Hoe roder het vlees, hoe zoeter het is. Aan de binnenkant van het lijf, tref je waarschijnlijk een groen- of zwartkleurige substantie aan. Dit is de tomalley, een orgaan dat de functie van de lever en alvleesklier vervult. Het wordt vaak geserveerd als verfijnde delicatesse, als gerecht op zich of verwerkt in een saus.
Je kunt zien dat de kreeft dood is als ze haar scharen slap laat hangen. Deze kunnen nog gebruikt worden voor soepen of sauzen, maar niet voor normale consumptie omdat zich snel giftige stoffen kunnen ontwikkelen in een dode kreeft.
Kreeften hebben 2 magen
De eerste maag van de kreeft zit niet op de meest voor de hand liggende plek, namelijk op hun hoofd. Nog meer bizar is dat hun maag tanden heeft die het voedsel eerst vermaalt. De twee maag ligt net achter de eerste en hangt vast aan de buik.
Ook de hardheid van de schaal speelt een belangrijke rol. Kreeften met een harde schaal zijn meer matuur en bevatten heerlijk vlees, maar zijn niet zo eenvoudig te eten als jonge kreeften met een zachtere schaal. Vermijd tenslotte kreeften waarvan de staart onder het lichaam is gekruld, die kunnen al dood zijn.
De eetbare delen zijn de staart, poten en de scharen. Je begint bij de dunne poten, die je gemakkelijk van het lijf draait. Etiquette-alarm: niet leegzuigen, maar schrapen met de pen. Door met de voorkant: de scharen, draai ze van het lijf en breek de kleine schaar van de grote af.
Corail of ook wel rood kreeftenmerg genoemd, komt enkel voor bij de vrouwelijke kreeft. Dit zijn de eitjes in wording bij de vrouwelijke kreeft. Bij een rauwe kreeft is dit een donkergroene massa die tijdens het koken bloedrood kleurt. De mannetjes bevatten geen 'corail'.
Sowieso een kreeftentang om de schaal te breken. Daarnaast een kreeftenpennetje waarmee je het vlees uit de schaal haalt. De tang gebruik je om de scharen en het lichaam van de kreeft in de lengte open te breken. Hierna kun je met het pinnetje de laatste restjes vlees uit de hoeken van de schaal halen.
Een eerste belangrijk argument waarom kreeft levend verkocht en bereid wordt, is voedselveiligheid. Kreeften (en andere schaaldieren) worden vaak als ideale huisvesting gezien door schadelijke bacteriën. Wanneer hun gastheer dood is, verspreiden die zich nog sneller.
Grofweg moeten dieren zo snel mogelijk dood en binnen een paar seconden buiten bewustzijn zijn en sterven. "Maar een kreeft kan een minuut of misschien wel langer in het kokend water leven en ervaart dan dus die kwalijke prikkels.
Als hij een volle kop heeft, zit je onder. De ingewanden bevinden zich in het hoofd, die verwijder je en het darmkanaal idem dito. Zodat je echt alleen het vlees overhoudt."
“Ze bijten je vinger er niet af, maar ze kunnen je wel lelijk verwonden.” Onze schamele vangst is niet consumptieklaar. Een kreeft moet een tijdje in schoon water verblijven, krijgt daar niets meer te eten.
Voordat de kreeft op het menu van dure restaurants terechtkwam, was hij goedkoop blikvoer voor het volk. Maar door overbevissing werden de schaaldieren schaars en steeg de prijs. Ook sushi, foie gras en oesters begonnen hun leven als volksvoer.
De leeftijd van een kreeft wordt bepaald door haar gewicht. Men raamt 1 kg gewicht / 10 jaar. Dit betekent dat een kreeft van 5 Kg (foto links) ongeveer 50 jaar oud is ...
Krabben, kreeften en octopussen kunnen lijden en pijn ervaren, blijkt uit onderzoek dat de Britse overheid heeft laten uitvoeren. Uit een studie door onderzoekers van de London School of Economics (LSE) blijkt dat er "sterk wetenschappelijk bewijs" is dat tienpotige schaaldieren en koppotige weekdieren gevoel hebben.
Het enige wat je tegenzit is het idee van een gillende kreeft als je hem in het water stopt. Want het is nu eenmaal zo dat je zo'n beestje levend kookt. Maar eigenlijk het is niet de kreeft die je hoort gillen, het geluid wat je hoort is de stoom van het kokende water wat ontsnapt uit de schaal van de kreeft.
Het zenuwstelsel van de kreeft is volledig anders dan die van de mens, zegt Fransen. "Ze hebben een touwladderzenuwstelsel, meer vergelijkbaar met dat van bijvoorbeeld insecten. Een bundeling van functies in de hersenen zoals bij de mens is niet aanwezig."
Schaal- en schelpdieren, zoals kreeft, oesters en mosselen, zijn officieel geen vissen, maar tellen in de Schijf van Vijf mee als een wekelijkse portie (magere) vis.
Het ene vlees is het andere niet en bij kreeft (ondanks dat het geen 'vlees' is) is dit nog veel erger. Kreeftenvlees is een enorm goede broedplaats voor 'vibrio bacteriën'. Deze kleine monsters staan bijvoorbeeld aan de basis van cholera, dus het zijn niet zomaar bacteriën.
Het oudst geregistreerde schaaldier is een Europese kreeft (Homarus gammarus) van 72 jaar oud. Ook bij op land levende krabben (tot 40 jaar) en zoetwaterkreeften (tot 50-60 jaar) zijn gezegende leeftijden vastgesteld.
Je kunt rivierkreeft zelf koken of heel easy gekookt kopen. Dat je het ook gewoon rauw kunt eten, is minder bekend. Rauw verwerken begint bij – ja… dat moet echt gebeuren – het snel doden van het kreeftje.
In sommige streken als Scandinavië en landen rond de Middellandse Zee zijn zeevruchten als kreeften populair en worden veel gegeten. In veel landen is het echter een specialiteit die vaak gegeten wordt in restaurants. Kreeft wordt beschouwd als delicatesse en is in Europa relatief duur.
Het vlees dat je uit een kreeft kan halen, is ongeveer 30% van het gewicht, dus als je een kreeft van 800 gr koopt, is er ongeveer 240 gr kreeftenvlees aan.
Er worden twee soorten kreeft aangeboden op onze markten: de Noord-Amerikaanse kreeft en de Europese kreeft. De productie van de Noord-Amerikaanse kreeft is meer dan 20 keer groter dan die van de Europese kreeft. Alle bestanden van de Europese kreeft worden ten volle bevist en kan dus aangeraden worden.
Hoeveel kreeft heb je per persoon nodig? Ga uit van 500 gram kreeft per persoon voor een hoofdgerecht (dit is het gewicht van de levende kreeft, gewicht is dus met schalen).