Bij jonge valkparkieten kan het soms nog weleens lastig zijn om te zien of het gaat om een man of een vrouw. Dit komt omdat de jonge valkparkieten er allemaal uitzien als vrouwtje. Na ongeveer 6 maanden, na de eerste rui, zal het geslacht te zien zijn.
Ook kun je de kooi niet overal zomaar neerzetten; valkparkieten kunnen niet tegen tocht en ook de hele dag de volle zon op de kooi is niet prettig. Vlak naast de verwarming is ook niet goed. Om je valkparkiet zo tam mogelijk te maken en te houden, moet je veel tijd en aandacht aan je vogel besteden.
Re: het herkennen van hun baasje
Parkieten zullen je zeker herkennen, maar in zulke situaties raken ze in paniek en komen ze echt niet naar jou toe voor veiligheid.
Valkparkieten zien niet goed in het donker, en vormen als de albino, lutino en witmasker valkparkieten hebben daar nog meer last van. Valkparkieten kunnen bovendien soms last hebben van paniekaanvallen 's nachts. Ze fladderen dan wild door de kooi heen.
Het gezichtsvermogen van de grasparkiet is veel beter ontwikkeld dan dat van de mens. Daarnaast is zijn gezichtsveld veel groter, aangezien zijn ogen aan de zijkant van de kop zitten. Ze kunnen alle zijwaartse bewegingen waarnemen, waardoor hij zeer goed beseft wat er opzij en schuin achter hem allemaal gebeurt.
Knuffelen is een duidelijke indicator dat je parkiet je leuk vindt en een band met je wil. Als je vogel zachtjes tegen je hand neust, rond klimt over je lichaam, je verzorgt en tegen je nek wrijft, dan weet je dat je parkiet je leuk vindt en zich veilig voelt bij je. Kijk naar de vleugels van je vogel.
Over het algemeen zijn parkieten erg gelukkige en tevreden vogels. Vaak zie je ze een liedje zingen of praten. Ze doen dit als ze gelukkig zijn of zich gezellig voelen. Dit zal natuurlijk variëren bij verschillende parkieten.
Nee, een valkparkiet is geen parkiet maar behoort tot de kleinste kaketoes. Kunnen parkieten ruiken? Jazeker kunnen ze dat. Net als papegaaien hebben ze twee neusgaten net boven hun snavel.
Als je valkparkiet met veel slapen ook nog trilt dan is de valkparkiet in de meeste gevallen ziek of zwak. Dit kan komen door een ziekte die is opgelopen, verkeerde voeding of door het tekort voeren met pap.
Bijten is zelfversterkend gedrag; dus gedrag dat voor de vogel op dat moment bevredigend is. Probeer daarom te vermijden dat je gebeten wordt. Leer de comfortafstand van je vogel kennen. Papegaaien en parkieten bijten vaak omdat hun eigenaars hun angsten negeren en zich aan hen opdringen.
Parkieten zijn heel actieve vogels en ze vinden het fijn om veel speeltjes te hebben om mee te spelen. Maar let op dat je de kooi van je parkiet niet te vol zet met speeltjes, zodat hij ruim voldoende ruimte heeft om rond te bewegen en rond te hangen, want parkieten zien hun kooi als hun thuis.
Intelligentie. Kromsnavels zijn slim. Ze hebben een hoge intelligentie (afhankelijk van de soort is het vergelijkbaar met de intelligentie van kleuters). Dit maakt dat ze veel aandacht, afwisseling en een goede opvoeding nodig hebben.
Zet de kooi op een plaats waar de vogels gewend kunnen raken aan de aanwezigheid van mensen, maar niet in het midden van een drukke, lawaaiige ruimte. Dit zorgt voor stress bij uw parkieten. Zorg ervoor dat de kooi met een zijde aan een muur staat.
Valkparkieten vinden het leuk om veel verschillende geluidjes te maken. Ze kunnen zachtjes kletsen, maar kunnen ook flink schreeuwen of zelfs proberen om jou na te praten. Geef je valkparkiet voldoende afleidingsmogelijkheden, ze vinden het ontzettend leuk om dingen te leren en te ondernemen.
Chocolade, chips, koffie enz. is allemaal slecht voor de valkparkieten. Bijna alle snacks die mensen eten zijn niet geschikt voor valkparkieten!
Kun je überhaupt een Valkparkiet leren praten? Het zijn niet de makkelijkste praters maar ze kunnen met veel geduld en liefde een aantal woordjes spreken. Houdt er rekening mee dat niet iedere valkparkiet kan of wilt leren praten en vaak op maar een bepaalde toonhoogte.
Laat je valkparkiet rustig in z'n kooi zitten en beweeg je vinger naar bijvoorbeeld het buikje, nek of rug. Loopt de valkparkiet voor je weg, blijf dan oefenen met opstappen en op je hand eten. Blijft de valkparkiet rustig zitten, kijk dan hoe de valkparkiet reageert.
Geef je valkparkiet genoeg slaap.
Valkparkieten hebben tien tot twaalf uur slaap per nacht nodig. Ze moeten een rustige en relatief donkere plek hebben om hun noodzakelijke slaap elke nacht te krijgen. De tien tot twaalf uur slaap is ter aanvulling op eventuele dutjes die hij overdag doet.
Dit betekent dat hij niet helemaal op zijn gemak is, en ze doen het ook wel eens als ze niet voldoende lucht krijgen door hitte of doordat er iets vast zit in zijn keeltje.
Vooral vogelsoorten die bekendstaan als monogaam en intelligent, zoals papegaaien en parkieten, hebben daar last van. Er ontbreekt wetenschappelijk bewijs dat vogels rouw ervaren. Gedrag dat mensen associëren met rouw zou ook andere oorzaken kunnen hebben.
Valkparkieten roepen elkaar of zoeken contact middels een hard geluid. Het is juist dit harde geluid dat veel irritatie opwekt. Het gaat om een enkele harde piep die ze achter elkaar herhalen. Wanneer dit heel snel achter elkaar gebeurt dan klinkt het nog het meest als schreeuwen.
Grasparkieten kunnen zowel binnen als buiten gehouden worden, zolang de temperatuur niet onder de 5°C komt. Buiten in een volière dienen ze daarom wel een tochtvrij binnenverblijf tot de beschikking te hebben. De hangparkiet en valkparkieten kunnen over het algemeen niet goed tegen winterse kou.
Als het donker is slapen ze in de natuur en ook in de natuur zullen ze schrikken van, spinnen, muizen, rondlopende beesten. Ze vliegen dan op en door hun gedesorienteerd zijn vliegen ze gewoon ergens tegen aan. Daarom slaapt een parkiet altijd zo hoog mogelijk in een boom, of zo hoog mogelijk in een kooi.
Parkieten slapen tussen de 10 en 12 uur per dag. Een tevreden parkiet is er een die profiteert van zijn slaap en dit onder optimale omstandigheden.
Re: Rent heen en weer over zitstok
Let er wel op dat je hem geen aandacht geeft wanneer hij dit gedrag vertoont. Dan gaat hij denken dat wanneer hij dit doet, hij aandacht krijgt. Dus aandacht geven wanneer hij 'normaal' doet en negeren wanneer hij heen en weer loopt.