Mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben de bewondering en aandacht vaak nodig om zichzelf de moeite waard te vinden. Bovendien voelen veel mensen met narcisme zich verheven boven anderen en sommige van hen zullen een ander moeiteloos 'gebruiken' wanneer zij hier zelf beter van worden.
Trauma wordt tegenwoordig gezien als de rechtstreekse oorzaak van het ontwikkelen van narcisme. Om om te kunnen gaan met een trauma, misbruik, of verwaarlozing of zich ervoor af te sluiten richt het kind zich onbewust op zichzelf. Dit zet de ontwikkeling van narcisme in gang.
Grote behoefte aan bewondering
De narcist zal er daarom alles aan doen zijn imago, zijn ideaalbeeld, perfect te laten zijn. Hij hemelt zijn eigen prestatie enorm op, eigent zich die van anderen toe en kraakt die van anderen, meer succesvolle mensen, af. Mensen die hem doorhebben, zal hij straffen en/of laten vallen.
Ze waren al gewend zich aan te passen, ze wisten niet beter. En weten vaak nog steeds niet beter.” Doordat ze té empathisch zijn, zijn ze vaak eerlijk, onbaatzuchtig, verzorgend, integer en loyaal. “Zulke mensen zijn ideale prooien voor personen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Mensen met een narcistische persoonlijkheid willen graag het stralende middelpunt zijn. Sommigen denken dat ze de beste, mooiste en slimste zijn. Anderen hebben verborgen grootheidsgedachten: ze vinden bijvoorbeeld dat ze altijd voor anderen klaarstaan.
Wanneer je iets anders doet, zegt of denkt wordt de narcist boos en onrustig. Een narcist ziet jou ook niet als een echt mens met eigen gedachten en gevoelens, maar slecht als een deelnemer in zijn verhaal.
Binnen een narcistisch gezin ben je altijd onderwerp van vergelijking met anderen binnen of buiten het gezin en je kan er maar beter voor zorgen dat je goed (genoeg) uit die vergelijking komt. De narcist binnen het gezin zal vaak het ene kind voortrekken ten koste van het andere kind.
Ongelukkig. Hoewel narcisten met hun narcisme veel kunnen bereiken blijven ze meestal ongelukkig, zoals Fortuyn eerlijk toegaf in een interview met Theo van Gogh.
Narcisten houden van ruzie maken. Ze zullen je porren, uitlokken en provoceren. Als je niet hapt vinden ze dat frustrerend, omdat hun behoefte niet bevredigd wordt. Na een tijdje zullen ze boos worden, dan verveeld raken en uiteindelijk laten ze het los (in ieder geval met jou).
Volgens psycholoog dr. Thom van den Heuvel zijn narcisten door hun obsessieve focus op eigen prestaties en belangen erg onvoorspelbaar. Narcisten zijn moeilijk te peilen, manipulatief en kunnen plotseling zeer fel uit de hoek komen. Vaak is er sprake van grootheidswanen en snakken ze naar bewondering.
Dat is doodeng, dat is de grootste angst van een narcist. Helemaal alleen, onderaan de maatschappelijke ladder, die angst is overweldigend voor ze, een basisvertrouwen in zichzelf en andere mensen ontbreekt helaas. De vernedering, het besef: Dat hij/zij een sterveling is, net zoals iedereen hier op aarde.
Narcisten geven bij de kennismaking een goede indruk. Maar binnen enkele weken hebben de mensen hen door. Dat blijkt ook uit onderzoek. Ze geven wel aan, dat ze veel vrienden hebben, maar bij navraag blijken die 'vrienden' zich van vriendschap niet bewust!
Ze kunnen niet om zichzelf lachen, al leent de situatie zich er voor. Narcisten zijn hooggevoelig, maar niet ten opzichte van anderen. Ze zijn alleen gericht op zichzelf. Als een narcist meent dat jij hem/haar uitlacht, kan dit zich weer gaan uiten in een woede-uitbarsting.
Omdat ze zelf niet zo bewust van hun lage zelfbeeld, is het moeilijk zelfinzicht te krijgen en zich aan te passen aan de wereld om hen heen. Daarnaast is behandeling voor hen een teken van 'zwakte'. Afhankelijk zijn van de bewondering van anderen kan echter veel stress, depressie en angst met zich brengen.
Narcisme is een normale persoonlijkheidstrek die kan ontstaan rond de leeftijd van 7, wanneer kinderen in staat zijn zichzelf globaal te evalueren. Kinderen met sterke narcistische trekken voelen zich beter dan anderen, denken dat ze recht hebben op voorkeursbehandeling en smachten naar bewondering.
Narcisme is een gedragsvorm waarbij iemand zichzelf erg belangrijk vindt. Iemand is bijvoorbeeld obsessief met zijn uiterlijk en eigen persoonlijkheid bezig. Vertoont egoïstisch gedrag, is dominant, barst van de ambitie en heeft weinig empathie voor anderen. Zo'n iemand noemt men een narcist.
Conclusie. De handelingen van een narcist zijn erg destructief en maken alles kapot. Hij zal uiteindelijk weinig tot geen mensen meer overhouden in zijn omgeving. Het is bijna onmogelijk om voor jou als normaal denkend mens, bij deze narcist te kunnen blijven.
De narcist kan geen sorry zeggen. Maar er speelt meer. Hij vindt het vaak ook lastig om überhaupt zoiets te ervaren als schuldgevoel.
Veel mensen die uit een relatie met een narcist komen, zijn uitgeput, hebben een laag zelfbeeld en geven aan zichzelf niet meer te herkennen. De enige manier om een relatie met een narcist te verbreken is door er een hele harde punt achter te zetten.
Narcisme brengt vaak onzichtbaar verdriet, stil en verborgen verlies met zich mee en gaat vaak gepaard met emotionele mishandelingen. Bijna nooit gaan deze emotionele mishandelingen zomaar voorbij, zonder dat je er last of een weerslag van hebt.
Narcisten kennen geen verantwoordelijkheidsgevoel; ze leggen verantwoordelijkheden bij anderen neer. In plaats van hun waardering en dankbaarheid hiervoor uit te spreken, gaan ze liever de strijd aan zodra iemand ergens goed (of nog erger: beter) in blijkt te zijn. Ze kunnen niet goed omgaan met emoties.
Als je een narcistische partner hebt en het lijkt erop dat hij niet alleen kan zijn, dan is dat schijn. Hij wil dat je thuis blijft, want hij wil je niet delen met anderen en hij gunt jou geen leuke tijd terwijl hij alleen thuis zit. Een narcist kan heel goed alleen zijn.
Uit onderzoek is gebleken dat het behandelen van de narcistische-persoonlijkheidsstoornis mogelijk is. Tijdens psychotherapie wordt meestal gewerkt aan het leren stellen van realistische doelen, het leren verdragen en accepteren van kritiek en het zich leren verplaatsen in de behoeften en gevoelens van anderen.
Kinderen met een narcistische opvoeding
voelen zich verantwoordelijk voor de gevoelens en het welzijn van anderen. hebben de neiging zichzelf af te keuren en zich te verontschuldigen. doen hun uiterste best om harmonie te bewerkstelligen en gevoelens van anderen te verzachten.