Als het zelfstanding naamwoord in enkelvoud staat gebruik je 'notre'.Als het zelfstandig naamwoord in meervoud staat gebruik je 'nos'.
Heb je te maken met een mannelijk woord, dan gebruik je mon, ton, son, notre, votre, leur.Heb je te maken met een vrouwelijk woord, dan gebruik je ma, ta, sa, notre, votre, leur.
De pronom possessif in het Frans of bezittelijk voornaamwoord zijn le mien, tiens, sien, nôtre, vôtre en leur. Zij vervangen het adjectif possessif en het zelfstandig naamwoord.
C'est mon frère et ma soeur. Dit is mijn broer en zus. Je vous présente mon frère et ma sœur. Dit zijn mijn broer en zus.
Woorden als mijn, jouw, uw en zijn zijn bezittelijke voornaamwoorden: 'Dat is mijn fiets', 'Vergeet jouw/uw tas niet! ', 'Ik houd van de herfst en zijn kleuren. ' Bezittelijke voornaamwoorden geven aan dat er een bepaalde relatie is tussen een persoon, dier, ding of instantie en een zelfstandig naamwoord.
Je kunt ervan uitgaan dat woorden die eindigen op -e meestal vrouwelijk zijn, behalve de woorden eindigend op -age, -aire, -asme, en -isme. Woorden die niet eindigen op -e zijn meestal mannelijk, behalve -aison, -tion, -sion. Op deze manier hoef je minder uitgangen uit je hoofd te leren!
Het persoonlijk voornaamwoord onderwerp wordt in het Frans het pronom personnel sujet genoemd! Deze komen overeen met je, tu, il, elle, on, nous, vous, ils, elles!
Een makkelijke manier om de persoonsvorm te vinden is de zin om te zetten in een andere tijd.Het werkwoord dat van tijd verandert is dan de persoonsvorm. Je mange un petit pain. J'ai mangé un petit pain.
Ik ben een jongen. Je suis un garçon. Dit is de jongen. C'est le garçon.
Ook garçon (jongen) is altijd mannelijk en fille (meisje) is altijd vrouwelijk.
Mijn in mijn zusje is een bezittelijk voornaamwoord. Wie mijn zusje informeler of met minder nadruk wil opschrijven, kan voor m'n zusje kiezen. Me is niet goed, want me is geen bezittelijk maar een persoonlijk voornaamwoord, net als mij.
Me gebruik je om naar jezelf te verwijzen
Je gebruikt het om naar jezelf te verwijzen. Voorbeeld: Ze hebben me uitgenodigd voor het sollicitatiegesprek. Me geeft hier aan wie uitgenodigd is, namelijk degene die aan het woord is.
Mijn is een bezittelijk voornaamwoord. Me is de onbenadrukte vorm van mij, zoals in “ik heb me vergist” en is nooit een bezittelijk voornaamwoord. Informele bezittelijke voornaamwoorden, zoals “m'n”, gebruik je nooit in academische teksten.
Het persoonlijk voornaamwoord als onderwerp. Je kunt personen of voorwerpen die onderwerp zijn, vervangen door il/elle als het onderwerp enkelvoud is. En door ils/elles als het onderwerp meervoud is. Als het woord mannelijk enkelvoud is dan vervang je het door il.
Mannelijke zelfstandige naamwoorden die in het enkelvoud staan, kun je vervangen door il (hij of het). Vrouwelijke zelfstandige naamwoorden kun je vervangen door elle (zij of het).
COD (complement d'objet direct) of lijdend voornaamwoorden vervangen zelfstandig naamwoorden (een persoon, plaats of voorwerp) als er geen voorzetsel na het werkwoord komt. Ze worden gebruikt met werkwoorden als aimer, voir, connaître, appeler, entendre, écouter, vouloir, etc.
Les États-Unis (de Verenigde Staten), les Pays-Bas (Nederland), les Philippines (de Filipijnen), les Seychelles (de Seychellen) etc. Opmerkingen: Le Mexique (Mexico), le Mozambique (Mozambique), le Cambodge (Cambodja) eindigen op een '-e' maar zijn mannelijk. Bij steden en eilanden gebruiken we geen bepaald lidwoord.
Ook zijn namen van landen die op -e eindigen vrouwelijk… Vive la France! Zelfstandige naamwoorden die een vrouwelijke betekenis hebben zijn natuurlijk ook vrouewlijk zoals maman (mama), sœur (zus) en chienne (teef). Naast le en la zijn er nog twee lidwoorden: l' en les.
persoonlijk voornaamwoord (pronomen personale): ik, mij, zij, jullie, het, 'm. bezittelijk voornaamwoord (possessief pronomen): mijn, jouw, d'r, onze.
We gebruiken het bezittelijk voornaamwoord haar om naar vrouwelijke woorden te verwijzen (de regering en haar standpunt) en het bezittelijk voornaamwoord zijn om naar mannelijke en onzijdige woorden te verwijzen (de koning en zijn besluit, het comité en zijn rapport).
Mij is een persoonlijk voornaamwoord. Mij kan worden vervangen door een ander persoonlijk voornaamwoord, bijvoorbeeld door hem.