De politie registreert allerlei gegevens om haar taken goed uit te kunnen voeren. Bijvoorbeeld telefoonnummers en meldingen. U kunt de politie vragen welke gegevens over u zijn vastgelegd. En aan wie de politie de gegevens verstrekt.
Hoe kan ik dit navragen? Als betrokkene – de persoon op wie de persoons- of politiegegevens betrekking hebben – kunt u een inzageverzoek doen. Het gaat dan uitsluitend om uw persoonlijke informatie. Dat kan op dit moment alleen schriftelijk door een verzoek in te dienen bij de privacydesk uit uw regio.
De Nederlandse politie bewaart onnodig de gegevens van alle personen die ooit contact hebben opgenomen. De politie slaat de privacygevoelige persoonsgegevens op en houdt automatisch levensgebeurtenissen zoals verhuizingen, huwelijken en geboortes bij.
De politie mag alleen gegevens vorderen in situaties die in het Wetboek van Strafvordering staan. Bijvoorbeeld om bepaalde soorten misdrijven op te lossen. Als de politie gegevens vordert, bent u als organisatie of burger verplicht om mee te werken.
De politie mag alleen uw identificatiebewijs vragen als daar een goede reden voor is. Dat is het geval als de politie redelijkerwijs uw identiteit nodig heeft om haar taak uit te voeren. Bijvoorbeeld als u strafbare feiten pleegt of betrokken bent bij een verkeersongeluk.
geweld gebruiken;onderzoek verrichten in een woning met een huiszoekingsbevel;telefoon tappen;personen observeren.
Kortgezegd, je hoeft de deur niet per se te openen voor agenten. Je mag bijvoorbeeld voorstellen mee te werken aan een onderzoek door later naar het politiebureau te komen. Er is een uitzondering; De politieagent mag wél jouw woning binnen als hij een huiszoekingsbevel op zak heeft van de rechter.
Kan de politie zomaar iedereen aanhouden? De politie mag elk persoon aanhouden en verhoren op het politiebureau indien diegene verdacht wordt van het plegen van een strafbaar feit.
De politie mag alleen aanhouden als u verdachte bent van een strafbaar feit. Er zijn wel uitzonderingen, bijvoorbeeld bij een verdenking van terrorisme. Dan gaat het om zo'n ernstig strafbaar feit dat ook een aanwijzing genoeg is. Er hoeft dan nog geen duidelijk vermoeden te zijn.
Verkeersgegevens; naast de zendmastgegevens kan de politie ook de verkeersgegevens van uw telefoon opvragen bij de telecomprovider. Over een periode tot 6 maanden terug kan dan worden nagegaan met wie u hebt gebeld of gebeld bent, gespecificeerd naar duur en tijdstip van de gesprekken.
De politie, Belastingdienst, het Openbaar Ministerie en bijzondere opsporingsdiensten kunnen vanaf eind 2021 geautomatiseerd saldo- en transactiegegevens bij Nederlandse banken opvragen, zo hebben minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid en minister Hoekstra van Financiën aangekondigd.
Artikel 9. (onderzoek in verband met de handhaving van de rechtsorde in een bepaald geval) 1 Politiegegevens kunnen gericht worden verwerkt ten behoeve van een onderzoek met het oog op de handhaving van de rechtsorde in een bepaald geval.
Nee, dat kan niet. Tijdens het politieverhoor moet de politie haar werk kunnen doen, namelijk: het stellen van vragen om te beoordelen of er een strafbaar feit is gepleegd. Het is niet de bedoeling dat er een inhoudelijke discussie met de politie ontstaat.
Afhankelijk hiervan is de bewaartermijn 20 of 30 jaar. Bij misdrijven kan de bewaartermijn verlengd worden als er een einduitspraak door de rechter is gedaan voor een ander misdrijf. De bewaartermijn van 20 en 30 jaar wordt dan namelijk verlengd tot het einde van de bewaartermijn van dat andere misdrijf.
Re: Wat gebeurt er met je gegevens? Deze worden verwerkt en opgeslagen in de politiesystemen. Dit heet een mutatie en is alleen toegankelijk voor politiemedewerkers. Mutaties worden vijf jaar lang bewaard en worden getoond als men zoekt op jouw persoonlijke gegevens.
Een redelijk vermoeden van schuld aan enig strafbaar feit. U bent dus een verdachte als er voldoende aanleiding is om u te verdenken van het plegen van een strafbaar feit. Het is dus onvoldoende als een politieagent op grond van pure intuïtie denkt dat u iets strafbaars gedaan heeft.
Als je als burger ontdekt dat een ander een strafbaar feit pleegt, dan mag je die verdachte aanhouden. Dit op grond van artikel 53 van het Wetboek van Strafvordering. Aan dit zogeheten burgerarrest zijn wel een aantal eisen en voorwaarden verbonden: Je moet de verdachte direct aan de politie overdragen.
Een verdachte in strikte zin is de persoon tegen wie een strafrechtelijk onderzoek loopt, hetzij een voorafgaandelijk opsporingsonderzoek, hetzij een gerechtelijk onderzoek. Vaak zal de verdachte bij het begin van het onderzoek een onbekende zijn. De rechten van de verdachte zijn zeer beperkt.
In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek. De (hulp)officier van justitie kan bepalen dat u langer op het bureau moet blijven voor verhoor. U wordt dan in verzekering gesteld.
Je hebt bij een politieverhoor altijd volgende rechten: Om te zwijgen (je mag niet gedwongen worden om verklaringen af te leggen)De politie moet je informeren. Je kan een gratis tolk vragen.
Hoewel men het recht heeft om de huiszoeking te weigeren, zal dat in de praktijk niet echt goed overkomen. Het kan de politie de indruk geven dat men iets te verbergen heeft. In dat geval zal ze proberen zo snel mogelijk een huiszoeking met een bevel van de onderzoeksrechter uit te voeren.
Wanneer de politie een voertuig wil doorzoeken, kan dat alleen in zeer specifieke omstandigheden. De Politie kan dus niet “zomaar” een voertuig doorzoeken. In artikel 29 van de Wet Politieambt (WPA) wordt zeer duidelijk aangegeven aan welke voorwaarden moet zijn voldaan alvorens tot doorzoeking kan worden overgegaan.
Wilt u aangifte doen, maar wil de politie niet meewerken? Dat is erg vervelend. De politie is in de meeste gevallen verplicht om uw aangifte op te nemen. Als u vindt dat de politie niet meewerkt bij uw aangifte, kunt bij de politie zelf een klacht indienen.