Eten in Marokko: Couscous is het nationale gerecht van Marokko en ontbreekt dan ook nooit op feestelijkheden. Tajine is een stoofpot van aardappelen, verscheidene soorten groenten en vlees in de gelijknamige aardewerken schotel, waarbij een hoge keramische kegel op een ronde schaal staat.
Couscous wordt gezien als het nationale gerecht van Marokko. Het wordt gemaakt van gestoomde griesmeel, groenten en vlees of kip. Waarvan het vlees altijd onder de groente wordt verstopt. Boven de couscous worden dan ook gekarmeliseerde uitjes, rozijnen en kikkererwten geserveerd.
Veel gebruikte voedingsmiddelen in de Marokkaanse keuken zijn brood (khubz), couscous (seksu), bloem, olijfolie, honing, schapen- of lamsvlees, rundsvlees, kip, vis, olijven, konijn, dadels en zonnebloempitten. En de Marokkaanse keuken zou de Marokkaanse keuken niet zijn zonder kruiden.
Naast kruiden bestaat traditioneel Marokkaans eten ook veel uit vlees, kip en vis. Kip wordt in Marokko het meeste gegeten, gevolgd door rundvlees. De bevolking van Marokko geeft echter de voorkeur aan lamsvlees, maar dit is redelijk duur.
Sowieso gebruiken de Marokkanen hun handen veel tijdens het eten, bijvoorbeeld om vlees te kluiven. Na de maaltijd wast men weer de handen en hierna drinkt men gezamenlijk thee. Als afsluiter eet men gebak of koekjes. Marokkanen gebruiken de lunch tussen 12.00 en 14.30 en eten 's avonds tussen 19.30 en 22.30.
Vanwege het moslimgeloof wordt er geen varkensvlees gegeten, maar wel veel lam, kip, vis, fruit en vruchten. Bekende Marokkaanse gerechten zijn couscous (geplette tarwe met groenten en vlees), harira (soep op basis van vlees, kikkererwten en linzen) en tanjia (gekruid en gestoomd lamsvlees).
De Marokkaanse fruitteelt beslaat een oppervlakte van ongeveer 1 miljoen hectare, waarop jaarlijks 3 miljoen ton aan fruit wordt geproduceerd. Olijven, amandelen, dadels en citrusvruchten zijn de vier belangrijkste fruitsoorten die in Marokko worden verbouwd.
Speciale gerechten zijn mechoui, geroosterd lam en pastilla, een ovengerecht van duif (of kip) en amandelen in dun bladerdeeg. Een ander lekker gerecht is poulet au citron, malse kip, gestoofd met olijven en citroenen. Een typisch Marokkaans dessert is beghrir, pannenkoekjes met boter en honing.
In het dagelijks leven staat het geloof centraal. Zo bidden veel moslims vijf keer per dag, de mannen doen dit vaak in een moskee, wordt er geen varkensvlees gegeten en heeft de jaarlijkse Ramadan een grote invloed op het dagelijkse leven van de Marokkanen.
Marokko is een land in noordelijk Afrika aan de kust van de Middellandse Zee, de Straat van Gibraltar en de Atlantische Oceaan, grenzend aan Algerije en de Westelijke Sahara. Het land staat bekend om zijn keuken, stranden, fosfaat, bergen en mooie landschap.
Couscous: het favoriete Arabische gerecht. Couscous is in Arabische landen als Marokko, Tunesië, Algerije en Egypte net zoiets als paella is voor de Spanjaarden, ratatouille voor de Fransen en stamppot voor ons. Couscous is een van de lievelingsgerechten in de Noord-Afrikaanse landen met name die boven de Sahara.
Marokkanen maken geen gebruik van bestek zoals wij. Ze eten met hun rechterhand, aangezien de linkerhand als onrein wordt beschouwd. Gewoonlijk gebruiken ze maar drie vingers om het eten op te scheppen. Voor de maaltijd worden de handen ritueel gewassen met oranjebloesemwater.
De Marokkaanse keuken is verfijnd en Marokkanen koken graag, en vaak op hoog niveau. Daarbij is het eten gezond. Veel verse groenten, verse kruiden en mager vlees en de bereidingswijze in de tajine, een stoofpot van aardewerk, is vetarm.
De oorsprong van gastronomie, fijne keuken en de beste chefs ter wereld: Frankrijk. De invloed van de Franse keuken op de rest van de wereld kan je niet meer ontkennen. Hoewel vele populaire keukens slechts een trend zijn, blijft de Franse keuken een van de favorieten van culinaire liefhebbers over de hele wereld.
Gepaste kleding in Marokko: Als reiziger in Marokko toon je respect door je bedekt te kleden. Dus zeker op het platteland geen korte rok of broek en geen blote schouders. Dat geldt in wat mindere mate in de centra van grote, moderne steden als Rabat, Casablanca, Tanger en Marrakech.
ð Wat doe je hier? ð آش كديري هنا؟
Ze mogen hun eigen taal niet blijven gebruiken. Ook in de moskeeën moeten de imams Nederlands spreken. Marokkaanse meisjes mogen geen hoofddoek dragen (dat werkt de integratie tegen). Marokkaanse jongens mogen niet op straat rondhangen (geeft overlast).
Hoewel Marokkaans eten over het algemeen niet pittig is, worden er wel pittige ingrediënten gebruikt, maar dan met mate. Pittig paprika- of chilipoeder in bissara bijvoorbeeld, of harissa, een pasta van gepureerde chilipepers en olie met knoflook en specerijen erdoorheen.
Eten bij lokale tentjes kost rond de 40 dirham en ontbijt is bij veel plekken te krijgen voor rond de 20 dirham. Water kost in Casablanca en Fes rond de 5 a 6 dirham en in Marrakech 10 dirham. Marokko is niet bijzonder goedkoop maar wie een beetje oplet kan met zo'n 30-40 euro per dag een heel eind komen.
De officiële taal in Marokko is het Modern Standaard Arabisch. Toch wordt op straat een heel andere taal gesproken. Het Darija, Arabisch voor 'dialect', is een mix van talen: Arabische, Berberse, maar ook Franse en Spaanse woorden geven blijk van een rijke contactgeschiedenis.
Een djellaba (Arabisch: جلابة) is een lang, losvallend gewaad met lange mouwen en met (in sommige gevallen), een (puntige) capuchon. Hij wordt tot op de enkels gedragen en heeft meestal een neutrale kleur. Hij wordt met name in de Maghreb-landen door mannen en vrouwen gedragen.
Ruim zeventig procent van de Marokkaanse bevolking identificeert zich als Arabier. Zij spreken het Marokkaanse dialect van het Arabisch en leven met de Arabische cultuur. De overige dertig procent zijn niet-gearabiseerde Berbers, die cultureel gezien Berbers zijn en vaak naast het Arabisch nog een Berbertaal spreken.
Bij de thee worden in Marokko allerlei soorten koekjes geserveerd. Vaak gemaakt van filodeeg, met nootjes (zoals amandelen), honing en oranjebloesemwater of rozenwater, waar de Marokkanen dol op zijn.
Leidingwater in Marokko is niet veilig om te drinken.