De voordelen van de buikademhaling
Er gaat meer zuurstof naar je brein en spieren. Wanneer je je middenrif bewust naar beneden beweegt op een inademing, kan je veel vollediger en optimaler ademen. Je stimuleert je parasymphatische zenuwstelsel: dat deel van je autonome zenuwstelsel dat je lichaam tot rust brengt.
De buikademhaling is een goede ademhaling omdat je gedwongen wordt rustiger en voller te gaan ademen. Hierdoor ontspan je meer en maak je meer contact met je lichaam. Bij een buikademhaling maak je gebruik van je middenrif, de spier die de scheiding vormt tussen je longen en buikgebied.
Borstademhaling. Wanneer de borstkas omhoog komt tijdens inademen, spreken we van borstademhaling. De ribben komen ook omhoog, de schouders gaan mee omhoog, je tilt zelfs de rug een stukje op. Deze manier van ademen kost veel energie omdat je allerlei hulpademhalingsspieren gebruikt.
Bij de buik ademhaling zet de buik uit bij het inademen. De longen, met name de onderkant van de longen, vullen zich met lucht. Bij het uitademen gebeurt precies het omgekeerde, de lucht verlaat de longen en de buik gaat weer terug naar zijn positie.
Buikademhaling | Waarom is het lastig om naar je buik te ademen? Als jij al langere tijd verkeerd ademt dan weet je lichaam niet meer goed hoe te ademen. Je ademhalingsspieren zijn zo verkrampt en overbelast dat het niet meer goed lukt. Dit kan je merken door een heel gespannen gevoel in je borstkas of middenrif.
Adem in door je neus, niet te diep. Laat hierbij je schouders laag en laat je buik naar voren komen. Adem rustig uit via je neus. Probeer rustig uit te ademen tot het moment dat het nog prettig aanvoelt.
Een verkeerde ademhaling is te herkennen aan de volgende punten: U ademt regelmatig door uw mond. U moet regelmatig zuchten en/of gapen. Soms voelt u zich duizelig of licht in het hoofd.
Middenrif- en borstademhaling
Doorgaans zal daarna passief uitgeademd worden, bij actieve uitademing trekken andere tussenribspieren de ribben weer naar beneden. Bij borstademhaling beweegt vooral de borstkas voorwaarts en omhoog. In de praktijk is de normale ademhaling een combinatie van beide.
Disfunctioneel ademen betekent letterlijk verkeerd ademen. Veel mensen kennen het beeld als hyperventilatie (over-ademen), dat vaak ontstaat door angst en stress. Disfunctioneel ademen is een breder beeld van verkeerd ademen.
De buikademhaling doe je met je middenrifspieren. Je middenrif is een gespierde wand die tussen je longen en je darmen zit, net onder je borstkas.
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen . Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Als de spieren van het middenrif zich samentrekken, wordt het middenrif platgetrokken. Hierdoor wordt het volume van de borstkas vergroot. De longen stromen vol met lucht. Als de spieren van het middenrif ontspannen, "springt"het middenrif uit zichzelf weer terug naar zijn holle vorm.
Je adem inhouden
Wanneer je je adem inhoudt, komt er steeds meer koolstofdioxide in je bloed. Omdat je lichaam dit niet te lang toe laat, neemt het ademcentrum op een bepaald moment de controle van je over.
Symptomen van zuurstoftekort
Versnelde ademhaling (niet te verwarren met hyperventilatie) Versnelde hartslag. Bleekheid of grauw gelaat. Blauwe verkleuring van de slijmvliezen (cyanose): gelaat, lippen, tong, vingers, nagels.
Iemand reageert niet op aanspreken en schudden en is dus bewusteloos. Iemand lijkt niet of niet normaal adem te halen.
Het komt meestal door angst en spanning. Probeer rustig te ademen: 3 seconden in en 6 seconden uit. Of ga iets doen als uw ademhaling in de war is, bijvoorbeeld kniebuigingen en praten met iemand. In een papieren of plastic zak ademen helpt niet.
Door diep in te ademen open en vul je alle longblaasjes opnieuw een verbeter je de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide. Dat is de hoofdreden waarom we vanuit fysiologisch perspectief zuchten: het gezond houden van de longen. Vier à vijf keer per uur zuchten is een normale frequentie."
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Met een diepe inademing neem je evenveel zuurstof op als met een lichte ademhaling. Je blaast er ook koolzuurgas mee weg, die juist nodig is om de zuurstof naar je lichaamscellen te vervoeren. ' Als je heel vaak diep ademhaalt, kun je gaan hyperventileren: je hartslag versnelt, je begint te zweten en je wordt duizelig.
"Je neus is bedoeld om door te ademen. Deze hoort bij je luchtwegen, terwijl je mond onderdeel is van je spijsverteringskanaal." Eigenhuis legt uit dat we, in ongezonde situaties zoals bijvoorbeeld stress of een slechte conditie of leef- en eetgewoontes, sneller geneigd zijn door onze mond te ademen.
Probeer om 'in' uw hand te ademen. Dit wil zeggen, begin uw ademhaling vanuit de buik, laat uw buik opblazen als een ballon op de inademing en rustig leeglopen op de uitademing. Concentreer u enkel op het heen en neer bewegen van uw buik (en uw hand) op het ritme van uw ademhaling.
Je kunt gelukkig ook je longspieren trainen. Zoals je ook je kuiten of hamstrings los (geïsoleerd van het lopen zelf) kunt trainen. De methode is bovendien uiterst simpel: tegen een weerstand in ademen versterkt je longspieren en zorgt ervoor dat je een veel groter volume aan lucht en dus zuurstof binnenkrijgt.