Een lewaja, of lewaje, is een (joodse) begrafenis. Het boek Koosjer Nederlands (2006) vermeldt dat lewaja via het Jiddisch uit het Hebreeuws geleend is. Het Hebreeuwse woord lewaja betekent oorspronkelijk 'begeleiding, uitgeleide'. Het is afgeleid van lowo/lawa 'zich verenigen, verbonden zijn'.
Er wordt dag en nacht gewaakt bij de stervende. Zo kunnen de familieleden de geloofsbelijdenis opzeggen wanneer de stervende zijn of haar laatste adem uiteindelijk uitblaast. Ze zeggen dan: “Hoor Israël, de Heer onze God, de Heer, is Één”. Zo kan de ziel het lichaam verlaten in herinnering aan de eenheid van God.
sjikse: niet-joods meisje; klinkt enigszins ongunstig.
De davidster, twee driehoeken die op elkaar gelegd een hexagram vormen, prijkt op de vlag van Israël en is op talloze synagogen te vinden. De zespuntige ster geldt als hét symbool voor het Jodendom, de Staat Israël en het zionisme. Wie echter denkt dat de davidster van Joodse oorsprong is, heeft het mis.
De Davidster
Het wordt erkend als symbool van de Joodse gemeenschap en is vernoemd naar koning David van het oude Israël. Joden begonnen het symbool te gebruiken in de middeleeuwen.
Jezus als messias of profeet
Volgens het Nieuwe Testament waren er Joden die tijdens Jezus' leven dachten dat hij de messias of een profeet was. Deze volgden hem op zijn reizen of kwamen van heinde en verre om hem te ontmoeten, naar hem te luisteren of een zegen van hem te ontvangen.
Een eclair, in sommige gebieden in Vlaanderen ook wel een 'sjoeke' of 'chouke' genoemd, is een zacht langwerpig gebakje met een zachte vulling en een chocolade- of glazuurlaagje. Als vulling wordt gewoonlijk banketbakkersroom gebruikt en soms slagroom of crema catalana.
Het Jiddisch (ייִדיש) is een West-Germaanse taal. Het Jiddisch is de taal van de charedische Joden (ook wel bekend als ultra-orthodoxe joden). Zij leven voornamelijk in Europa, de Verenigde Staten en Israël. De taal heeft zo'n 3 miljoen sprekers.
Er klinkt; '' l'chaim'' in het hebreeuws als er geproost wordt. Het betekent; op het leven!. Het leven is een geschenk wat we met elkaar mogen uitpakken en vieren. We willen het leven Leven in al zijn facetten.
Joden moesten dichter bij christelijke cultuur komen
Na 1787 voerden andere Duitstalige staten dezelfde regel in, en de namen verspreidden zich via het Jiddisch, de op het Duits gebaseerde taal die vrijwel alle joden in Midden- en Oost-Europa onderling spraken.
Hebreeuws was oorspronkelijk de gesproken taal van de oude koninkrijken van Israël en Juda. De koninkrijken vielen echter en na verloop van tijd begonnen de Joden de talen van hun buren over te nemen voor dagelijks gebruik .
Het jodendom is tweeduizend tot duizend jaar voor het begin van onze jaartelling ontstaan en is een monotheïstische religie. Dat betekent dat je gelooft in één God als schepper van alles. Joden noemen deze God Jahweh, maar spreken zijn naam nooit uit. In ons alfabet schrijven we het als JHWH.
Op de achtste dag na de geboorte worden Joodse jongetjes besneden. De besnijdenis bestaat uit het verwijderen van de voorhuid van de penis. De fysieke ingreep is naast hygiënische en culturele redenen vooral een teken om het eeuwige verbond tussen God en de Israëlieten tot uitdrukking te brengen.
Als iemand overlijd dan is de kans groot dat er urine of ontlasting vrijkomt.Dan is het ook noodzakelijk dat de overledene gewassen wordt. Daarbij is het is een oeroude gewoonte en hoort ook bij de traditie van veel religies. Een overledene moet wel schoon aankomen in het hiernamaals.
De meeste orthodoxe joden geloven dat het fysieke lichaam zal herrijzenin het Messiaanse tijdperk, wanneer de goeden uit de dood zullen opstaan . Om deze reden verbieden orthodoxe joden veel procedures die zij beschouwen als schade of vernietiging van het lichaam na de dood, en zullen zij hun doden begraven in plaats van cremeren.
Stiekem. Als je iets stiekem doet, heb je een geheim. Dit is ook waar het woord van afstamt. Het Jiddisch 'sjtieke' betekent het namelijk 'heimelijk' of 'stil'.
Amsterdam is altijd het centrum bij uitstek geweest van het Joodse leven in Nederland. Niet voor niets heeft de stad de bijnaam 'Mokum' gekregen, het Jiddische woord voor 'plaats'.
De taal van de onderwereld bracht woorden als kassiewijle (doodgaan), toges en tokus (achterwerk) en apehaar (tabak).
Geschenkensite Swinggift peilde bij 2.308 Belgen naar hun favoriete manier om hun geliefde aan te spreken. 'Bolleke', 'zoetje', 'lieverd' en 'poepie' zijn populair, maar als je alle varianten meetelt, springt 'schat' er toch bovenuit.
Een 'sjoeke' is dialect dat wellicht verwijst naar een (zoet) gevulde soes.
Een éclair bevat alles om bij je in de smaak te vallen: soesjesdeeg in een lange vorm gegarneerd met banketbakkersroom. Chocolade, koffie, vanille: dit zijn de meest voorkomende smaken van deze smeuïge lekkernij bedacht door de beroemde banketbakker Marie-Antoine Carême.
Arye Shimron het bijna zeker: Jezus van Nazareth is na Pasen niet opgestaan uit zijn graf en later ten hemel gevaren. Nee, Jezus lag begraven in het graf van Talpiot in het zuidoosten van Jeruzalem. Bovendien lag hij daar niet alleen. Hij was getrouwd met Maria en had een zoon, Judas.
In het Nieuwe Testament staat Jezus Christus centraal. Joden beschouwen alleen het Oude Testament als Heilige Schrift; zij noemen dit Tora of Tenach. Het woord TeNaCH is samengesteld uit de beginletters van de drie delen van de verzameling: Tora, Nebiim, Chetubim, dat wil zeggen Wet, Profeten en Geschriften.
Volgens de Joodse conventies van toentertijd was hij wellicht oorspronkelijk bekend als Jesjoea ben Josef (Jezus de zoon van Jozef). In de evangeliën staat soms ook zijn plaats van herkomst bij de naam Jezus: Jezus van Nazareth of Jezus de Nazarener.