetert de pompkracht van het hart en zorgt voor een regelmatige rustige hartslag. Artsen schrijven het voor bij hartfalen en hartritmestoornissen.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
Het maakt voor uw levensverwachting niet uit of uw hartritme vooral door het normale sinusritme of door boezemfibrilleren wordt bepaald. De bovengenoemde behandelingen hebben als doel uw kwaliteit van leven te verbeteren, door uw hartklachten te verminderen.
Onderzoek en diagnose
Om te onderzoeken of u angina pectoris heeft wordt een hartfilmpje (ECG) gemaakt. Op het moment dat er klachten zijn, zijn er afwijkingen op het hartfilmpje zichtbaar.
Extra hartslagen komen bij de gezonde bevolking vaker voor op oudere leeftijd. In de leeftijdsgroep ouder dan 60 jaar heeft 20% van de personen meer dan 100 extra hartslagen per 24 uur, en 5% meer dan 1.000 extra hartslagen per 24 uur.
U mag de recorder zelf afkoppelen naar 24, 48 of 72 uur. De laborant vertelt bij het aansluiten vanaf wanneer dat mag. Het afkoppelen is eenvoudig: u verwijdert de plakelektroden van de borst. De plakelektroden mogen weggegooid worden.
De registratie vindt plaats met behulp van een recorder die u in een tasje om uw nek draagt. De recorder wordt via een kabel verbonden met plakkers op uw borst en is zo klein dat u deze gemakkelijk onder uw kleding kunt dragen. De recorder wordt in het ziekenhuis aangebracht en u krijgt instructies mee voor thuis.
Bij een geleidingsstoornis wordt ergens in het hart het stroomstootje opgehouden. Dit wordt vastgesteld op een hartfilmpje (ECG). Geleidingsstoornissen kunnen op verschillende plaatsen in het hart ontstaan en vaak als iemand ouder wordt.
Gaat het niet goed, dan ontstaat er een hartritmestoornis. De meeste hartziekten hebben gevolgen voor het prikkelgeleidingssysteem en laten daarom sporen na op een ECG. Om een hartinfarct snel te kunnen herkennen, is een ECG een belangrijk onderzoek. Het grafiekje van een ECG kun je vergelijken met een bergetappe.
Een ICD is een apparaatje dat ingrijpt bij gevaarlijke hartritmestoornissen. De ICD geeft een schok om het normale hartritme te herstellen. Hiermee voorkom je een hartstilstand. Een ICD bestaat uit 2 delen: het kastje en de elektrode(n) die voor de signalen van en naar het hart zorgen.