Water is de chemische verbinding van twee waterstofatomen en een zuurstofatoom. Water komt in de natuur voor in de drie verschillende hoofdfasen: als vloeistof, als vaste stof en als gas. Bij kamertemperatuur is water een vloeistof zonder specifieke kleur en geur.
In een snelkookpan kun je bijvoorbeeld wel een watertemperatuur van 120 graden celsius bereiken. Het ligt vooral aan de druk die je in je opstelling kunt opbouwen, hoe hoog de watertemperatuur kan worden. In BINAS kun je de tabel vinden waarin het verband tussen temperatuur enn druk word aangegeven.
Kookpunt. Water kookt bij 100 graden Celsius.
Echter, het ontstaan van waterdamp of stoom kost ook wat energie. Als er zoveel ontstaat als er bij het kookpunt gebeurt, is dat evenveel als er ingaat via de onderkant van de pan. Het water wordt dus nooit warmer dan 100 graden Celsius.
Wanneer water een temperatuur van honderd graden Celsius bereikt, dan begint het te koken.
Neen, er bestaat geen formule om het kookpunt van een stof (zoals water), evenmin als vele andere chemische en fysische eigenschappen van stoffen, te voorspellen uit de gelijkaardige eigenschappen van de stoffen (hier waterstofgas H2 en zuurstofgas O2) waaruit ze is ontstaan.
Als u water 3 minuten kookt, gaan alle bacteriën dood. Na het koken kunt u het water veilig drinken. Een kookadvies geldt meestal 3 tot 4 dagen. Soms krijgt u een kookadvies zonder dat uw drinkwater vervuild is.
Het kookpunt van melk ligt dicht bij het kookpunt van water, dat is 100 graden C, of 212 graden F op zeeniveau, maar melk bevat extra moleculen, dus het kookpunt is iets hoger. Hoeveel hoger hangt af van de chemische samenstelling van de melk, dus er is geen standaard kookpunt van melk dat je kunt opzoeken.
Bovenop de berg. Water kookt sneller op een berg omdat het voor de waterdeeltjes veel makkelijker is om te ontsnappen. De lucht is veel ijler waardoor de deeltjes minder hoeven te knokken om te ontsnappen uit de pan. Water op de Mount Everest (9 km hoog) kookt al bij 69 graden!
Ok, je wil dus 1 liter water koken voor je pasta. De waterkoker doet daar ongeveer vier minuten over en dat kost 0,16 kWh, is 0,04 euro. Op het gasfornuis duurt het circa zes minuten en dat kost 0,03 kubieke meter aardgas, is 0,02 euro. Gas is dus goedkoper, maar kost meer tijd (en dat is ook weer geld).
Je moet de kosten van het benodigde gas berekenen, hoeveel kost warm water uit de kraan en hoe groen is het allemaal? Maar uit verschillende bronnen blijkt toch dat een waterkoker het dichtst in de buurt van groen en goedkoop komt.
Uit verschillende onderzoeken blijkt dat een waterkoker de oplossing is met het beste rendement om water te verwarmen. Water opwarmen voor een kopje thee met een waterkoker duurt minder dan 50 seconden. Met de microgolf is dat 2 minuten en met een gasvuur of elektrische kookplaat meer dan 3 minuten.
Om te kunnen bevriezen, moeten watermoleculen ergens een beginnetje van een ijskristal maken. In superschoon water gaat dat heel moeilijk, en dat bevriest daarom pas rond de min 40 graden (het smelt altijd bij nul graden). Water dat bij temperaturen onder het vriespunt nog vloeibaar is, wordt onderkoeld water genoemd.
Elke stof heeft een ander kookpunt. Alcohol kookt bijvoorbeeld al bij zo'n 80 °C, olie bij ongeveer 180 °C, ijzer pas bij 2750 °C, stikstof daarentegen al bij -196 °C, kooldioxide bij -78,5 °C.
Allereerst neemt de warmtegeleiding van zout water af. Dat zou betekenen dat de warmteoverdracht van het water kleiner wordt, en het dus minder snel afneemt.
Zo heeft alcohol bijvoorbeeld een kookpunt van 78 graden Celsius. Water heeft een kookpunt van 100 graden Celsius. Tijdens het koken de is de stof altijd precies de temperatuur van het kookpunt.
Het kookpunt, de temperatuur waarop water van vloeibare toestand overgaat naar gasvormige toestand, verhoogt met toenemende atmosferische druk. In de bergen, op een hoogte van 3000 m zal de atmosferische drukbijvoorbeeld hoger zijn - water kookt hier al bij een temperatuur van 85°C in plaats van 100°C.
Wanneer we water aan de kook brengen, zien we eerst luchtbellen en daarna stoombellen ontsnappen en bij het kookpunt is de gehele inhoud van de pan één borrelend stoom-watermengsel. Bij melk gebeurt precies hetzelfde, maar de stoom kan niet ontsnappen, doordat er vanaf ongeveer 80 oC een vel op de melk verschenen is.
De enige manier waarop de samenstelling van gekookt water verandert, is dat exact dezelfde opgeloste stoffen (mineralen) nu in een kleiner volume zitten, maar dit gebeurt ook al na één maal koken. Iedereen kan dus met een gerust hart een kopje thee zetten met water dat al één of meerdere keren heeft gekookt.”
Zwitserland biedt het beste kraantjeswater aan ter wereld. Het evenaart zelfs de kwaliteit van flessen mineraalwater, alleen is het bijna vijfhonderd keer goedkoper. De Noren hebben een speciaal systeem ontwikkeld om grondwater optimaal te beschermen.
In Nederland is het drinkwater hier schoon genoeg voor. De gifstoffen kunnen zich wel verzamelen in het water, maar pas bij een inname van 10.000 liter opnieuw gekookt water is er kans op vergiftiging. Dat water kun je dus gewoon nog een keer opzetten.
'Mijn bloed kookt' betekent dat je woedend bent. Je kunt het ook over iemand anders zeggen, bijvoorbeeld: “Zijn bloed kookt.” Dat betekent dat diegene furieus is.
Voor water is de kritische temperatuur 374 °C. Voor stikstof (N2) is de kritische temperatuur -147 °C.
Het antwoord is verdamping. Mensen zweten, het zweet verdampt, de warmte die daarvoor nodig is wordt onttrokken aan het lichaam en dat koelt daardoor af. Zo kunnen mensen langere tijd bij temperaturen van 40 of zelfs 45 graden overleven.