Titillomanie (neurotische excoriaties) is een stoornis die wordt gekenmerkt door de onweerstaanbare drang tot het kapot krabben van de huid (Van Beusekom & Hoogduin, 1992).
De excoriatiestoornis wordt gekenmerkt door terugkerend krabben aan wondjes of onregelmatigheden van de huid waardoor de huid beschadigd raakt. Het gewoontegedrag begint vaak in de adolescentie. Dat is ook zo bij trichotillomanie.
Tips voor thuis bij skin picking
Verstop alle pincetten, uitvergrootspiegeltjes en nagelschaartjes in huis. Zorg voor minder fel licht in de buurt van je spiegel of verwijder een aantal spiegels in huis. Vraag of een huisgenoot je meehelpt door je te laten herinneren: “afblijven”! Knip je nagels kort.
Tijdens stressvolle perioden in het leven verergert het krabben vaak. Iemand met SPD heeft overmatig last van het pulken of wordt door het pulken beperkt in zijn functioneren. Anne krabde vaak aan haar huid in de badkamer en in de woonkamer.
De huid is de enige plek waar je jeuk kunt voelen. In de organen binnen in het lichaam, zoals het hart, de nieren en de lever, kan dat niet. Via meer dan een miljoen zenuwuiteinden in de huid kan het jeuksignaal binnenkomen.
Als u slaapt, verliest u een bepaalde hoeveelheid vocht. Dit vocht moet opgenomen worden door het beddengoed en de matrashoes. Als dat onvoldoende gebeurt, dan blijft het vocht op de huid, kunnen we afkoelen en kan de huid ontsteken en jeuken.
Belangrijk daarbij is dat het erom gaat dat u zich bewust wordt van het krabben en niet dat u er al mee stopt. Daarom mag diegene die u erop attent maakt dat ook niet boos of streng zeggen. Het is belangrijk dat het op een vriendelijke manier gezegd wordt. Bijvoorbeeld: "Weet je dat je zit te krabben?".
“Nagelbijten zit in dezelfde categorie als tics en lichte vormen van jezelf krassen”: psychologe legt uit hoe je ermee stopt. Nagelbijten lijkt in het begin misschien onschuldig. Maar al gauw beschadig je je vingertoppen en ga je steeds dezelfde wondjes open bijten, wat tot ontstekingen kan leiden.
Titillomanie (neurotische excoriaties) is een stoornis die wordt gekenmerkt door de onweerstaanbare drang tot het kapot krabben van de huid (Van Beusekom & Hoogduin, 1992).
Meestal is het echter een onbewuste gewoonte die voorkomt tijdens rustige momenten. Als er wordt gekrabd of gepulkt dan wordt dat vaak omschreven als een gevoel van opluchting en rust. Er wordt ook gedacht dat er endorfinen (natuurlijke aan morfine verwante stoffen) vrijkomen tijdens het krabben en pulken.
Dwangmatig verzamelen kan al op jonge leeftijd beginnen. Vaak uiten de eerste symptomen zich tussen het 11e en 15e jaar. Achteraf rapporteren mensen vaak een traumatische gebeurtenis als begin van de verzamelwoede. Als kind gepest worden omdat je armer bent dan andere kinderen, kan bijvoorbeeld een oorzaak zijn.
Een jeukende wond ontstaat doordat er tijdens de wondgenezing een vochttekort ontstaat rondom de wond. Let op! Wanneer jouw wond erg rood is, rijp wordt of wanneer het jeukende gevoel omslaat in een kloppende wond, moet je direct contact opnemen met een dokter of medisch specialist.
De korst op de wond
De wond gaat jeuken omdat er een vochttekort ontstaat rondom de wond. Ondanks de jeuk: probeer er niet aan te krabben!
Als je de nagelriem zoveel geweld aandoet, stoort dat de nagelgroei. De kans is groot dat er voorgoed kleine, zielige nagels overblijven. Ook kan nagelbijten leiden tot ernstige afwijkingen die behandeld moet worden. Daarnaast leidt het tot eczeem, opzwellingen en infecties."
Losse, harde velletjes verergeren de drang tot nagelbijten. Smeer je nagelriemen elke ochtend en avond in met een druppeltje olie of speciale handcrème om te voorkomen dat je nagelriemen uitdrogen. Er zijn ook handcrèmes verkrijgbaar die niet alleen je huid verzorgen, maar ook je nagels versterken.
Probeer vast te stellen wanneer de neiging het grootst is. Is het stress, verveling, angst en/of frustratie. Probeer afleiding te zoeken wanneer de neiging tot nagelbijten ontstaat. Bij sommige mensen werkt het om (suikervrije), kauwgom bij de hand te hebben als alternatief.
IJsblokjes in een washandje op de jeukende plek(ken). Dep wat mentholpoeder op de jeukende plek. Drenk een doek in appelazijn en wikkel het om de jeukende plek. Gebruik appelazijn niet op wondjes of op uw gezicht.
Dan zou appelazijn je daar wel eens vanaf kunnen helpen. Het heeft namelijk een antiseptische werking, dat wil zeggen: een ontstekingsremmende werking (het doodt bacteriën en schimmels) en verbetert de zuurgraad van je huid.
Voorbeelden bij een erg droge huid zijn vaseline lanettecrème en vaseline cetomacrogolcrème. Ook verkoelende en beschermende zalven, zoals koelzalf, kunnen worden gebruikt. Als de jeuk wordt veroorzaakt door nattend eczeem, wordt juist een indrogende en verkoelende gel gebruikt, die de jeuk verlicht.
De vaseline crèmes of zalven werken echter beter, bij een erg droge huid. Deze crèmes of zalven houden de huid soepel en voorkomen verdere uitdroging van de huid. Klachten als jeuk, schilfering, kloven en branderige plekken verminderen en andere klachten, zoals eczeem, verergeren minder snel.
Bekende factoren zijn: water, zeep, droge lucht, warmte, transpiratie, wol, alcohol en uw algehele conditie. Ook uw psychische gesteldheid kan van invloed zijn op jeuk. Zo kunnen bijvoorbeeld spanningen of stress jeuk verergeren.
Stress kan een oorzaak zijn. Heb je vaak spanning, probeer dan stress- en angstklachten te verminderen. Ook je organen of bepaalde medicijnen kunnen een oorzaak zijn van jeuk van binnenuit. Daarom is het aan te raden om contact op te nemen met je huisarts als je jeuk van binnenuit ervaart.
Jeuk kan uw dagelijkse leven ingrijpend beïnvloeden. Krabben kan even helpen om de jeuk te verminderen. Maar door veel te krabben kan uw huid kapot gaan, uw huidaandoening verergeren en de jeuk toenemen. Zo ontstaat een vicieuze cirkel van jeuk - krabben - jeuk.