Bij zenuwpijn werkt amitriptyline het beste. Of als u ouder bent: nortriptyline. Bent u ouder en tevreden met amitriptyline, dan hoeft u niet van medicijn te veranderen.
Zenuwbeschadiging geneest vrijwel nooit vanzelf. Het is belangrijk dat je neuropathische pijn op tijd behandelt, dit vergroot de kans op goed resultaat. Je kunt neuropathische pijn op verschillende manieren behandelen, bijvoorbeeld met medicijnen en neuromodulatie.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Voorbeelden zijn amitriptyline, clomipramine en nortriptyline. Anti-epileptica worden van oorsprong toegepast tegen epilepsie. Ze worden echter ook gebruikt bij zenuwpijn die in aanvallen optreedt, zoals de trigeminusneuralgie (aangezichtspijn) en bij zenuwpijn als gevolg van diabetes mellitus.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Bij aanhoudende angstklachten raden we je ten eerste aan om met je huisarts en/of een psycholoog te spreken. Daarnaast kunnen meditatie (bijvoorbeeld mindfulness, een bodyscan of shikantaza-meditatie) en yoga je helpen te ontspannen. En gelukkig is er in de keuken genoeg te vinden om je geest en lichaam te kalmeren.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Een gebrek aan vitamine B12 kan je zenuwcellen verslechteren, wat tot tintelingen in je voeten en handen leidt. Ook een brandend gevoel of zenuwpijn kunnen op een tekort wijzen. Zonder de bescherming van vitamine B12, kunnen de zenuwen in je ruggenmerg verdoofd raken waardoor je je duizelig voelt en begint te wankelen.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Verder kan magnesiumsulfaat, in doseringen van 500-1000 mg ingezet worden om de pijnstillende werking van andere stoffen te potentiëren, via het effect op de zogenaamde NMDA receptor. Deze receptor speelt een belangrijke rol bij de pijnverwerking op ruggenmergniveau.
Rijnstate Pijncentrum: expert in neuromodulatie. Het Rijnstate Pijncentrum behoort tot de drie grootste pijncentra van Nederland. Onze pijnspecialisten en -verpleegkundigen zijn gespecialiseerd in verschillende behandelingen die uw pijn verlichten of wegnemen.
Zenuwpijn wordt door dokters ook wel neuropathische pijn genoemd. Pijn die wordt veroorzaakt doordat de zenuwen niet meer goed functioneren. Deze zenuwpijn geeft je letterlijk de zenuwen. Soms kan je er zelfs niet meer goed door slapen.
Lichamelijke inspanning blijkt bijvoorbeeld de neurogenese te stimuleren. Bij proeven met muizen bleek dat actieve muizen in vergelijking met luie muizen na een maand 2,5 keer zoveel nieuwe zenuwcellen in de hersenen hadden. Beweging bevordert dus de aanmaak van nieuwe zenuwcellen.
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.
Een of meer zenuwen kunnen ook beschadigd raken bij een auto-ongeluk of tijdens een operatie. Zenuwpijn kan ontstaan na een hersenbloeding of een bloeding in het ruggenmerg. Bepaalde stoffen in alcohol en sommige middelen voor chemotherapie kunnen het zenuwstelsel beschadigen.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft. Paracetamol bestrijdt pijn en werkt koortsverlagend.
Als paracetamol niet helpt, kunt u een NSAID proberen: bijvoorbeeld ibuprofen, naproxen of diclofenac. Deze pijnstillers werken goed maar kunnen ernstige bijwerkingen geven. Gebruik ze zo kort mogelijk. En altijd maar 1 soort tegelijk.
Valeriaan (Valeriana officinalis radix)
De plant waarmee we beginnen is gelijk het meest bekende kruid om de zenuwen te kalmeren. Het is een algemene rustgever bij stress en heeft een gunstige invloed op het zenuwstelsel en het bevorderen van de slaap.
Het effect van amitriptyline merkt u niet meteen, maar pas na twee tot drie maanden. De eerste twee weken van de behandeling kunt u zelfs meer last van angst krijgen. Ook heeft u de eerste weken meer kans op bijwerkingen.
Na 6 weken is de hand meestal weer normaal belastbaar. Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
Gunstig effect magnesium
Wout zegt hierover: “Hoogstwaarschijnlijk doet magnesium ook veel positiefs bij typische diabetescomplicaties zoals slecht zien, nierproblemen en neuropathie (pijn, tintelingen, gevoelloosheid in handen en voeten).