Vervoeging: ik wil, je wilt / wil, u wilt / wil, hij wil, wij willen. ik wilde / wou, wij wilden. ik heb gewild.
Hij wil is de enige juiste vorm. Willen is een onregelmatig werkwoord, waarvan de hij/zij-vorm zonder –t is. Verreweg de meeste werkwoorden zijn in de tegenwoordige tijd regelmatig.
De vorm hij wilt* (of wilt hij*) is niet correct. Bij de meeste werkwoorden bestaat de derde persoon enkelvoud van de tegenwoordige tijd uit de stam + de uitgang -t: hij vindt, hij racet, ze bevestigt, ze deletet, het hagelt, het sneeuwt.
Willen had vroeger niet eens een tegenwoordige tijd. De aanvoegende wijs wille/wil heeft die functie (langgeleden) erbij gekregen. De vorm wille is sinds lang verouderd, maar wil komt heel vaak voor.Aan zo'n aanvoegende wijs werd en wordt in de tegenwoordige tijd geen t toegevoegd.
De verledentijdsvorm van willen is wilde of wou. Wou wordt vaker in België dan in Nederland gebruikt. In Nederland wordt wou aangevoeld als informelere variant van het neutrale wilde.
In de spreektaal komt je/jij wil (zonder t) vaak voor, net als in privéberichtjes en andere informele teksten. Over het algemeen krijgt je/jij wilt (mét t) in Nederland nog steeds de voorkeur in (zakelijke) teksten die bestemd zijn voor een breed publiek.
Voor het enkelvoud zijn wilde en wou allebei correcte verledentijdsvormen. Voor het meervoud is wilden de correcte verledentijdsvorm. In gesproken taal wordt voor het meervoud weleens wouden of wouen gebruikt, maar in verzorgd taalgebruik kunt u die vormen beter vermijden.
Wille betekent 'Plezier' in de Friese taal.
Het werkwoord willen geven we in de derde persoon enkelvoud geen -t: zij wil, wil zij. De vorm zij wilt* (of wilt zij*) is niet correct.
Niemand die er verstand van heeft, zal zeggen dat je hij wilt mag schrijven. Hij wil is simpelweg de norm, zeggen alle taaladviesboeken en -websites. Hoe zit het precies? Bij bijna alle werkwoorden eindigt de vorm die in de tegenwoordige tijd bij hij, zij en het hoort (de 'derde persoon enkelvoud') op een t.
Wat is juist: Ik heb u auto aangereden of Ik heb uw auto aangereden? Juist is: Ik heb uw auto aangereden.
Teveel is een zelfstandig naamwoord dat “een overschot” betekent. Het wordt voorafgegaan door een lidwoord (een teveel, het teveel). Te veel, met spatie, betekent “een te groot aantal” of “meer dan nodig/gewenst”.
Hoe lang wordt los geschreven als het een lengte of afstand aanduidt ('van welke lengte'). Als één woord verwijst hoelang naar een tijdsduur ('van welke tijdsduur, gedurende welke periode'). In de uitdrukking tot hoelang ('tot wanneer') is hoelang ook één woord.
Is 'je/jij wilt' dan ook fout? Nu vraag je je misschien af: als 'hij wilt' fout is, is 'jij wilt' dan ook fout? Nee, 'jij wilt' is wel correct. Zowel de vorm jij wilt als jij wil (zonder -t) is correct.
Bij willen, mogen, kunnen en zullen is de derde persoon enkelvoud (hij, zij, het) echter gelijk aan de eerste persoon enkelvoud (ik). De tweede vorm enkelvoud (jij) mag met (jij wilt) of zonder t (jij wil), maar de vorm zonder t is informeler.
Correct is het wil, zonder -t.
Het werkwoord willen geven we in de derde persoon enkelvoud geen -t: het wil, wil het. De vorm het wilt* (of wilt het*) is niet correct.
De derde persoon enkelvoud wordt normaal gesproken gevormd door een “t” achter de stam te plakken, maar het werkwoord willen is een van de uitzonderingen op deze regel. Bij het werkwoord willen is de derde persoon enkelvoud gelijk aan de eerste persoon enkelvoud: hij wil, zij wil en het wil.
Het verschil tussen "kan" en "wil" is belangrijk om te weten! Zoals behandeld in onze Engelse lessen, kan/kan niet duiden op bekwaamheid, terwijl wil/won niet duidt op bereidheid . Wat is het verschil tussen bekwaamheid en bereidheid? Bekwaamheid betekent dat je de vaardigheden hebt. Bereidheid betekent dat je het wilt.
Me is de onbenadrukte vorm van mij, zoals in “ik heb me vergist” en is nooit een bezittelijk voornaamwoord. Informele bezittelijke voornaamwoorden, zoals “m'n”, gebruik je nooit in academische teksten. “Mij” mag alleen gebruikt worden als er een voorzetsel voor staat: “dit onderzoek is van mij”.
wille m of v. wil, wens . verlangen, begeerte . neiging, aanleg. wat men wenst, wil.
Het woord willen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Herkomst en betekenis Willem
Willem is een jongensnaam die is afgeleid van Wilhelm. Dat is een Germaanse naam, die bestaat uit twee verschillende naamstammen. Het eerste deel, 'wil', betekent 'wil, wilskracht, streven'.'Helm' staat voor 'beschermer', maar ook voor 'koning'.
Of moet het zijn: 'De koffie smaakt goed / is lekker'? Met 'De koffie smaakt lekker' is niets mis.'De koffie smaakt goed' en 'De koffie is lekker' zijn ook goed. Smaken heeft de algemene betekenis 'een bepaalde smaak hebben'.
Wouden is ontstaan uit wolde(n), een vorm die in sommige dialecten nog voortleeft. De vorm wouden houdt ondanks alle vermaningen gewoon stand, in elk geval in de spreektaal en de informele schrijftaal. In de spreektaal is wou(w)en heel gebruikelijk.
Als het bijwoord eens onbeklemtoond kan worden uitgesproken als [əs], met de [ə] van de, kan het in informelere teksten of bij de weergave van gesproken taal verkort worden tot 'ns of 's. Eens wordt dan ter versterking gebruikt; de betekenis is 'een keer'. De spellingen is* en es* zijn in die context niet correct.