Er wordt aandacht besteed aan de verschillende thema's zoals: de biologische ouders, voorgeschiedenis van het kind, verlies en rouw, hechting, identiteit en loyaliteit en wensen en grenzen rond het te adopteren kind.
Dat kan een ongekend kind zijn of een kind van de familie . Bij binnenlandse adoptie kan je een gekend kind adopteren. Het gaat dan bijvoorbeeld om de adoptie van de kinderen van je partner, van je kleinkind of van een nichtje.
De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
Je begint de adoptieprocedure door een beginseltoestemming aan te vragen bij Stichting Adoptievoorzieningen. Zij toetst dan of je voldoet aan de voorwaarden om een kind te adopteren. Daarnaast start de Raad voor de Kinderbescherming een gezinsonderzoek om te bepalen of je geschikt bent als adoptieouder.
Waarom is adopteren zo duur? De adoptieprocedure is naast langdurend ook erg prijzig. Afhankelijk van de bemiddelaar en het land van herkomst kan een adoptie 15.000 tot 40.000 euro kosten. Een relatief klein gedeelte, 1.595 euro, is bedoeld voor de voorlichting in Nederland en de aanvraag van de beginseltoestemming.
Het adopteren van een kind is een ongesubsidieerde activiteit. Aspirant adoptieouders dragen zelf de kosten van de eigen adoptieprocedure. Ook de vergunninghouder ontvangt geen subsidie. Alle betaalde gelden betreffen kosten ten behoeve van de procedure.
Kinderen van 18 jaar of ouder kunt u alleen bij hoge uitzondering adopteren. De eerste moeder van het kind is 16 jaar of ouder als het kind wordt geadopteerd. De adoptieouders zijn minstens 18 jaar ouder dan het kind. De adoptieouders zijn niet de grootouders van het kind.
De geschiktheidsprocedure (voorbereiding, maatschappelijk onderzoek, geschiktheidsvonnis) duurt ongeveer 1 jaar. Daarna hangt het af van het aantal kinderen dat afgestaan wordt. Het kan dan nog 1 à 2 jaar duren voordat je een kindje kan verwelkomen. Je moet dus zeker rekenen op een doorlooptijd van 7 à 9 jaar.
Voorwaarden adoptie kind uit Nederland
Grootouders kunnen hun kleinkinderen niet adopteren; De aspirant adoptieouders moeten minimaal 18 jaar ouder zijn dan het kind; Je moet minimaal drie jaar samengeleefd hebben met je partner; Bij stiefouderadoptie moet je het kind minimaal één jaar samen hebben verzorgd.
Waarom kiezen mensen voor adoptie? De meesten kiezen voor adoptie omdat ze zelf geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen. Anderen kiezen voor adoptie omdat ze een kind een betere toekomst en een veilig thuis willen bieden.
Je bent minstens 25 jaar oud. Je bent minstens 15 jaar ouder dan het kind dat je adopteert. Je volgt het verplichte voorbereidingsprogramma. Je wordt geschikt verklaard door de familierechtbank.
Binnenlandse adoptie
Inschrijving voor de informatiesessie: 25 euro. Inschrijving voor de voorbereidingssessie: 250 euro. Het verzoekschrift voor de familierechtbank: 165 euro. De bemiddeling door de adoptiedienst (notariskosten, werking van de dienst, medische kosten van het kind, nazorg, …): 7500 euro.
Er bestaan twee soorten adoptie: de gewone en de volle adoptie. Volle adoptie kan enkel bij minderjarigen jonger dan 18 jaar. De volle adoptie brengt bovendien sterker ingrijpende rechten en plichten met zich mee aangezien het kind hetzelfde statuut wordt verleend als ware het geboren uit de adoptant(en).
Open of gesloten adoptie
Contact houden is afhankelijk van de medewerking van de adoptieouders, want contact houden is geen recht. Bij een gesloten adoptie is er geen contact tussen de ouders die afstand doen, het kind en de adoptieouders.
Volgens de commissie heeft Nederland zich in het verleden te passief opgesteld in het adoptieproces. Daardoor was het toezicht op procedures onvoldoende en is er niet ingegrepen bij misstanden die aan het licht kwamen. Het gaat onder meer om kinderdiefstal, kinderhandel en onethisch handelen van ambtenaren.
De Staatscommissie beveelt verder aan het bestaande verbod voor grootouders om hun kleinkind te adopteren te schrappen. De Staatscommissie meent dat de reden voor dit verbod was dat de wetgever wilde voorkomen dat grootouders de kleinkinderen als het ware van hun eigen ouders zouden kunnen afpakken.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen.
Zo kan het ene adoptiekind concentratieproblemen ervaren op school en uitdagend gedrag vertonen, terwijl een ander kind juist heel teruggetrokken of neerslachtig is. Ook angsten en zwaardere gedragsproblematiek zoals stelen of liegen zijn niet ongewoon. Op latere leeftijd kunnen de problemen zich blijven profileren.
Voor een tweeoudergezin kost één kind gemiddeld 15 procent van het besteedbaar inkomen, berekent het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Twee kinderen kosten gemiddeld 25 procent van het inkomen, drie kinderen 29 procent en vier kinderen 35 procent.
Zo is een verzoek tot adoptie niet mogelijk als dat wordt ingediend door twee personen die in bepaalde familierechtelijke verhoudingen tot elkaar staan. Dit betreft de gehele opgaande en neergaande lijn (kinderen, kleinkinderen, ouders, grootouders etc.) en broers en zusters.
De Nederlandse wet staat adoptie van een meerderjarige in beginsel niet toe, tenzij er sprake is van bijzondere omstandigheden. Dit vloeit voort uit artikel 1:228 van het Burgerlijk Wetboek (BW), waarin, naast enkele andere artikelen in de wet, de voorwaarden voor een adoptie zijn vastgelegd.
Het antwoord luidt: ja, dat kan. De Nederlandse wet zegt dat het adoptiefkind in principe minderjarig moet zijn, maar ook een volwassene kan in bijzondere gevallen worden geadopteerd. Vaak is er dan sprake van een hechte, emotionele band tussen het volwassen adoptiefkind en de ouder(s).
Een procedure tot stiefouderadoptie duurt in de regel circa 6 maanden. In speciale gevallen kan de rechtbank het verzoekschrift versneld in behandeling nemen. De rechtbank van de woonplaats van de verzoekende partij (de stiefouder) neemt het verzoek in behandeling.