De Maya's waren het eerste volk met een kalender (die echter maar liep tot 2012), die je vindt in Mexico City. De Azteken leefden in Tenochtitlán, het centrum van het Azteekse rijk en de voorloper van het huidige Mexico City.
Een team archeologen heeft na onderzoek naar de weersomstandigheden van historisch Mexico en Guatemala geconcludeerd dat een reductie in regenval de oorzaak was dat de Maya beschaving ten onder ging. Er zou een periode zijn geweest waarin vijfentwintig tot veertig procent minder regen viel.
De oorsprong van de Maya's
De oude Maya's waren indianen die voornamelijk leefden in Centraal-Amerika, verdeeld over jungles en steden van Mexico, Guatemala en Belize. Door wie de cultuur beïnvloedt werd is weinig bekend.
De Azteken woonden in wat nu Mexico is. Ze stichtten hun hoofdstad op de plek van het huidige Mexico-Stad. Hun rijk strekte zich uit over honderden kilometers, van de Golf van Mexico tot aan de Stille Oceaan en van de bergen rondom Tenochtitlan (nu Mexico-Stad) tot aan de jungle van Zuid-Amerika.
In de Azteekse samenleving waren er verschillende standen. Aan het hoofd stond de keizer. Hij werd vereerd als een god, maar tegelijkertijd was hij opperpriester van de andere goden. Edelen (de piltin of tlahtoanimeh) bestuurden de provincies van het rijk en hadden hoge rangen in het leger.
Geloof is een belangrijk aspect binnen de Azteekse cultuur. Ze aanbidden vele goden, zoals de zonnegod, de regengod en de god van de maan. Om hun goden te eren bouwen ze tempels en offeren ze mensenbloed.
Ze vereerden honderden verschillende goden. Alle goden werden verdeeld over drie groepen: de goden van de hemel en de lucht, goden van de vruchtbaarheid en landbouw en de goden die het te zeggen hadden over oorlog en opofferingen.
De oude Maya's hadden de macht, kennis en kunde om hun beschaving onsterfelijk te maken. Maar het schijnbaar onmogelijke gebeurde in de achtste en negende eeuw. Delen van de beschaving stortten in, Maya's verlieten hun steden halsoverkop en de cultuur wankelde. Het is één van de grootste mysterieus uit de archeologie.
De Inca's waren een indianenvolk dat leefde in Peru, rondom het gebied Cusco. De macht van dit volk werd steeds groter en strekte zich uit tot een lengte van 4000 kilometer, waardoor het Incarijk het grootste van de wereld was. De Maya's waren een indianenvolk met een hoog ontwikkelde beschaving.
Ze schreven dikke boeken en konden ongelooflijk goed rekenen. Ze hadden zelfs zeer precieze kalenders. En bovendien hadden ze ook kunstenaars die bedreven waren in het schilderen en beeldhouwen. Er zijn nog steeds Maya's, maar de Spanjaarden dwongen ze om hun beschaving te vergeten.
De Mayagodsdienst is een Mesoamerikaanse religie die zowel de religieuze gebruiken en opvattingen van de huidige boerenbevolking van Zuid-Mexico, Guatemala en Belize omvat als die welke bestonden in de vele voor-Spaanse Maya-koninkrijken (200 v.Chr.-1689 na Chr.).
Volgens de Maya's maken mensen, goden en de natuur deel uit van een kosmisch energiepatroon, waarbinnen rituelen en offers de middelen zijn en waarmee energie wordt gerecycleerd of doorgegeven. De Maya's kennen verschillende methoden, zoals het uitrukken van het hart. Het druipende hart wordt aan de goden geofferd.
De Maya's hadden een bijzonder beeld van de wereld. De aarde was in hun beleving plat en vierkant. Boven hun hoofden bevond zich het hemelrijk en onder hen het dodenrijk. Er zijn verslagen waarin te lezen valt dat het hemelrijk uit dertien lagen bestaat met elk een eigen god.
Het Yucateeks Maya (Yucateeks Maya: Yukatek of Maaya t'aan) is een taal uit de Mayataalfamilie, die gesproken wordt door de Yucateekse Maya van het schiereiland Yucatán. Voor veel Yucateken is het de eerste taal, vooral in landelijke gebieden.
Uiteindelijk groeide het Mayarijk uit tot een van de grootste staten in Midden-Amerika. Het rijk omvatte meer dan 40 steden in wat nu Zuid-Mexico, Guatemala en het noorden van Belize is. Belangrijke steden waren Yaxchilán en Chichén Itzá. Op zijn hoogtepunt (250-900 n.
De Azteken of Mexica waren de dragers van een militaristische Meso-Amerikaanse beschaving die bestond tussen circa 1300 en 1521 in het huidige Mexico. Het centrum van het Azteekse rijk was de stad Tenochtitlán, de voorloper van het huidige Mexico-Stad.
De Spaanse verovering van het Azteekse Rijk was een zeer belangrijk onderdeel van de Spaanse kolonisatie in Amerika. De komst van de Spanjaarden betekent het einde voor het Azteekse Rijk. De campagnes tegen de Azteken werden geleid door de conquistador Hernán Cortés.
De Mayacultuur was een Meso-Amerikaanse beschaving, die bekend is vanwege het feit dat ze de enige precolumbiaanse beschaving is waarvan bekend is dat ze een volledig ontwikkeld schrift had. Verder valt deze beschaving zeker op door de kunst, architectuur, wiskunde, landbouwtechnieken en astronomie.
De ontdekking van Amerika in 1492 door Columbus leidde uiteindelijk tot de val van het rijk. Enkele honderden Spaanse conquistadores onder leiding van Francisco Pizarro wisten in 1532 de Inca-heerser Atahualpa te gijzelen in Cajamarca en daarmee het rijk te verlammen.
Deze piramiden zijn gebouwd op heilige plekken, of ze hadden een tempel bovenop, dan waren ze dichter bij de goden in de hemel. Ze dienden ter verering, en bij veel piramiden werden mensen geofferd. Dan werden krijgsgevangenen aan de goden aangeboden om ze mild te stemmen.
DE MEEST INDRUKWEKKENDE MAYA TEMPELS VAN MEXICO
Met name tussen 250-900 na Christus floreerden de Maya's. Bekend is dat ze een geschrift hadden en al veel kennis hadden over astronomie, architectuur, wiskunde en recycling.
Grieks: Maya is afgeleid van het woord maia, dat moeder betekent. Hebreeuws: Maya is afgeleid van 'mayim', dat water betekent. Hindoeïsme: droom of illusie, in Hindu-traditie gepersonificeerd door een godin. Ook wel goddelijke creatieve kracht.
Toen de Spanjaarden de steden verwoestten, lieten ze de landelijke dorpen met rust. Hierdoor bleven er enkele gemeenschappen over. Op dit moment zijn er nog steeds 1,5 tot 2 miljoen mensen die Nahuatl, de Azteekse taal, spreken.
Quetzalcoatl (Gevederde Slang of Kostbare Tweeling) is de Azteekse gevederde slangengod van wind, water, lucht, vruchtbaarheid, lente, plantengroei, mais, priesterschap, wijsheid en leven. Ook deed hij zich voor als hemeldraak en Venus, de Morgenster. Hij was een van de belangrijkste goden in de Azteekse mythologie.