Een verlamming of spasme is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel. Hierbij maakt men onderscheid tussen paralyse (volledige (slappe) verlammingen) en parese (een gedeeltelijk verlies van kracht).
Bij paralyse kun je bepaalde spieren niet meer gebruiken. Al je kracht is verdwenen en de spieren zijn slap. Je kunt het deel van je lichaam dat bij die spieren hoort niet meer bewegen. Bij parese is je kracht verminderd.
Cerebrale parese (CP) is een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat voor of tijdens de geboorte of in het eerste levensjaar. Bij mensen met CP functioneert een deel van de hersenen niet of anders.
paralyse, volledige (slappe) verlamming. parese, een gedeeltelijk verlies van kracht.
Hemiparese = éénzijdige zwakte ('parese'). Hemiplegie - éénzijdige verlamming ('plegie').
Hemiplegie of hemiparese is een van de meest voorkomende gevolgen van een CVA: JUIST. Na een CVA kunnen de beschadigde hersenen geen signalen meer sturen naar de spieren. Het gevolg is de verlamming van een of meerdere lichaamsdelen aan één kant van het lichaam (arm en/of been en/of gezicht). Dat noemen we hemiplegie.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
Voor de meeste mensen met een dwarslaesie is het lastig om een orgasme te krijgen, maar bij een deel van de mensen lukt dit nog wel. Dit geldt vaker voor vrouwen dan voor mannen. Doordat de zenuwen in het ruggenmerg zijn beschadigd is er geen goede verbinding tussen hersenen en de geslachtsdelen.
Een dwarslaesie bij mannen kan invloed hebben op het krijgen van een erectie en de vruchtbaarheid, maar heeft geen effect op hun seksuele gevoelens.
Afhankelijk van de ernst van de schade en de leeftijd en conditie van de getroffene kan een intensieve revalidatie gedeeltelijk herstel bieden. De revalidatie moet zo snel mogelijk na de acute fase starten. Gedurende het eerste half jaar worden de meeste resultaten bereikt.
De klachten van mensen met CP kunnen sterk verschillen in ernst en soort. Het bewegen kan verminderd zijn, waarbij soms stijfheid (spasticiteit) voor kan komen. Ook kunt u soms last hebben van teveel bewegingen (dyskinesie) of moeite hebben met het sturen van armen of benen (ataxie).
Het hersenletsel dat door cerebrale parese wordt veroorzaakt, verandert niet en de symptomen worden meestal niet ernstiger naarmate het kind ouder wordt. Het korter of stijver worden van de spieren kan echter erger worden als dit niet wordt behandeld.
Spasticiteit is een vorm van spastische cerebrale parese. Spasticiteit komt vaak voor bij cerebrale parese (CP): 70-80% heeft de spastische vorm van CP, ook wel spastische parese genoemd. Bij spasmes voelen de spieren stijf en strak aan. De bewegingsfunctie van de aangetaste ledematen is vaak slecht.
Wat ook helpt is een goede slaaphygiëne: een regelmatig slaappatroon nastreven, zes tot acht uur per nacht slapen en regelmatige lichaamsbeweging. Wat je beter kan vermijden is roken, veel alcohol of koffie vlak voor het slapen gaan. Op je rug slapen zou slaapverlamming ook bevorderen en kun je dan beter niet doen (2).
Een verlamming of spasme is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel. Hierbij maakt men onderscheid tussen paralyse (volledige (slappe) verlammingen) en parese (een gedeeltelijk verlies van kracht).
Het probleem zit in een zenuw in uw gezicht: de aangezichtszenuw. De verlamming gaat meestal vanzelf over. Dit kan soms 3 tot 6 maanden duren.
Dit kan vanaf 40 jarige leeftijd al ontstaan en kan toenemen met de leeftijd. De erectie wordt dan minder stevig en kan minder lang aanhouden. Dit kan leiden tot hindering bij het seksueel verkeer, omdat penetratie niet goed meer lukt. De erectiestoornis kan voor wrijving zorgen in de relatie.
Het komt vooral voor bij oudere mannen. Een erectie van een oudere man is soms niet meer zo stijf als die van een jonge man, maar nog wel hard genoeg voor seks. Door bepaalde buigingen tijdens de seks kan in de loop van de tijd littekenweefsel ontstaan.
Paracetamol heeft geen invloed op seks. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) als diclofenac, ibuprofen en naproxen kunnen erectieproblemen en minder zin in seks geven. Morfinepreparaten zorgen voor minder zin in seks.
Vanaf het moment van de dwarslaesie vraagt het “darmmanagement” aandacht. Het kan lang goed gaan met microlax (miniklysma's) en zetpillen. Wanneer dat niet meer goed gaat, ondanks allerlei laxeermiddelen, dan is vaak darmspoelen een optie.
Dierenstudies suggereren dat seks de groei van hersencellen in de hippocampus stimuleert, het deel van het brein dat verantwoordelijk is voor het geheugen en het leervermogen. Van factoren zoals stress en depressies werd aangetoond dat ze de hippocampus doen krimpen, maar sporten én seks kunnen dat effect tegengaan.
Al de geringste schade aan het gevoel in of de spieractiviteit van de blaas, bemoeilijkt de beheersing van wanneer en hoe je gaat plassen Het eerste dat je merkt na een dwarslaesie, is dat de blaas zich niet meer uit zichzelf leegt. De blaas raakt overvol tot de urinebuis gaat lekken.
Vernauwingen in de beenslagaders (etalagebenen) ontstaan door slagaderverkalking. Door de vernauwing vermindert de bloedtoevoer naar de benen. De beenspieren krijgen minder zuurstof, en dit geeft pijnklachten bij het lopen. Etalagebenen ontstaan langzaam.
De oorzaak is vaak onbekend, maar soms is er sprake van een beschadiging van het kraakbeen of spoort de knieschijf niet voldoende in de groeven van het bovenbeen. Ook bij het hebben van te korte strekspieren (vaak bij jongeren die in de groei zijn) kunt u last hebben van het door de knie zakken.
Steun van familie, vrienden en collega's kan heel veel helpen. Als u zich somber, bang of boos voelt over de pijn, kan dit de pijn erger maken.