Uit onderzoek van Woo et. Al (2015) blijkt dat met name suiker, kunstmatige kleurstoffen en conserveermiddelen de kans op ADHD vergroten. Ook is het deze onderzoekers opgevallen dat kinderen met ADHD vaak tekorten hebben aan zink, magnesium, ijzer, koper en omega-3 vetten.
Uit je onderzoek blijkt ook dat symptomen kunnen verergeren, hoe zit dat? 'We zagen inderdaad dat ADHD-symptomen in de adolescentie kunnen verergeren, maar dan gaat het vaak om kinderen die al een hoge genetische aanleg voor ADHD hebben en ook al milde symptomen.
ADHD en overprikkeling. Als je ADHD hebt, kan je moeite hebben om prikkels die op je afkomen te verwerken. Dit kunnen externe prikkels zijn maar ook interne prikkels. Externe prikkels zijn indrukken die via de zintuigen binnenkomen zoals geluiden, beelden, geuren, smaken, en lichamelijke sensaties.
Onderzoekers gaan ervan uit dat erfelijkheid de grootste rol speelt bij ADHD. Er is nog geen specifiek gen voor ADHD ontdekt. Het lijkt erop dat meerdere genen er samen voor zorgen dat je aanleg hebt voor ADHD. Dit houdt in dat ADHD kan ontstaan wanneer verschillende genen en omgevingsfactoren op elkaar reageren.
Regelmaat, structuur en duidelijkheid bieden
Dat betekent dat je voor een kind met ADHD het volgende kunt doen: Geef op een rustige en respectvolle manier aanwijzingen in plaats van dat je boos wordt. Deel opdrachten op in stapjes in plaats van in één keer geven.
Zorg voor een rustig plekje waar iemand even heen kan als het hoofd te vol voelt. Of ga lekker samen naar buiten en raak energie kwijt met spelen of sporten. Maak duidelijke afspraken, bijvoorbeeld als je samen gaat werken.
De diagnose kan later in het leven komen , wanneer de dagen minder gestructureerd zijn op de universiteit of zelfs later wanneer er een baan, partner en kinderen in evenwicht moeten worden gebracht . Bovendien, terwijl de meer voor de hand liggende tekenen van hyperactiviteit kunnen verbeteren met de leeftijd, blijven tekorten in aandacht en uitvoerende functies vaak bestaan en blijven onopgemerkt.
Volwassenen met ADHD hebben vaak een geschiedenis van slechte academische prestaties, werkproblemen of gespannen relaties. Ze vinden het misschien lastig om georganiseerd te blijven, zich aan een baan te houden, afspraken na te komen, dagelijkse taken uit te voeren of grote projecten af te ronden.
Vaste tijden voor opstaan en naar bed gaan, eten, bewegen en ontspannen bijvoorbeeld. Bespreek daarnaast met je kind op welke momenten het veel last heeft van de ADHD. Als jij en je kind begrijpen welke situaties lastig zijn, kunnen jullie proberen om ze makkelijker te maken.
De partner met ADHD had aan het begin van de relatie heel veel aandacht voor de ander. Deze 'hyperaandacht' is plotseling gestopt. Hierdoor voelt de ander zich onzeker, verwaarloosd of eenzaam. De partner zonder ADHD voelt zich erg verantwoordelijk en neemt veel praktische taken in het huishouden op zich.
Kinderen met ADHD vinden het vaak fijn om structuur, rust en regelmaat te krijgen, omdat ze dat zelf slecht kunnen organiseren voor zichzelf. Maar we horen ook terug dat té weinig prikkels en te veel stil zitten evenmin fijn is.
Uit recent Nederlands onderzoek1 blijkt dat ongeveer 40% van de mensen met AD(H)D, zowel mannen als vrouwen, minstens één probleem heeft op het gebied van seksualiteit. De ontevredenheid over het seksleven ligt aanzien- lijk hoger dan bij mensen zonder AD(H)D.
Je wordt snel boos en de boosheid blijft lang hangen. Je slaat met deuren en gooit met zware voorwerpen. Je kunt impulsief dingen zeggen of impulsief schreeuwen. Een laag zelfbeeld als gevolg van ADHD komt vaak voor en kan je gevoelig maken voor kritiek.
Mensen met ADHD zeggen vaak dat een kortstondige emotie alle ruimte in hun hoofd opslokt, net als een computervirus alle ruimte op een harde schijf kan opslokken, waardoor alle andere belangrijke gevoelens en gedachten worden verdrongen.
Overmatige stress
Stress kan een belangrijke rol spelen bij de verergering van ADHD-symptomen, vooral bij mensen met een voornamelijk onoplettend type [v] .
Kinderen en volwassenen met ADHD hebben een tekort aan natuurlijke Melatonine in de hersenen. Dit stofje wordt in het begin van de avond aangemaakt en bevordert het tot rust komen voor het slapen gaan. Bij mensen met ADHD wordt dit stofje te weinig en pas laat in de avond aangemaakt.
Naast medicatie kunnen regelmatige lichaamsbeweging, mindfulness en ontspanningstechnieken en een gestructureerde routine allemaal effectieve manieren zijn om de geest te kalmeren. Dieetaanpassingen, zoals het verminderen van cafeïne- en suikerinname, kunnen ook een rol spelen bij ADHD-management.
Symptomen overprikkeling bij ADHD
Dit zijn veel voorkomende symptomen van overprikkeling bij ADHD: Geïrriteerd reageren - Snauwen of onaardig reageren. Gevoel van rusteloosheid - Je kunt moeilijk stilzitten en voelt je opgejaagd. Drukkend gevoel in je hoofd - Je kunt ook hoofdpijn en oorsuizen ervaren.
“ Je moet gewoon harder je best doen .”
Deze neurologische aandoening beïnvloedt het vermogen van de hersenen om aandacht en impulscontrole te reguleren. Iemand met ADHD vertellen dat hij harder zijn best moet doen, kan ervoor zorgen dat hij zich ontoereikend en gefrustreerd voelt, waardoor de symptomen die hij probeert te beheersen, verergeren.
Methylfenidaat en dexamfetamine zijn de middelen van eerste keuze in de medicamenteuze behandeling van volwassenen met ADHD (EB).
Zelfs onder degenen met de hoogste scores voor ADHD-symptomen (18-24) gaf een meerderheid (58 procent) aan 'redelijk gelukkig' of 'zeer gelukkig' te zijn. Maar slechts 11 procent van die groep gaf aan 'zeer gelukkig' te zijn, tegenover 44 procent van degenen met de laagste scores voor ADHD-symptomen.
Hormonen: Een theorie dat ADHD niet goed wordt gediagnosticeerd bij vrouwen is hormonen . Vrouwelijke hormonen die aanwezig zijn in de puberteit, de menstruatiecyclus en de menopauze veranderen hoe de symptomen van ADHD zich manifesteren. Tijdens de menopauze is er bijvoorbeeld een vermindering van de niveaus dopamine en serotonine.
De armen in een T-Rex-achtige positie houden kan een gevoel van veiligheid geven of helpen bij het omgaan met sensorische overbelasting . Het is ook een vorm van stimming (zelfstimulerend gedrag), wat veel voorkomt bij autistische personen als een manier om emoties en sensorische input te reguleren.
Zonder de juiste behandeling kan deze aandoening leiden tot verschillende gevolgen en risico's, waaronder psychische aandoeningen zoals depressie, angst en stemmingsstoornissen . Dit gebeurt omdat symptomen van ADHD kunnen leiden tot problemen met concentratie en impulsiviteitscontrole.