Kibbeling is een snack die bestaat uit stukken gesneden vis die in een beslag worden gedompeld en daarna gefrituurd. Het woord kibbeling duidde van oorsprong op gezouten kabeljauw en zou een verbastering van het woord zijn.
Het woord kibbeling duidde oorspronkelijk het gezouten afval van de kabeljauwvangst aan. Toch is er veel verschil in kibbeling en is er niet één ingredient voor het krokante stukje vis.
Vroeger werden lekkerbekjes gemaakt van kabeljauw of wijting en kibbeling van kabeljauwwangen. Helaas zijn ze tegenwoordig echter vaker niet dan wel gemaakt van kabeljauw of wijting. Deze vissoorten zijn nu schaars door overbevissing en daarom ook prijzig geworden (kabeljauw komt toch al op ca. 30 euro een kilo).
De Alaska koolvis is namelijk bijzonder vetarm en is dan ook een magere vissoort. Ook is de Alaska koolvis rijk aan hoogwaardige eiwitten, vitaminen, mineralen en sporenelementen zoals jodium. Deze vis bevat daarnaast ook nog eens waardevolle omega-3 vetzuren.
Ondanks dat veel mensen de voorkeur hebben voor kabeljauw, het 'zusje' van de koolvis, is er niets mis met de smaak van deze vis. Alleen het visvlees van de kabeljauw is iets witter.
Pangasius heeft de reputatie een ongezonde vis te zijn die veel zware metalen, bacteriën en antibioticaresten bevat. In 2012 controleerden wij de pangasius in de Belgische winkels onder meer op de aanwezigheid van zware metalen, pesticidenresiduen en sporen van antibiotica, en stelden weinig problemen vast.
Weinig mensen weten exact wat de exotische pangasiusvis is. Het is een straalvinnige vis uit de familie van reuzenmeervallen, een zoetwatervis die op grote schaal gekweekt wordt in Azië. In de winkels vind je nooit de wilde variant, maar altijd de gekweekte, vandaar dat de vis zo goedkoop is.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Het advies van het Voedingscentrum is: “1 keer per week vis eten is een echte aanrader. Vooral vette vis zoals makreel, haring, Atlantische zalm , bokking, sardines. Lekker op brood, door salade en bij het avondeten.” Bron.
Echte kibbeling wordt van oudsher van kabeljauw gemaakt. De stukjes worden door een beslag gehaald, gefrituurd en eventueel bestrooid met viskruiden. Kabeljauw is schaarser geworden en daardoor duurder. Daarom wordt in plaats van kabeljauw vaak de goedkopere vissoort Alaska-koolvis gebruik.
Een van de voornaamste oorzaken van de huidige recordprijzen is bijvoorbeeld het weer in Scandinavië. Eindejaarsstormen hebben er lelijk huisgehouden en ervoor gezorgd dat de vissersboten er niet konden uitvaren. De import van vis uit die regio droogt dus op waardoor de prijzen stijgen.
Vis eten is gezonder dan vlees, doordat je bij het eten van vis een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren zoals omega 3 binnenkrijgt. Vlees daarentegen bevat alleen verzadigd vet, wat onder andere een stijging kan geven van het LDL-cholesterol. Daarnaast is rood vlees moeilijker te verteren voor de darmen.
Hoe komt de kibbeling aan zijn naam? De naam kibbeling is ontstaan vanuit de naam 'kabeljauwwang', want hier werd vroeger de kibbeling van gemaakt. Kabeljauw was vroeger (in de 19e eeuw) namelijk het een belangrijk bestandsdeel van het voedsel in Nederland. En deze wangetjes werden dan in een beslag met kruiden bereid.
Een pond kibbeling is gemiddeld genoeg voor twee volwassenen, gemiddelde eters, en een kind.
Toch is de voedingswaarde van kibbeling niet enorm slecht. 100 gram kibbeling bevat zo'n 220 calorieën en maar liefst 24,5 gram eiwit en 13,8 gram vet. Daarnaast bevat deze gefrituurde snack ongeveer 13 gram koolhydraten en 1 gram vezel. Door deze hoge hoeveelheid eiwitten is kibbeling een best gezond tussendoortje.
Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie. Tonijn – laag in calorieën en boordevol vitamines van eiwitten. Een portie van zo'n 100 gram bevat 22 gram eiwit. Echter, wees wel bewust van het feit dat deze vis wordt bedreigd door overbevissing.
Er zitten veel eiwitten in gerookte zalm, die er onder andere voor zorgen dat je spieren gezond blijven en niet af gaan breken. Er zitten veel gezonde vetten in gerookte zalm. Er zitten veel mineralen in gerookte zalm, waaronder ijzer voor een betere stofwisseling en een gezond hart.
Eet dagelijks goede onverzadigde vetzuren. Deze zitten bijvoorbeeld in noten, notenpasta's, olijfolie, lijnzaadolie, walnoten en walnootolie. Ook vette vis (haring, ansjovis, sardines, makreel, zalm, tonijn) behoort tot de goede vetten.
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
In vis zitten speciale visvetzuren, die goed zijn voor hart en bloedvaten. Ze zitten vooral in vette vis, zoals makreel, zalm, sardines en haring. Het goede nieuws: deze visvetzuren blijven goed behouden bij het inblikken van vis.
Kabeljauw is rijk aan veel verschillende vitamines en mineralen die allemaal een gezonde werking hebben in het lichaam. Zo bevat kabeljauw onder andere vitamine B11 (foliumzuur), vitamine B12, kalium, fosfor en magnesium. Vitamine B11, ook wel foliumzuur genoemd, is nodig voor de aanmaak van rode en witte bloedcellen.
Het voorkomt hart- en vaatziekten
Pangasius kan veel ziektes helpen voorkomen. Je lichaam heeft onverzadigde vetten nodig om gezond te blijven. Het vlees van de vis is daar een perfecte bron voor! Het helpt de bloedstroom bevorderen en zorgt voor een goede gezondheid van je hart.
De nadelen van goedkoop gekweekte vis
Gekweekte tilapia bevat een hoog dioxinegehalte, soms wel 11 keer hoger dan wilde tilapia. Dioxines kunnen maar liefst 7 tot 11 jaar in je lichaam blijven! Tilapia krijgt antibiotica om gezond te blijven. Daarnaast worden pesticiden aan het kweekwater toegevoegd.