Over het algemeen geldt dat hoe zachter de band, hoe meer deze aan de baan plakt en hoe meer grip (en dus snelheid) deze biedt, maar ook hoe sneller deze slijt. De hardere band daarentegen geeft minder grip, maar heeft ook minder slijtage en kan dus langer mee.
Witte band: de hardste van de drie. Op rode en gele banden kan je een sneller rondje rijden, maar op de witte band kan je het meest lang doorrijden.
Volgens Pirelli is het cruciaal dat geen enkele coureur de harde band langer rijdt dan 26 ronden. De mediumband gaat volgens Pirelli twee ronden langer mee en de zachte compound mag maar 15 ronden gebruikt worden per set.
Volgens Pirelli kunnen de softs maximaal vijftien rondjes mee, de mediums 28. Opvallend is dat de harde band minder lang gebruikt kan worden dan de medium band, Pirelli adviseert om deze niet langer dan 26 rondjes te gebruiken.
Een hardere band gaat langer mee, maar is niet zo snel als een zachte band. Met het zachte rubber kan een coureur rapper in de rondte gaan, daarentegen slijt die band wél snel.
De DRS kan door een coureur geactiveerd worden zodra dit is toegestaan door de race-directie. Feitelijk kan dit ook automatisch maar alleen als de achterliggende bolide binnen een seconde van zijn voorganger rijdt.
Chassis, maar vooral motor en transmissie zijn de duurste onderdelen. De prijs voor elk van de drie toegelaten eenheden per seizoen wordt geraamd op ongeveer 10 miljoen euro. Wie de prijs van een huidige raceauto op 12 tot 15 miljoen schat, zit er dus niet ver naast.
Een aantal voorbeelden van onderdelen zijn: het stuur (± 55.000 euro), een setje banden (1.500 tot 2.000 euro), een hydraulisch systeem (160.000 tot 200.000 euro), transmissie (± 210.000 euro), koelsysteem (± 180.000 euro) en het hele bodywerk van de Formule 1-auto, meestal gemaakt van het lichtgewicht materiaal carbon ...
Gewicht F1 band: ongeveer 10 kilogram. Wat weegt een F1 band met velg eigenlijk? Om daar antwoord op te geven, moeten we even terugkijken naar vorig seizoen. De 2022 F1 banden zijn 127 milimeter groter in diameter dan de banden van vorig seizoen, maar ze zijn wel even breed.
Voor een gemiddelde auto, bij normaal gebruik, moet u denken aan zo'n 30.000 - 40.000 kilometer voor de voorbanden. Achterbanden gaan in veel gevallen wat langer mee.
Elke coureur is verplicht om minimaal één pitstop te maken, aangezien er per race op minimaal twee sets banden geracet moet worden.
In het uitlaatsysteem van de auto kunnen temperaturen van 1000 °C worden bereikt. Op snelheid zuigt het koelsysteem ongeveer 650 liter lucht per seconde door het systeem. Het brandstofverbruik ligt op een kleine 50 liter per 100 kilometer. In alle auto's bevindt de motor zich tussen de coureur en de achteras.
Deze zijn gekoppeld aan kleuren: een 'paarse sector' betekent dat de coureur de snelste tijd van alle deelnemers heeft gereden in die betreffende sector in de huidige sessie.
De minimum bandenspanning voor slicks, intermediates en full wets zijn met 1psi omhoog gegaan. Mocht het gewoon droog blijven zullen de coureurs met een minimum van 24psi voor de voorbanden en 21psi voor de achterbanden rijden.
De Formule 1 stapt in 2022 over op een volledig nieuw ontwerp van de auto's. Het doel: coureurs moeten elkaar beter kunnen volgen en makkelijker kunnen inhalen. Onderdeel van het pakket veranderingen is de overstap naar velgen met een diameter van 18 inch.
Eén set van vier banden kost dus ongeveer 1500 euro. De dertien sets die elke coureur mee moet nemen naar een Grand Prix-weekend leveren een totaalbedrag van 19.500 euro op, aangezien een team twee rijders heeft komt dat getal per raceweekend voor een Formule 1-renstal op 39.000 euro te liggen.
Hoewel het minimumgewicht van 798 kilo al behoorlijk hoog ligt, zijn er tal van teams die daar nog boven zitten. Naar verluidt zit zelfs alleen de auto van Alfa Romeo op het minimumgewicht. De auto's met 'overgewicht' moeten nu dus wat 'afvallen' om competitief te zijn of te blijven.
Niet gek als je weet dat een F1-bolide in een race van circa 300 kilometer 120 à 150 liter benzine verbruikt.
Hoeveel liter benzine kan er in een Formule 1-wagen
De tanks bevatten aan de start van de race zo'n 135 tot 145 liter benzine. Doordat het verbruik van een Formule 1-auto op 75 liter per 100 kilometer ligt zijn de coureurs ver voor de start al bezig met hoe ze zo zuinig mogelijk om kunnen gaan met hun brandstof.
De meest opvallende verandering aan de voorkant van de auto is echter de introductie van spatbordjes, al is dat uiteraard niet hun functie. Een ronddraaiend wiel creëert op hoge snelheid veel turbulente lucht en dit is één van de manieren om die turbulentie iets te doen laten afnemen.
De heilige graal is en blijft toch wel de F1-wagen van Juan Manuel Fakito uit 1954. Deze prachtige wagen werd verkocht tijdens een veiling in 2013 en bracht meer dan 30 miljoen euro op. In dit scheurijzer werd de coureur voor de tweede keer kampioen. Het is vooralsnog de duurste F1-wagen ooit verkocht.
Een Formule 1-monteur moet het doen met een salaris tussen de 35.000 en 70.000 euro per jaar.
Naast de snelste is dit ook de duurste auto van de Formule 1-coureur. De auto wordt normaal gesproken verkocht voor zo'n 2,5 miljoen euro, maar Verstappen kreeg hem helemaal gratis.
De rijder drukt op een knop op zijn stuur en daardoor gaat een flap van de achtervleugel plat liggen. Zo ontstaat in de vleugel een opening van maximaal 85 millimeter. De auto klieft nu veel beter door de lucht en dat scheelt, afhankelijk van het circuit, tot 15 km/u aan topsnelheid.
De Formule 1-wagens van het seizoen van 2022 zijn wederom voorzien van het DRS-systeem. Het is echter niet uitgesloten dat mits de nieuwe reglementen het gewenste effect hebben, we het gebruik hiervan gedurende het aankomende seizoen teruggeschroefd zien worden.