Oorsprong. De Maghrebijnse dialecten zijn ontstaan uit het Arabisch, dat zich met de islam vanuit het Arabisch schiereiland over Noord-Afrika verspreidde. De eerste eeuwen na de islamitische verovering van Noord-Afrika werd in de Maghreb het Arabisch slechts in bepaalde kringen gesproken.
Tot de Maghreb of de Maghreblanden behoren de Noord-Afrikaanse landen ten westen van Egypte: Mauritanië, Marokko, Algerije, Tunesië en Libië.
De 22 Arabische landen zijn: Algerije, Bahrein, de Comoren, Djibouti, Egypte, Irak, Jordanië, Koeweit, Libanon, Libië, Marokko, Mauritanië, Oman, Palestina, Qatar, Saoedi-Arabië, Somalië, Soedan, Syrië, Tunesië, Verenigde Arabische Emiraten en Jemen.
Men onderscheidt de volgende dialecten: De Meghrijnse dialecten (gebied rond Marokko, Algerije en Tunesië), de Egyptische dialecten, de Syrisch-Libanese dialecten, de dialecten van het Arabisch schiereiland en de Irakese dialecten.
De officiële taal in Marokko is het Modern Standaard Arabisch. Toch wordt op straat een heel andere taal gesproken. Het Darija, Arabisch voor 'dialect', is een mix van talen: Arabische, Berberse, maar ook Franse en Spaanse woorden geven blijk van een rijke contactgeschiedenis.
sorry in Arabisch vertaalt naar: آسف, آسفة, أنا آسف (8 vertalingen totaal).
Turks is de moedertaal.
Daarnaast wordt er in Turkije ook Koerdisch, Arabisch, Armeens en Grieks gesproken. Wereldwijd spreken 150 miljoen mensen de Turkse taal en haar dialecten.
Een Arabier is snel te herkennen als paardenras. Het chique hoofd met de deuk in de neuslijn (officieel snoeksneus genoemd, in het Engels 'dish'), de sierlijke hals, het atletische lichaam en de hoge staart maken een Arabier zelfs voor niet-paardenmensen een bijzonder ras.
Israëlische wetenschappers zijn erachter gekomen wat er zo moeilijk is aan Arabisch. Mensen gebruiken normaal gesproken twee delen van de hersenen om een taal te leren, maar bij Arabisch is dit zinloos. Volgens wetenschappers van de universiteit van Haifa is alleen het linkergedeelte nodig om Arabisch te leren.
Arabieren zijn oorspronkelijk de nomadische Semitische inwoners van het Arabisch Schiereiland (Arabië), die het Arabisch als taal hebben. Door de verspreiding van de islam is de Arabisch-sprekende populatie en hun cultuur verspreid over 22 landen binnen Azië en (Noord)-Afrika en bedraagt circa 450 miljoen mensen.
Marokko is na Egypte en Algerije het volkrijkste land in de Arabische wereld. Behalve de 36 miljoen Marokkanen in Marokko zijn er grote groepen mensen van Marokkaanse komaf in Frankrijk, Spanje, Italië, Nederland, België en Israël.
De Maghreb (Arabisch: المغرب al-Maġrib; Berbers: ⵜⴰⵎⴰⵣⵖⴰ) is een aanduiding voor het noordwestelijke deel van Afrika. In enge zin behoren Marokko, Algerije, Tunesië, Mauritanië en Libië tot de Maghreb. Vroeger werden ook Spanje en Portugal tijdens de islamitische overheersing hiertoe gerekend.
Maghrib (Arabisch:مغرب plaats van ondergang van de zon) is binnen de islam het avondgebed dat onderdeel is van de vijfmaaldaagse salat en daarmee onderdeel van de Vijf zuilen van de islam. Het wordt als eerste op een dag verricht.
De naam 'Marokko' (en andere westerse benamingen voor het land) is afgeleid van de naam van de voormalige hoofdstad. In het Arabisch wordt Marokko Maghreb genoemd, dat het westen betekent.
De titel sjeik bestond overigens al ver vóór de opkomst van de islam. Nomadische bedoeïenen leefden vaak in stamverband. Een stam bestond uit een aantal verwante patriarchale clans (groot-families). De (oudere, gerespecteerde) stamleider werd en wordt sjeik genoemd.
Arabische paarden kunnen met hun gemiddelde levensverwachting van 30 jaar bijzonder oud worden. Bovendien kunnen ze tot op vrij hoge leeftijd blijven meedraaien in de sport.
Welk geloof hadden Arabieren en Perzen vóór Mohammed? Arabieren in vele goden, geesten, duivels en monsters. Oppergod Hoebal leek op een mens en zijn beeld werd bij de Ka'aba in Mekka aanbeden.
Turken zijn mensen die een Turkse achtergrond hebben of die voorouders hebben die in Turkije geboren zijn en hun cultuur, moedertaal, etniciteit en/of religie met elkaar gezamenlijk hebben. In ruimere (etnische) zin vallen ook de andere Turkse volkeren uit Eurazië hieronder.
In theorie behoren de Turkse talen tot de Altaïsche talen. Dit is een theorie over een taalgroep waar verschillende talen in Noordoost-Azië toe behoren. Dit is niet gek, aangezien de Turken oorspronkelijk uit deze regio komen. Het Turks zou hierdoor ver verwant zijn van het Koreaans, Japans en Mongools.
Turkije heeft een lange geschiedenis die terug gaat tot in de Griekse oudheid. Hierna is het gebied onderdeel geweest van o.a. het Romeinse Rijk, het Byzantijnse Rijk en het Ottomaanse Rijk. Het huidige Turkije bestaat echter pas sinds 1922, nadat het land de Eerste Wereldoorlog verloor.
Voor de letter ع (ain) wordt bijvoorbeeld een 3 gebruikt, voor ح (ḥa) een 7 en voor ق (qaf) een 9.
Zeg 'uHibbuka' om 'ik hou van je' tegen een man te zeggen. 'uHibbuka' wordt uitgesproken als 'oo-heh-boo-kah'. Zeg 'ana uHibbuka' om in het openbaar en officieel je liefde tegenover een man te verklaren. 'Ana' wordt uitgesproken als 'ah-nuh' en rijmt op de meisjesnamen 'Hannah' en 'Anna'.
Maar het meest vallen toch wel de Marokkaanse woorden op: izjen 'een' en meh 'woordje aan het einde van een vraagzin' uit het Tarifiyt Berber (Tamazight); bhel 'als, alsof', wehed/wahed 'een' en nog meer woorden uit het Marokkaans Arabisch.