Kan de hoefzweer niet gelokaliseerd worden en is de hoef pijnlijk of warm, dan is het een optie om de hoef een aantal dagen te weken in bijvoorbeeld groene Biotex en daarna opnieuw te controleren met een visiteertang. Door het weken wordt de hoef zacht en kan de zweer makkelijker naar buiten.
Er zijn verschillende manieren om een hoefzweer te behandelen. De standaard behandeling bestaat meestal uit het bepalen van de locatie van de ontsteking en vervolgens deze uit te snijden. Dit kan de hoefsmid of veearts doen. Als tijdens het snijden het pus uit het gat loopt is dit een goed teken.
Bij paarden met normale doorbloeding zullen de meeste hoefzweren na één of twee weken vanzelf uitbreken. Je ziet dan een horizontaal spleetje bij de kroonrand of bij de haarlijn boven de hiel en soms wat pus, bloed of wondvocht. Bij kleinere abcessen hoef je verder niets te doen.
Bij een hoefzweer is de lederhuid ontstoken en kan op verschillende plaatsten in de hoef voor komen. De oorzaak kan een bacteriële infectie zijn van buitenaf (dit komt niet vaak voor), vuil, steentjes, witte lijn ziekte (white line disease) of trauma. Daarnaast kan het ook van binnenuit de hoef komen.
Soms is een hoefzweer binnen een dag al uitgebroken, maar het kan soms ook maanden(!)duren voordat het eruit is. Dit laatste komt regelmatig voor, waardoor het dier verkeerd wordt gediagnosticeerd.
Op de plek van de hoefzweer is de hoef duidelijk warmer, soms komt er een echte stralingswarmte van af. Pijn en ontstekingen geven een verhoogde bloedtoevoer. Je kunt aan de pols (in de koot) voelen dat het bloed met een sterkere pulsatie doorstroomt dan bij de andere benen.
Overige signalen van pijn: verwijde neusgaten, tandenknarsen, geluiden maken (bijvoorbeeld kreunen), het hoofd draaien, plotselinge hoofdbewegingen maken, zwaaien met de staart zonder dat er vliegen zijn, zweten, niet gehanteerd willen worden of bevriezen.
Het advies zal dan zijn de voet langdurig te weken in biotex of soda. Zo wordt de zool zacht en schoon en krijgt het abces de kans om te rijpen.
Dit is erg pijnlijk en brengt een erg onaangename geur met zich mee. Zool of hoefzweer (pododermatitis): Door een beschadiging van de zool, de wand of via de witte lijn kan er vuil naar binnen dringen.
Biotine versterkt de hoeven.
Regelmatig goed laten bekappen, goede voeding, voldoende beweging etc. is super belangrijk. Het is belangrijk dat biotine voldoende lang gevoerd wordt, het duurt namelijk een lange tijd voor de hoef geheel vervangen is. Daarom raad ik aan om minimaal 6-12 maanden biotine te voeren.
Hoefzweer of zoolzweer
Een hoef- of zoolzweer is een ontsteking die wordt veroorzaakt doordat vuil of een klein steentje via de witte lijn naar binnen dringt. Ook een kneuzing van de hoeflederhuid kan ontstoken raken, waardoor een hoefzweer ontstaat.
De oorzaak van een hoefzweer is in de meeste gevallen opkruipend vuil of steentjes, maar het kan ook door nageltred komen. Een mogelijke andere oorzaak is de circulatie in het bloed van toxinen (gifstoffen) zoals bij hoefbevangenheid. Paardenhouders gebruiken steeds vaker ander strooisel op stal dan stro.
Wanneer de schade aan de bloedvaten beperkt blijft, verdwijnt de kneuzing meestal binnen een paar dagen. Echter, een dergerlijke schade kan ook leiden tot een bloeduitstorting tussen de zool en het zachte weefsel in de hoef.
In het geval van een peesletsel is het zeer onverstandig om 6 weken te gaan stappen. Na twee weken is de meeste pijnlijkheid wel verdwenen en gaat het dus beter met je paard.
Naar voren = blij, geïnteresseerd. Zijwaarts afhangend = ontspannen, soezen in de zon, als de oren zijwaarts afhangen en tijdens een rit ritmisch meedeinen dan is je paard superontspannen! Naar achteren = geeft aan waar het paard zijn aandacht op richt, nl op iets achter zich (bijvoorbeeld naar de ruiter).
Je paard kan heftig reageren op de kleinste dingen. Je paard is erg kijkerig, laat zich niet goed sturen en voelt als een bonk spanning. Ieder zandkorreltje dat verkeerd lijkt te liggen is voor jouw paard een aanleiding om te schrikken. . Je paard schrikt van tegenliggers op één of beide zijdes.
Zulk gedrag kun je het beste negeren.En de keren dat het paard niet bijt als je langsloopt, beloon je hem en geef je hem aandacht. Dan leert hij met positief gedrag aandacht te trekken. Denk je dat stress of verveling de oorzaak zijn van het agressieve gedrag van je paard, probeer dat dan aan te pakken.
Als je paard er echt vandoor dreigt te gaan, breng dan met één teugel zijn neus richting je teen. Zorg dat je goed op je binnenbeen leunt. Door maar één teugel op te nemen haal je de voorwaartse beweging uit je paard en kan hij alleen nog draaien, tot hij stilstaat. Dit is de one rein stop.
Maar waarom hinniken paarden eigenlijk? De hinnik: een luide, lange roep die hoog begint en met een wat lager geluid eindigt. Omdat het zo luid klinkt en een afstand kan overbruggen, lijkt de hinnik een manier om sociaal contact anderen te zoeken, die ver weg of uit zicht zijn.
Tricel fijne zilversoda is een veelzijdig reinigingsmiddel dat kan worden gebruikt o.a voor het ontstoppen van wastafels en gootstenen. Ook geschikt voor schoonmaken, ontvetten en het verwijderen van aangekoekte etensresten. Soda is een milieuvriendelijk alternatief voor de vele reinigingsmiddelen.
Ook met soda krijg je je wasgoed weer stralend wit. Doe een flinke scheut soda in een teiltje, vul het teiltje met lauw water, dompel het textiel onder en laat het een dagje weken. Ten slotte was je het kledingstuk volgens wasvoorschrift en zie het resultaat!
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
Paarden zijn van nature claustrofobische dieren. Ze hebben problemen met opsluiting en daar is te strakke teugels een vorm van. Veel paarden lopen met hun hoofd omhoog als reactie op te strakke teugels of een niet comfortabel bit. Het paard ervaart dit als beperking en opsluiting.