Urinepotje niet steriel 100ml 1 stuks kopen of bestellen ? € 0.8 bij online apotheek Viata.
Een schoon potje (urinecontainer) voor het opvangen van de urine is te krijgen bij de huisarts of te koop bij drogist en apotheek. Gebruik geen schoongemaakte potjes waar bijvoorbeeld crème in heeft gezeten. Er blijven altijd restjes achter die onderzoek kunnen verstoren.
Urine opvangen in urinepotje (met en zonder buizensysteem)
Plas eerst een beetje urine in het toilet. Hiermee voorkomt u dat uw urine vuil wordt door cellen en bacteriën van de huid of de geslachtsorganen (vagina) . Daarna plast u in het urinepotje (midstream urine).
Houd het potje vast en druk het buisje met de dop erop én met de dop naar beneden in een keer in de opening van de deksel. De urine loopt nu vanzelf in het buisje en stopt zodra de buis voldoende is gevuld (dit is tot de zwarte streep als de buis na het vullen rechtop gehouden wordt).
Draai de deksel van het potje en leg de deksel neer met het uitstekende deel van de deksel omhooggericht (afbeelding 1). Raak het uitstekende deel niet aan (afbeelding 2)! Laat het eerste deel van de urine in het toilet lopen. Vang daarna urine op in het urinepotje en draai de deksel goed op het potje.
Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
Niet wetenschappelijk bewezen
Toch is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat urine echt goed voor je is. Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft.
Het is het beste om de eerste urine die u 's ochtends produceert, in te leveren, de zogenaamde ochtendurine. Als u echter al heel vroeg wakker bent (bijv. om 3.00 uur), dan is het beter dat u urine inlevert die later is geproduceerd.
Het is algemeen bekend dat urine gaat stinken door het eten van asperges. Ook andere voedingsmiddelen zoals zalm, knoflook en bepaalde specerijen hebben eenzelfde soort effect op de geur van urine. Soms kan stinkende urine echter duiden op gezondheidsproblemen zoals urineweginfecties, nierstenen en prostaatproblemen.
U kunt de urine gedurende 4 uur bewaren in de koelkast. U moet de urine inleveren binnen een uur nadat u geplast heeft of binnen het uur dat u de urine uit de koelkast gehaald heeft.
Testen of u een blaasontsteking heeft
Gebruik het liefst de ochtendurine (eerste plas van de dag). Doe de urine in een schoon en goed afsluitbaar potje, met uw naam en geboortedatum erop. Breng de urine binnen 2 uur nadat u het heeft opgevangen naar de praktijk.
Middels een urinekweek kan onderzocht worden of er sprake is van een bacterie infectie van de urinewegen. Dat kan een infectie van de blaas of een opstijgende infectie van het nierbekken zijn. Er kan ook worden onderzocht of er nierschade is, dan wordt er onderzocht of er eiwit in de urine zit.
Vaak gaan dit soort potjes ook lekken, waardoor er opnieuw urine moet worden ingeleverd. Voor een kweek op het laboratorium is tenminste 10 milliliter (ml) urine nodig. Bij het opvangen van urine gaat u als volgt te werk: Maak de geslachtsdelen schoon, gebruik hiervoor alleen water.
Maak eerst het onderlijf van uw kind schoon. Plak dan het plaszakje met de plakstrip op de huid van uw kind. Controleer elke 10 minuten of uw kind heeft geplast. Laat de plaszak niet langer dan 1 uur zitten.
Als je in korte tijd veel water drinkt, kan de urine lichtgeel tot vrijwel kleurloos worden. Dit komt doordat er een lage concentratie nierkleurstoffen (urochroom) in de plas aanwezig is, maar het zegt niets over je gezondheid. Bij slecht werkende nieren of slecht ingestelde diabetes kan de urine ook lichter zijn.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Daarnaast kunnen ook emotionele factoren, medicijngebruik (plaspillen) of drinkgedrag (hoge vochtinname of alcohol drinken) een rol spelen. Je kunt ook last hebben van een overactieve blaas. Als je veelvuldig moet plassen, meer dan 3 liter per dag, dan lijd je aan polyurie.
Het lichaam breekt aminozuren uit eiwitten af wanneer er te veel van zijn. Hierbij komt ammoniak vrij, dat de lever omzet in ureum of urea. Deze stof wordt via de urine uitgescheiden. Sporters die extra eiwitten nemen voor de opbouw van spieren hebben daarom ook vaak last van deze ammoniakgeur.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Bij voorkeur ontvangen wij de eerste opgevangen ochtendurine. Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
Bijvoorbeeld voor het controleren van uw suiker of cholesterol vragen wij u nuchter te zijn voor betrouwbare uitslagen. U mag dan vanaf 00.00 uur 's avonds niets meer eten of drinken. Met uitzondering op water, thee of zwarte koffie. Probeer altijd de eerste urine na het slapen in te leveren.
De uroloog vergroot de blaas met een stuk dikke of dunne darm van ongeveer 25 centimeter. Hiervoor maakt hij een snede in uw onderbuik vanaf net boven de navel tot aan het schaambeen. De twee uiteinden van de rest van de darm hecht de uroloog weer aan elkaar.
Om van een plasje tot een glas drinkbaar water te komen, moeten eerst de ziekmakende micro-organismen eruit. “In ons systeem zitten drie stappen die micro-organismen en bacteriën verwijderen”, vertelt Verberk. Een membraan met poriën van honderd nanometer tot een micrometer moet het grotere vuil verwijderen.
Daarom is het belangrijk de huid van uw naaste zo goed mogelijk te beschermen tegen incontinentie . Urine en/of ontlasting kunnen de huid beschadigen als dit niet wordt gecontroleerd. De gebieden die de meeste bescherming nodig hebben zijn de heupen, genitaliën en tussen de bekken en het rectum (perineale huid).