Internationaal recht is meestal internationaal publiekrecht, volkenrecht of volkerenrecht, het recht dat geldt tussen staten onderling. Binnen het internationaal recht vormt het Europees recht een zodanig eigen categorie dat de bestudering ervan een zelfstandige discipline is.
Het internationaal recht bestaat uit het geheel van regels die door staten of naties worden erkend als bindend in hun onderlinge betrekkingen, waaronder hun betrekkingen met internationale organisaties.
Als iemand volkenrecht namelijk te letterlijk neemt, kan die persoon denken dat het gaat om het recht dat voor volkeren geldt. Dat is niet zo: het internationaal recht regelt de verhoudingen tussen landen of staten en internationale organisaties.
Internationaal recht richt zich immers op de verhouding tussen staten, nationaal recht op de verhouding tussen staat en burger. Wanneer een internationaal verdrag of besluit toch de burger wil bereiken, zal dat in principe dus steeds in nationale wetten of regels moeten worden 'vertaald'.
Regels van internationaal recht maken deel uit van de Nederlandse rechtsorde. Zodra regels van internationaal recht het Koninkrijk der Nederlanden op internationaal niveau binden, heeft het Koninkrijk de verplichting deze regels na te komen, ook in de nationale rechtsorde.
Verdragen zijn onderdeel van internationaal recht en bindend. Dat betekent dat alle partijen zich aan de afspraken houden.
Internationaal recht gaat over de verdragen die landen onderling met elkaar gesloten hebben, zoals het Weens Koopverdrag of het Verdrag van de Verenigde naties. Europees recht gaat voornamelijk over de werking van de Europese Unie, zoals wat een land moet doen als de EU een richtlijn stelt.
Klassieke grondrechten: de burgerlijke en politieke rechten. Dit zijn onder andere het kiesrecht, vrijheid van meningsuiting, recht op privacy, godsdienstvrijheid en het discriminatieverbod. Sociale grondrechten: de economische, sociale en culturele rechten.
Tot de rechtsubjecten in de internationale rechtsorde behoren de staten, internationale organisaties, bevrijdingsbewegingen, de facto regimes en individuen. Daarnaast zijn er nog tal van overige subjecten die een zekere status hebben.
In artikel 94 regelt de grondwet dat verdragsbepalingen die zich richten op personen in plaats van op staten - de zogenaamde 'ieder verbindende bepalingen' – voor nationale regels gaan zonder dat de nationale staat daar nog tussen hoeft te komen (er is dus 'rechtstreekse werking').
In een Europese verordening zijn regels opgenomen voor het inschakelen van een rechter bij een internationaal conflict. De hoofdregel is dat de rechter van de woonplaats van de tegenpartij bevoegd is.
Het internationaal privaatrecht (IPR) is een rechtsgebied dat in geval van grensoverschrijdende rechtsverhoudingen bepaalt: welke rechter internationaal bevoegd is; welk recht van toepassing is; of een buitenlandse beslissing voor erkenning en tenuitvoerlegging in aanmerking komt in Nederland en andersom.
Internationaal publiekrecht is het geheel van internationale rechtsregels dat de publiekrechtelijke rechtsbetrekkingen regelt tussen internationale rechtssubjecten. De functie van het internationaal recht is het scheppen van orde en rechtszekerheid in de internationale betrekkingen tussen staten.
Of men een beroep kan doen op internationale bepalingen voor een nationale rechter is in principe een vraag die door het nationale recht moet worden beantwoord. Het is derhalve geen automatisme dat een burger zich voor een nationale rechter kan beroepen op internationaal vastgelegde grondrechten.
Ius cogens is de volkenrechtelijke term die verwijst naar internationale deels ongeschreven rechtsregels die door alle staten aanvaard worden dan wel geacht worden nageleefd te worden. Zij worden aanzien als hoeksteen van de internationale gemeenschap en gelden zelfs zonder uitdrukkelijke instemming van een staat.
Alleen staten bezitten volledige rechtspersoonlijkheid. Internationale organisaties bezitten beperkte of ook wel functionele rechtspersoonlijkheid.
Het Internationaal Gerechtshof bestaat uit 15 rechters uit verschillende landen die voor 9 jaar worden verkozen en herkozen kunnen worden. Om de drie jaar wordt een derde van de leden van het Hof verkozen. De president wordt om de drie jaar gekozen door zijn of haar ambtgenoten.
Belangrijke grondrechten zijn: Het recht op gelijke behandeling van iedereen die zich in Nederland bevindt. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook is niet toegestaan.
De universitaire bachelor Rechtsgeleerdheid duurt 3 jaar en de master 1 tot 2 jaar.De hbo-opleiding Rechten duurt 4 jaar.
Je kunt terechtkomen in juridische functies als advocaat, rechter of officier van justitie. Afgestudeerden van European Law School houden zich vaak meer bezig met EU-recht. Juristen met een Europeesrechtelijke achtergrond kunnen ook terecht bij de talloze adviesorganen bij de overheid en in het bedrijfsleven.
Embed. Het Internationaal Strafhof in Den Haag is de enige permanente rechtbank ter wereld waar vermeende oorlogsmisdadigers persoonlijk vervolgd worden. Eén rechtbank voor de hele wereld is nog best lastig. Landen als China, India, Israël, de Verenigde Staten en Rusland doen niet mee.