Dotteren is een behandeling die in het verlengde ligt van een hartkatheterisatie. Katheteriseren is namelijk niet alleen geschikt om de kransslagaderen te onderzoeken op vernauwingen door slagaderziekte, maar ook om die vernauwingen effectief te behandelen.
Hartkatheterisatie is een ingreep waarbij de arts de bloedvaten van het hart in beeld brengt. Dit gebeurt met een dun slangetje, een katheter. Hiermee kan de arts via de bloedvaten bij het hart komen.
Een hartkatheterisatie duurt ongeveer 30 min tot 1 uur. Soms krijgt u direct na de hartkatheterisatie een dotterbehandeling. Als we twijfelen over hoe erg de vernauwing is, kunnen we een FFR/RFR-meting doen. Als u het onderzoek via de lies heeft gehad, maken we de prikplek dicht met een eiwitplugje en een pleister.
- De eerste 2 dagen mag u niet autorijden of fietsen. - Vermijd de eerste 2 tot 3 dagen ook handen schudden, huishoudelijk werk en steunen op de pols. - Ga de eerste 3 dagen niet in bad. Wel mag u vanaf de dag na uw behandeling weer douchen, maar niet te lang en niet te heet.
Tijdens het onderzoek
Een hartkatheterisatie gaat meestal via de pols. De huid wordt hier verdoofd. Daarna brengt de arts een buisje in de polsslagader. Door dit buisje kan hij een slangetje (katheter) inbrengen, die tot bij het hart komt.
Risico's en complicaties van een hartkatheterisatie
Het onderzoek verloopt bijna altijd goed, maar er zijn risico's. De volgende complicaties kunnen optreden: Een bloeding of bloeduitstorting bij de insteekopening in lies of pols (5%). Voorbijgaande hartritmestoornis (1%).
U krijgt dan 6 uur bedrust waarvan u de eerste 4 uur plat moet blijven liggen. Meestal mag u ongeveer zeven uur na het einde van de katheterisatie weer naar huis. Wanneer het drukverband laat in de middag is aangelegd, moet u een nacht in het ziekenhuis blijven. Daarom wordt u verzocht wat slaapspullen mee te nemen.
Patiënten die werden behandeld via de dotter- en stentmethode (ballonangioplastiek), kunnen na ongeveer een week hun normale activiteiten hervatten. Mensen die zwaar lichamelijk werk verrichten, zullen iets langer moeten wachten. Raadpleeg uw arts voordat u inspannende werkzaamheden verricht.
Stentprocedures hebben een voordeel boven alleen dotteren, omdat stents een permanente structurele ondersteuning bieden om te voorkomen dat de kransslagader weer vernauwd raakt (ook wel restenose genoemd), hoewel restenose nog steeds kan optreden.
Als dotteren onvoldoende helpt, besluit de arts tijdens de behandeling een stent in de slagader te plaatsen. Dit is een kokertje van gevlochten metaal. Het verstevigt de slagader en zorgt ervoor dat deze niet meer kan terugveren.
De arts verdooft uw lies, en prikt uw slagader aan. Soms gebruikt hij een echoapparaat om de slagader op te zoeken. U blijft voelen dat de arts bezig is met de behandeling in uw lies, maar het is niet pijnlijk.
Hiernaast loop je na een hartkatheterisatie risico op trombose. Dit kan leiden tot een hartinfarct of hersenbloeding. Ook kan de wand van de kransader of kransslagader waar de katheter is ingebracht scheuren. Dit kan een hartinfarct of ventrikelfibrilleren veroorzaken.
Als u bent gekatheteriseerd via de lies, krijgt u na het onderzoek een angioseal. Dit is een soort plugje dat de opening afsluit in uw liesslagader waar de katheter is ingebracht. Het lost binnen 3 maanden vanzelf op in de slagader.
De bloeduitstorting is na ongeveer 6 weken verdwenen. Heeft u na 5 dagen geen klachten meer, dan mag u uw normale activiteiten hervatten. niet autorijden. Heeft u na 5 dagen geen klachten meer, dan mag u uw normale activiteiten hervatten, tenzij de cardioloog iets anders met u heeft afgesproken.
Aderverkalking, hersenschade en dementie
Mensen met aderverkalking in de slagaders naar de hersenen hadden ook een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van een herseninfarct. Aderverkalking verhoogde ook het risico op dementie.
Oorzaak en klachten angina pectoris
Bij inspanning, als het hart meer zuurstof nodig heeft dan in rust, kan zuurstoftekort optreden. Dit voelt als een drukkende pijn midden op de borst die kan uitstralen naar de kaken, armen of polsen, de rug of schouderbladen.
Uit de meest recente studie, de CASS, kunnen wij eveneens leren dat sommige patiënten met vernauwingen in de kransslagaders en met milde of geen angina pectorisklachten, een goede prognose kunnen hebben. 9 Na 8 jaar is 84 van de patiënten die medische behandeling kregen toegewezen, nog in leven.
Toch is er altijd een risico op complicaties tijdens en na het dotteren: Hartritmestoornissen. Overgevoeligheidsreactie op de contrastvloeistof. Hartinfarct of herseninfarct doordat een deel van de vernauwing losschiet.
Katheterisatie is het leegmaken van de blaas met een katheter. Als u dit zelf doet, noemen we dit zelfkatheterisatie. Een katheter is een dun plastic slangetje, dat u in de blaas brengt.
Afhankelijk van waar de katheter is ingebracht, moet je je arm of been een aantal uur stilhouden, bij een ingebrachte plug is dit 1-2 uur afhankelijk van het feit of er ook gedotterd is. Op deze manier krijg het bloedvat de tijd zich weer te herstellen. Na ongeveer vier- zes uur kan het drukverband worden verwijderd.
Met behulp van de beelden die tijdens de scan worden gemaakt, kan de cardioloog beoordelen of er vernauwingen in de kransslagaders aanwezig zijn en of deze eventuele vernauwingen gevolgen hebben voor de doorbloeding van uw hart.
De medische term voor een kransslagader is coronair arterie. De twee kransslagaders zijn de Linker Coronair Arterie en de Rechter Coronair Arterie, meestal afgekort tot LCA en RCA. Maar in feite zijn er drie hoofdtakken, want de linkerkransslagader splitst zich al snel in tweeën.
Meestal wordt een dotterbehandeling gedaan onder plaatselijke verdoving. De behandeling kan ook plaatsvinden onder algehele narcose of met een regionale anesthesie (hierbij wordt een gedeelte van het lichaam tijdelijk gevoelloos gemaakt).