Bij nervus vagus stimulatie (NVS) leggen we een elektrode om de linker nervus vagus. Als we de nervus vagus met een elektrisch stroompje kunstmatig prikkelen, gaan signalen door deze zenuw naar de
Denk hierbij aan symptomen zoals: Hoofdpijn. Rugpijn. Pijn in de nek en schouders.
Wanneer de nervus vagus te weinig actief is, krijg je last van psychosomatische klachten. Denk hierbij aan hoofdpijn, spanning in de nek- en schouder spieren, verteringsproblemen en rugpijn.
De nervus vagus stuurt signalen in de richting van de verschillende organen van het lichaam, maar meer nog geleidt hij informatie over de toestand van de organen naar het centrale zenuwstelsel. 80-90% van de zenuwvezels in de nervus vagus zijn afferente of sensorische zenuwcellen.
Een van de belangrijkste manieren waarop je de gezonde functie van de nervus vagus kunt stimuleren, is door een diepe, langzame buikademhaling. Adem langzamer en dieper vanuit de buik. Denk aan het vergroten van de buik en het verwijden van de ribbenkast terwijl je inademt. Adem vervolgens langer uit dan je inademt.
Die balans is mogelijk te herstellen door een zenuw te stimuleren die het hartritme vertraagt. Vooral een bepaalde zenuw lijkt hiervoor geschikt. Die heet de nervus vagus. Deze zenuw vertakt naar verschillende delen van het lichaam, waaronder je oor én je hart."
Adem uit en je hartslag vertraagt weer. De mate van verandering hiertussen is één van de vele dingen die door de Nervus Vagus worden gereguleerd. Hoe groter je verschil in hartslag wanneer je in- en uitademt, hoe hoger je vagale tonus. Oftewel des te meer veerkracht deze bezit.
Zingen, neuriën, gorgelen
Onderzoek heeft aangetoond dat zingen, neuriën en zelfs gorgelen kan helpen de nervus vagus te stimuleren (1). Zing dus gerust mee met je favoriete nummer of neurie je dag door om relaxt te blijven. Gorgelen kan je daarnaast standaard twee keer per dag doen bij het tandenpoetsen.
De sacrale zenuwen regelen de blaas- en darmwerking. Als de communicatie tussen de sacrale zenuwen en de hersenen verstoord is, kan dat tot problemen met de darm- en blaascontrole leiden.
De nervus vagus, ook wel de zwervende zenuw genoemd, is een lange zenuw die vanuit je hersenstam een connectie heeft met verschillende gebieden in jouw lichaam, zoals jouw hart, keel, maag en darmen.
De nervus vagus ontspringt hoofdzakelijk aan het verlengde merg en heeft zowel sensibele als motorische vezels. De motorische vezels zenden signalen naar de spieren van de inwendige organen en de talrijke klieren in de maag en de darmen.
De 'Polyvagal theory', in het Nederlands: 'Polyvagaal theorie' beschrijft hoe dat werkt. De Polyvagaal theorie gaat ervan uit dat er evolutionair drie delen van het autonome zenuwstelsel zijn, die de respons op acute stress regelen. Het oudste systeem heeft als overlevingsstrategie om te doen alsof je dood bent.
Zwervende zenuw
Deze zenuw, die ook wel zwervende of zwerfzenuw wordt genoemd, loopt vanuit je hersenen door je borstholte naar je buikholte. De vaguszenuw is een forse zenuw en bezit een kalmerende werking. Deze kun je zelf beïnvloeden en als sporter heeft dat een heel gunstige werking voor je herstel.
Zenuw(weefsel). Weefsel dat er voor zorgt dat we kunnen ruiken, voelen, zien, horen en proeven.
De nervus vagus (N X), een gemengde zenuw, speelt een rol bij de regeling van de slokdarmfunctie, het gevoel in de keel, de spieren van de stembanden en bij het slikken.
Last van de buik en stress
Heeft u veel last van stress? Dan kan dit een negatief effect hebben op uw buik en darmen. U kunt hierdoor verschillende klachten ervaren, zoals een opgezette buik, maagpijn en darmproblemen. Zeker bij chronische stress is het belangrijk om actie te ondernemen.
Het stresshormoon noradrenaline zorgt onder andere voor een tragere spijsvertering wat direct effect kan hebben op maag en darmen.
Waar het sympatisch zenuwstelsel is gekoppeld aan dagelijkse acties zoals opstaan, lopen, zitten, eten en drinken, zorgt het parasympatisch zenuwstelsel voor onbewuste acties in het lichaam zoals slapen, spijsvertering, ademen en zuurstof binden. Het parasympatisch zenuwstelsel zorgt voor rust en herstel na een actie.
Sympathische zenuwen werken bij activiteit en stress. Ze activeren de spieren, ademhaling en hartslag, en maken dat de bloeddruk stijgt en het zweet ons soms in de handen staat. Hierbij spelen de hormonen adrenaline en noradrenaline (afkomstig uit het bijniermerg) een belangrijke rol.
De nervus vagus is een zenuw die uit de hersenen komt en naar organen in de borstkas en buik gaat. De mens heeft een linker en een rechter nervus vagus, onder elk sleutelbeen. Ze geven allebei vooral informatie door in de richting van het lichaam naar de hersenen.
Blootstelling aan acute kou activeert de nervus vagus, en daarmee zenuwcellen die de neurotransmitter acetylcholine produceren (om te communiceren). Er is alleen een Engelstalige Wikipedia-pagina over deze zenuwcellen.
De hartfrequentie wordt door een groot aantal factoren bepaald. Het autonome zenuwstelsel, de sympathicus en parasympathicus. Het sympathisch systeem o.i.v. epinephrine (=adrenaline) leidt bij activatie tot een toename in atrioventriculaire geleiding, prikkelbaarheid en contractiliteit.
Het hart zou wel trager gaan kloppen, omdat de cellen in de sinusknoop het snelst een prikkel af kunnen leveren. De sinusknoop geeft als het ware het tempo aan. Vanuit de sinusknoop verspreidt de elektrische prikkel zich aanvankelijk over de spiercellen van beide boezems en wordt dan even opgehouden in de AV-knoop.