Genoeg bewegen, ontspannen en gezond eten zijn belangrijk. Soms merken mensen dat bij hen roken, alcohol of drugs een hartritmestoornis uitlokt. Is dat bij jou het geval? Probeer dan je leefstijl aan te passen.
Oorzaken. Er zijn verschillende oorzaken voor hartritmestoornissen. Ze kunnen ontstaan door ouderdom, een hoge bloeddruk, een andere hartziekte, een operatie of door het eten of drinken van bepaalde producten. Soms kan de arts geen directe oorzaak vinden.
Gebruik van bepaalde stoffen zoals tabak, alcohol en drugs. Soms is er iets mis met de vorming van de elektrische prikkels of de geleiding van die prikkels, maar kan er geen directe oorzaak van de hartritmestoornis worden vastgesteld. Boezemfibrilleren hangt sterk samen met ouderdom.
Normaal slaat je hart in een regelmatig tempo. Hoe hoog je hartslag is, hangt af van wat je aan het doen bent. Zo is de hartslag in rust lager dan wanneer je je inspant. Over het algemeen is de hartslag bij volwassenen in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut.
Als je hartkloppingen hebt, haal je vaak veel te snel adem. Om controle te krijgen over die ademhaling is het goed ademhalingsoefeningen te doen. Zoek bijvoorbeeld een rustig plekje om controle te krijgen over je ademhaling en tot rust te komen. Probeer door je buik te ademen.
Atriumfibrilleren gaat in meer dan de helft van de gevallen vanzelf over, vaak binnen twee dagen. Bij een derde van de mensen duurt atriumfibrilleren langer dan twee dagen of komt het steeds terug. Het bloed in het hart kan daardoor wat trager gaan stromen. Er is dan een kleine kans dat er bloedstolsels ontstaan.
digoxine. Digoxine behoort tot de groep geneesmiddelen die hartglycosiden worden genoemd. Digoxine verbetert de pompkracht van het hart en zorgt voor een regelmatige rustige hartslag. Artsen schrijven het voor bij hartfalen en hartritmestoornissen.
De hartritmestoornis doet zich plotseling voor en kan ook plotseling weer verdwijnen. AVNRT kan hinderlijk zijn, vooral als de hartritmestoornis zich regelmatig voordoet. Soms wordt AVNRT behandeld met medicijnen of eventueel met een ablatie .
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Het maakt voor uw levensverwachting niet uit of uw hartritme vooral door het normale sinusritme of door boezemfibrilleren wordt bepaald. De bovengenoemde behandelingen hebben als doel uw kwaliteit van leven te verbeteren, door uw hartklachten te verminderen.
Een actieve levensstijl is dus gunstig voor personen met VKF. Om zo'n gunstige impact te genereren, moet je wel voldoende bewegen: 2,5 uur per week. Dat kan een combinatie zijn van wandelen, zwemmen, fietsen of joggen, liefst aan een matige intensiteit.
Flauwvallen door een hartritmestoornis treedt eerder op tijdens het sporten en wordt vaak voorafgegaan door hartkloppingen of pijn op de borst. Bij hartkloppingen kun je het gevoel hebben dat je hart op hol slaat, dat het uit je borstkas zal springen. Je kunt ook het gevoel hebben dat je hart 'overslaat'.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
Ook mensen die extreem sporten kunnen hartritmestoornissen ontwikkelen. En er zijn ook erfelijke vormen die weinig symptomen geven, maar soms tot een plotse dood leiden, ook op jonge leeftijd. Dat is weliswaar heel uitzonderlijk. Die patiënten verwijzen we door naar onze cardiogeneticakliniek.
In de jaren 60 werd het mogelijk om het hartritme te herstellen door cardioversie. Dit is een behandeling om tijdelijk van de ritmestoornis af te komen. Sinds de jaren 80 is ablatie mogelijk. Deze behandeling helpt veel hartpatiënten blijvend van hun ritmestoornis af.
Klachten die veel voorkomen bij een hartritmestoornis zijn hartkloppingen, hartoverslagen, een pijnlijk of drukkend gevoel op de borst, zweten, misselijkheid, een licht gevoel in het hoofd, of een een onprettig, angstig of benauwend gevoel.
Heb je letterlijk hartkloppingen en een 'steen in je buik' vanwege plankenkoorts of een examen? Citroenmelisse is je redder. Via het hart worden het zenuwstelsel, het hoofd en je spijsvertering gekalmeerd. Tijm staat vooral bekend als keukenkruid en minder als geneeskrachtig kruid.
Boezemfibrilleren is een hartritmestoornis en wordt ook wel atriumfibrilleren genoemd. Bij boezemfibrilleren heeft uw hart een onregelmatige hartslag die veel te hoog is. Bij een normaal hartritme ontstaat een elektrische prikkel in de sinusknoop. Deze prikkel verspreidt zich daarna over de boezems.
In rust is er weinig afleiding en valt de hartslag meer op. Over het algemeen zijn hartkloppingen onschuldig, maar soms zijn ze het gevolg van een onderliggende aandoening. Ook sommige medicijnen kunnen hartkloppingen als bijwerking hebben. Bijvoorbeeld van medicijnen die de luchtweg verwijden bij astma of COPD.
Bij extreme spanning die een goede prestatie in de weg staat, kan de arts een medicijn als propranolol voorschrijven. Propranolol zorgt ervoor dat uw hartslag wat minder snel gaat en dat u minder trilt. Het werkt na ongeveer een uur. De werking houdt zes tot acht uur aan.
Oorzaken van een verhoogde hartslag
Veelvoorkomende oorzaken zijn lichamelijke inspanning zoals sporten en het eten van een zware maaltijd. Na het eten van de maaltijd hebben de organen extra bloed nodig voor het verteren van het eten, het hart moet dan sneller kloppen om het bloed naar de organen te brengen.
Mogelijk oorzaken van hartkloppingen zijn: fysieke of emotionele inspanning, hormonen, cafeïnehoudende dranken, drugs, alcohol en nicotine. In de meeste gevallen zijn hartkloppingen een reactie op een situatie. Hartkloppingen gaan dan vanzelf weer over.
Wat de maximale hartslag is, verschilt per persoon. Normaal ligt de hartslag van een volwassene in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut. Bij inspanning kan deze oplopen naar 180, soms zelfs boven de 200. Het is geen probleem als je hartslag niet te snel oploopt en na afloop weer geleidelijk afzakt.