Eigenlijk is het heel simpel: rob is gewoon een andere naam voor zeehond. En nee, dat betekent niet dat onze gewone zeehonden allemaal Rob heten! Zeehonden en zeeleeuwen zijn allebei zogenaamde 'vinpotigen', wat betekent dat ze zoogdieren zijn met vinnen in plaats van poten.
Een zeehond zwemt met zijn achtervinnen en stuurt met zijn voorvinnen. Een zeeleeuw doet het precies andersom. Ten derde verschilt de oorschelp. Bij zeehonden zijn de oorschelpen niet zichtbaar, maar bij zeeleeuwen zie je ze wel.
Een zeehond krijgt meestal een pup (jong). Dat wordt geboren aan land. Zeehonden zijn zoogdieren, dus dat betekent dat het jong bij de moeder melk drinkt. Dat duurt ongeveer drie weken.
Er komen in de wereld zo'n 30 verschillende soorten zeehonden voor. Elke soort ziet er iets anders uit en leeft ook een beetje anders. Bij ons in de Waddenzee leven twee soorten zeehonden; de grijze en de gewone zeehond.
Waarom zijn grijze zeehonden als pup eigenlijk wit? De mooie witte vacht van de grijze zeehondenpups wordt ook wel lanugo genoemd.
Zeehondenvlees is traditioneel belangrijk voor de Inuit, de inheemse bevolking uit het noorden van Canada. Zij hebben toestemming om op zeehonden te jagen. Daarnaast vindt ieder jaar een commerciële jacht plaats, hoofdzakelijk gericht op de pels van jonge zeehonden.
Zeehonden kunnen zowel op het droge als in het water slapen. In het water slapen ze rechtop drijvend als een grote dobber, of horizontaal drijvend aan de oppervlakte. Omdat ze tijdens het slapen niet actief zwemmen kunnen ze lang zonder adem. Er zijn gevallen bekend van zeehonden die een half uur onder water bleven.
De gewone zeehond voedt zich met een breed assortiment vis, inktvis, krab en kreeft. Het mannetje wordt maximaal 26 jaar oud, het vrouwtje 32 jaar. Hun belangrijkste natuurlijke vijanden zijn de haai en de orka.
In Nederland leven twee soorten zeehonden, de Gewone zeehond (Phoca Vitulina) en de Grijze zeehond (Halichoerus Grypus). De Gewone zeehond kom je vooral tegen in de Waddenzee en de zuidkant van de Waddeneilanden, soms maken ze wel eens een uitstapje naar o.a. het IJsselmeer en rivieren.
Zeehonden soorten & familie
Deze stambomen zijn belangrijk, want zo kan men zien hoe alle levende organismen aan elkaar gerelateerd zijn en welke soorten een voorouder gemeen hebben. Zo zijn de zeehonden gerelateerd aan twee andere families die ook heel bekend zijn: de zeeleeuwen en walrussen.
Door speciale aanpassingen in hun lijf kunnen ze wel een half uur onder water blijven! Net als alle zoogdieren moeten zeehonden lucht ademen om hun zuurstof binnen te krijgen. Daarom kan een zeehond niet eindeloos onder water blijven, ze moeten op een gegeven moment weer omhoog.
Zeehonden zijn niet schattig. Al doen hun grote donkere ogen anders vermoeden. Vooral als zeehonden nog jong zijn, is de weerstand groot om ze niet te knuffelen. Maar uit persoonlijke ervaring kan ik je verzekeren dat het echt geen schatjes zijn.
Het gebit van een zeehond bestaat uit hele scherpe tanden. Dit is erg handig, want met deze tanden kunnen zeehonden goed hun prooi te pakken krijgen. Ook al lijken zeehonden heel schattig, ze zijn het grootste roofdier in Nederland. Ze kunnen gevaarlijk zijn en je hard bijten.
Kenmerken. De Californische zeeleeuw is een middelgrote oorrobbensoort. De vacht van mannetjes is donker chocoladebruin van kleur, alhoewel sommige mannetjes licht blijven op de kop en rond de snuit, en op de flanken, de achterzijde en de buik. De vacht van vrouwtjes en juveniele dieren is geelbruin.
Ze eten het liefst vissen die dicht bij de bodem leven, zoals platvissen, kabeljauwachtigen, grondels en zandspiering. Volwassen zeehonden die van platvis leven, hebben daar tot 8 kilo per dag van nodig.
Een zeeleeuw heet zeeleeuw omdat de mannetjes net als leeuwen lange haren in hun nek hebben. En al lijkt de zeeleeuw niet op de hond bij jullie thuis of op de hond van de buren, een baby van de zeeleeuw noem je net als een baby bij de gewone hond: een pup. Er zijn 15 verschillende soorten zeeleeuwen en zeeberen!
Ze hebben krachtige kaken en scherpe tanden. Meestal houden ze gewoon afstand van mensen, maar ze zijn niet schuw en wel leergierig en speels. Dat betekent dat een grijze zeehond die bijvoorbeeld gevoerd of zelfs geaaid wordt, gevaarlijke bijtspelletjes kan gaan spelen.
Samengevat: in Nederland zijn zover bekend nog nooit mensen echt aangevallen door zeehonden. Dat betekent niet dat we alleen nog maar in binnenwateren kunnen zwemmen. Maar gebruik bij het zwemmen in zee je gezonde verstand. Geef wilde zeezoogdieren de ruimte die ze nodig hebben.
Zeehonden zijn slimmer dan je misschien denkt. Vooral grijze zeehonden zijn, door hun nieuwsgierige en onderzoekende aard, tot veel in staat. Met eindeloos geduld weten ze uit te vinden hoe iets open of los moet worden gemaakt. Ook wij staan nog regelmatig voor verrassingen!
Jacht. Knuppelen is een manier om dieren zoals zeehonden te doden door ze met een hakapik (knuppels met een scherpe metalen haak aan het eind) de schedel in te slaan. Vervolgens wordt de punt van de knuppel in hun ogen, wangen of mond gehaakt om te voorkomen dat hun vacht beschadigd raakt.
Een onderzoek waarbij zadelrobben van 3 tot 5 maanden oud werden geobserveerd, toonde aan dat ze gemiddeld 6 uur per dag op het land sliepen, terwijl volwassen Kaspische zeehonden ongeveer 4 uur per dag sliepen.
Ze kunnen zelfs onder water slapen. Gewone zeehonden kunnen in rust 19 minuten onder water blijven, grijze zeehonden wel een half uur. Een actieve duik duurt korter, omdat het dier dan meer zuurstof verbruikt.
Let goed op ongewone tekenen of symptomen gedurende zeven tot tien dagen en ga naar het ziekenhuis als je je op enig tijdstip niet lekker voelt. Hoewel het niet veel voorkomt, kun je te maken krijgen met een niet uitgelokte beet door een zeeleeuw en duikers moet zich bewust zijn van het potentiële gevaar.
Pas enkele decennia weet men dat volwassen mannetjes van de gewone zeehond extreem vocaal kunnen zijn onderwater. Hierbij kunnen ze kreunende, krakende, grommende, maar vooral brullende geluiden produceren. Daarnaast maken deze mannetjes ook geluid door met hun flippers op het wateroppervlak te klappen.
Zeehonden die op zee foerageren eten gemiddeld zo'n 4,6 kilogram vis per dag. Op jaarbasis komt dat voor alle gewone zeehonden in de internationale Waddenzee op zo'n 67 duizend ton vis. Voor de 'Nederlandse' zeehonden is dat 14 tot 17 duizend ton vis.