Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
De reden hiervoor is dat er de laatste jaren bij spoelworm resistentie voorkomt tegen ivermectine en moxidectine. Daarom is het voor de bestrijding van deze wormen vaak effectiever om een ontwormingsmiddel te kiezen uit één van de andere twee groepen: pyrantel of fenbendazol.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
De spoelworm (Toxocara canis)
Spoelwormen zijn geelwit tot roze gekleurd. Vaak zijn ze niet te zien in de ontlasting van de hond, in braaksel zijn ze soms wel zichtbaar. Opgedroogde wormen zien eruit als opgerolde elastiekjes. De volwassen wormen leven in de dunne darm en leggen daar eitjes.
U ziet wormen (of stukjes van wormen) in uw poep
Als u in Nederland wormen in uw poep ziet, dan zijn dit meestal wormpjes (aarsmaden of enterobiasis). Ook lintwormen (witte vierkante stukjes), spoelwormen en zweepwormen kunt u zien in uw poep. Maar die komen veel minder vaak voor.
Spoelworm besmetting bij de mens
Mensen kunnen besmet raken door het opnemen van spoelwormeitjes uit de omgeving. Besmetting gebeurt bijvoorbeeld tijdens het tuinieren, door het eten van ongewassen groente en fruit uit eigen tuin, maar vooral bij kinderen die spelen in besmette, niet afgedekte, zandbakken.
Pas na een periode van enkele weken tot maanden ontwikkelen zich in deze eitjes 'infectieuze larven', welke zeer goed bestand zijn tegen milieu-invloeden en wel een jaar in de grond kunnen overleven. Door opname van deze besmettelijke eitjes kunnen zowel dier als mens (zoönose) zich infecteren.
De (gewone) spoelworm (A. lumbricoides) is een darmparasiet die vroeger veel in Nederland en België bij mensen voorkwam, maar tegenwoordig nog maar zelden wordt waargenomen. Wereldwijd is een zesde van de wereldbevolking besmet met de spoelworm of een andere rondworm.
Eitjes van spoelwormen zitten in hondepoep, niet afgedekte zandbakken en soms op rauwe, ongewassen groente. Eitjes van lintwormen komen in ons lichaam via rauw vlees, zoals filet americain, rauw gehakt en niet goed doorbakken biefstuk. Kan het kwaad? Wormen kunnen over het algemeen weinig kwaad.
Wormen in de darmen doen eigenlijk hetzelfde. Zo kunnen ze voedsel aan het lichaam onttrekken en kan dit voor vermagering zorgen. Mensen raken besmet met de eitjes van de worm. Deze ontwikkelen zich vervolgens in de darm tot larven en worden uiteindelijk volwassen wormen in de darmen.
Wormen bij mensen ontstaan door besmetting van dier op dier, dieren op mensen of andersom, of mens op mens. Bekende symptomen zijn buikpijn, misselijkheid, diarree of jeuk rond de anus. De behandeling van wormen bestaat uit antiwormmiddelen (medicijnen) en hygiëne-adviezen.
Om te voorkomen dat u besmet wordt met de eitjes van de spoelworm moet u de volgende maatregelen nemen. Was de handen na het buitenspelen of na tuinieren grondig. Was de handen ook voor het eten, voor het koken en na wc-bezoek. Knip de nagels van de handen kort en maak ze regelmatig schoon.
Diagnose van aarsmaden
De diagnose wordt vaak gesteld door de patiënt zelf of door de huisarts op grond van de klachten en waarneming van de patiënt of de ouder. Aarsmaden zijn terug te vinden in de ontlasting als kleine, bewegende witgele wormpjes. Daarnaast is jeuk bij de anus gedurende de nacht kenmerkend.
BEHANDELING VAN DE SPOELWORM BIJ UW PAARD
Behandeling kan door middel van ontwormen. Er is veel resistentie gerapporteerd van spoelwormen tegen ivermectine en moxidectine. In iets mindere mate is er resistentie tegen fenbendazole. Het wormmiddel van keuze is pyrantel.
Rond- of spoelwormen
De rond- of spoelworm is de meest voorkomende darmparasiet bij de kat en ook hiervan bestaan er twee soorten, Toxocara cati en Toxascaris leonina. Eitjes van deze wormen worden overgebracht via de ontlasting en kunnen vanuit de omgeving opgenomen worden door andere katten.
Mensen kunnen een mens-specifieke lintworm krijgen door het eten van besmet vlees dat niet goed is bereid. Ook kunnen lintwormen van een kat of hond op de mens worden overgebracht als we bijvoorbeeld een geïnfecteerde vlo binnenkrijgen, al is dat zeer ongebruikelijk.
mebendazol. Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm.
Door krabben kunnen ze op de handen en het beddengoed terecht komen. Nieuwe besmettingen gebeuren dan door het inslikken van de eitjes. Het duurt dan nog 1 tot 2 maanden voor de eitjes zijn uitgegroeid tot volwassen wormen en klachten kunnen veroorzaken.
Oorzaken van aarsmaden
Je krijgt aarsmaden doordat je onbewust eitjes inslikt. De eitjes van aarsmaden worden verspreid doordat de drager vaak krabt aan de jeukende anus en dan de eitjes onder de nagels krijgt. Bij het eten of drinken komen de eitjes in de mond en vervolgens in de darmen terecht.
Wormen zijn enorm besmettelijk. Je kind loopt wormen op via contact met andere kinderen. De eitjes van wormen worden verspreid via kinderhandjes, waardoor eitjes zelfs op deurknoppen en op speelgoed kunnen zitten. Ook kunnen eitjes van wormen in de zandbak zitten via de uitwerpselen van katten.
Dit betekent dat uw hond of kat na ongeveer 24 uur geen wormen meer in de darm heeft en, na ongeveer 3 dagen, geen infectieuze wormeieren meer uitscheidt. Dieren kunnen zich na de werkingsduur van het toegediende product direct opnieuw besmetten door opname van nieuwe wormeieren of larven.
De meeste mensen die besmet zijn met darmparasieten hebben sowieso last van buikpijn, maar ook treedt er vaak misselijkheid op, ze kunnen zich wattig in het hoofd voelen, vermoeid voelen of wat depressief.
De eitjes van de aarsmaden worden doorgegeven van mens tot mens. Als je de eitjes van aarsmaden inslikt, komen ze in de darmen. Daar komen de eitjes uit en worden het de witte wormpjes die je in de ontlasting ziet. De vrouwelijke wormpjes leggen weer opnieuw eitjes, het liefst in de buurt van de anus.