toestand dat je geen of heel weinig contact hebt met anderen ` Letterlijk betekent isolement: op een eiland leven of afgezonderd van anderen leven.
Een isolement kan veel negatieve effecten hebben. Een depressie of angststoornis kan een isolement veroorzaken, maar ook andersom kan een isolement ervoor zorgen dat je somber en angstig wordt. Dit kan leiden tot onder andere paniekaanvallen, blijkt uit onderzoek.
Sociaal geïsoleerd gedefinieerd
Iemand is sociaal geïsoleerd als zij of hij geen of geen noemenswaard netwerk heeft. Dat is niet een gevoel, maar een feit. Het zal voor de persoon zelf dan ook makkelijk zijn toe te geven dat het kringetje om hem of haar heen wel heel erg klein is, of zelfs niet bestaat.
Wanneer je in een sociaal isolement zit ontbreekt het je contact aan een ondersteunend netwerk. Denk hierbij aan familie, vrienden, buren of andere bekenden. Je leeft afgezonderd van andere mensen. Een sociaal isolement kan door zowel jezelf komen, maar ook door de omgeving waar je je in bevindt.
Personen die gestalkt worden, isoleren zich om zich tegen benadering door de stalker te beschermen. Doordat (openbare) sociale activiteiten vermeden worden, kan dit tot een sociaal isolement leiden. Sommige mensen isoleren zich uit angst voor afwijzing. In veel gevallen wordt dit maar weinig begrepen door de omgeving.
Als je alleen bent, heb je niemand om je heen.Wanneer iemand geen of nauwelijks sociale contacten heeft, spreken we van sociaal isolement. Wat eenzaamheid is, hoe het voelt en wat het met je doet is voor iedereen anders. De een heeft meer betekenisvolle relaties of een groter sociaal netwerk nodig dan de ander.
Redenen waarom we onszelf willen afsluiten
Het kan zijn dat je jezelf isoleert als een manier om te proberen met psychische problemen om te gaan. Bijvoorbeeld, wanneer je je gestrest, angstig of depressief voelt, kan het gemakkelijk zijn om in zelfisolatie te gaan en je te concentreren op je eigen gedachten en emoties.
Enerzijds kunnen genetische factoren meespelen. Anderzijds speelt een verandering in of het verlies van sociale contacten, activiteiten of werk vaak een rol. Ook gezondheidsproblemen, persoonlijkheidskenmerken en verwachtingen over sociale contacten kunnen bijdragen aan een ervaring van eenzaamheid.
In een slecht geïsoleerde woning moet veel gestookt worden. De warmte kan de woning makkelijk verlaten door muren, ramen, naden en kieren. Wanneer uw woning slecht geïsoleerd is, gaat zo'n 30% van de warmte verloren via de muren en nog eens 30% via het dak.
Daaruit blijkt glashelder dat eenzame mensen meer risico lopen op gezondheidsproblemen. Eenzaamheid heeft namelijk een negatieve uitwerking op het immuunsysteem. Het zorgt daarnaast voor depressies en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, de ziekte van alzheimer en overgewicht.
Van sociaal isolement is sprake als iemand weinig of geen betekenisvolle/ ondersteunende contacten heeft. Deze persoon staat letterlijk 'alleen' en heeft geen sociale contacten. Vaak leiden deze mensen een teruggetrokken bestaan.
Wanneer een jongere zich regelmatig afsluit van familie, vrienden en de wereld om hem of haar heen, spreken we van isoleren.
De laatste jaren wordt ook veel gesproken over existentiële eenzaamheid. Bij existentiële eenzaamheid gaat het meer over zingeving dan over je sociale contacten. Het wordt omschreven als een verloren en zwervend gevoel, geen eigen plek of rol in het leven kennen, een gevoel van zinloosheid.
Wie sociaal geïsoleerd is, staat er bij problemen alleen voor of is aangewezen op professionele ondersteuning. Wat eenzaamheid is, hoe het voelt en wat het met je doet is voor iedereen anders. De een heeft meer betekenisvolle relaties of een groter sociaal netwerk nodig dan de ander.
Pijn (bijvoorbeeld hoofd-, buik- of spierpijn)
Als je je niet goed voelt, je veel zorgen maakt, angstig bent of verdrietig, dan voel je dat al snel in je lichaam. Zo ook ouderen: die klagen bij eenzaamheid vaak over pijn in het lichaam. Dat kan overal zijn, zoals in het hoofd, de buik of de spieren.
Ouderen van 85 jaar en ouder voelen zich eenzamer dan ouderen van 75 tot en met 84 jaar. Van de 85-plussers voelt 63% zich eenzaam, bij 74-84 jarigen is dit 52%. Uit deze gegevens blijkt dat onder 85-plussers ongeveer even veel vrouwen als mannen zich eenzaam voelen (respectievelijk 63% en 62%, niet in figuur).
Er zijn verschillende manieren om met eenzaamheid om te gaan. U kunt zelf al veel doen om eenzaamheid aan te pakken. Eventueel met hulp van familieleden, vrienden of buren. Of u maakt gebruik van activiteiten of andere hulp die hulpverlenersorganisaties verzorgen.
Stel dat u met tussenpozen eerst uw dakisolatie laat aanbrengen en daarna uw spouwmuren laat isoleren, maar uw vloerisolatie later wilt doen. Dan loopt u het risico dat vocht in uw woning ophoopt omdat u een soort stolp heeft gebouwd. Begin daarom met de vloerisolatie.
Isolatiedekens of -platen zijn geen probleem, maar inblaasisolatie of spuitisolatie zelf doen is minder vanzelfsprekend. Tragere isolatiewerken: als je zelf isoleert, moet je niet wachten op een vrij gaatje in de agenda van een vakman. Hou er wel rekening mee dat het isoleren behoorlijk wat tijd en moeite kost.
Leer dealen met de gedachten en emoties die opkomen (zoals fear of missing out, eenzaamheid etc.). Je kunt daar mee gaan zitten in stilte om het te doorvoelen of probeer het eens met schrijven of meditatie. Fijn om in je uppie te doen zonder schermen: lezen, dansen, yoga, tekenen, opruimen, nieuwe recepten maken.
De enige die eenzaamheid echt kan oplossen, dat ben je zelf. Het gaat om verantwoordelijkheid nemen voor jouw leven, voor jouw geluk. Het gaat erom de regie over je eigen leven in eigen hand te nemen en te houden. Als je niet weet hoe je dat kunt aanpakken, zoek dan iemand die jou kan uitleggen hoe je dat doet.
Eenzaamheid als psychiatrische stoornis
De stoornis is gelegen op een dieper niveau en is de oorzaak van verschillende symptomen; er is een onderliggend neurobiologisch substraat. Er is sprake van een zodanig disfunctioneren dat de persoon er schade van ondervindt.