De juiste spelling is à, met een accent grave: 'Het duurt twee à drie dagen. ' Het voorzetsel à komt uit het Frans en wordt ook nog op zijn Frans geschreven.
Á: wanneer je iets wil benadrukken
Wanneer er een streepje naar rechts (ook wel accent aigue genoemd) wordt gebruikt, zoals de á, dan wil je vaak iets benadrukken: Je moet eerst dát nog doen, voordat je weggaat. Wáár zijn mijn schoenen nou weer?
Eén schrijf je alleen met accenttekens als je het cijfer 1 bedoelt of als er een lezing mogelijk is met 'een'. Dus bijvoorbeeld in een zin als 'Ik heb thuis een hond en een kat' of 'Ik heb thuis één hond en één kat'. Als je wilt dat de lezer hier 'één' leest en niet 'een', dan moet je wel streepjes zetten.
Er ontstaat vaak verwarring over naar welke kant het streepje moet wijzen. Het juiste antwoord hierop is à. Dit streepje noemen we een accent grave en het komt uit het Frans. Andere voorbeelden met deze à zijn à la creme, à la carte, à la minute.
Het aan het Frans ontleende voorzetsel à heeft de betekenis 'tegen een eenheidsprijs van'. Het aan het Latijn ontleende voorzetsel ad heeft de betekenis 'ten bedrage van' of 'tegen een percentage van'.
a, afkorting van de (verouderde) oppervlaktemaat are (100 m²). a, afkorting van de Engelse oppervlaktemaat acre (= ongeveer 4046,86 m²). a., afkorting van het voorzetsel "aan" in aardrijkskundige namen, bijvoorbeeld Heist-a. -Zee.
Wat is juist: 'Het duurt twee à drie dagen' of 'Het duurt twee á drie dagen'? De juiste spelling is à, met een accent grave: 'Het duurt twee à drie dagen. ' Het voorzetsel à komt uit het Frans en wordt ook nog op zijn Frans geschreven.
Bij 'á' spreek je hem uit als 'a' en bij 'à' spreek je hem uit als 'aa'.
à voor steden en eilanden . en voor vrouwelijke landen, alle landen die met een klinker beginnen en continenten. au voor mannelijke landen (behalve die welke met een klinker beginnen) aux voor meervoudige landen en eilanden.
Je gebruikt "al" (een samentrekking van a + el) als je het over een mannelijk zelfstandig naamwoord hebt en "a la" als je het over een vrouwelijk zelfstandig naamwoord hebt .
1) Aaneengesloten 2) Belgische tv-zender 3) Cijfer 4) Eentje 5) Eerste in kwalificatie 6) Enkelvoud 7) Gelijk 8) Getal 9) Het kleinste gehele getal 10) Kleinste gemene de...
Schrijfwijzen. Wordt als Eén geschreven aan het begin van een zin. Volgens de spellingsregels betreffende het gebruik van klemtoontekens wordt het telwoord als een geschreven, en niet als één, als het uit de rest van de zin duidelijk is dat het niet om het onbepaald lidwoord kan gaan. Romeins cijfer: I.
é en è zijn accenten die verschillend worden uitgesproken: é (heet het accent aigu) als in het woordje 'eend'.Dit is dus een lange ee klank.è (heet het accent grave) als in het woordje 'ben'.
Circonflexe (â, ê, î, ô, û): typ het teken ^ (op de 6-toets) en daarna de letter. Tilde (ã, õ, ñ): typ het teken ~ (links naast de 1-toets) en daarna de letter.
Nog vòòr we ons konden aanmelden, moesten we onze rugzak laten controleren door een veiligheidsmedewerker. De spelling vòòr is niet correct. De correcte spelling is: nog vóór we ons konden aanmelden.
Als je een plaats wil aanduiden gebruik je à of en. Als je een tijdstip wil aanduiden, gebruik je à.
Het voorzetsel à kan betekenen bij, in of naar en het voorzetsel de kan betekenen van, van of uit. À kan een vertrekpunt en bestemming, oorzaak en gevolg, middelen en uitkomst aangeven. De kan ook oorsprong, vertrekpunt, gevolg en toebehoren, evenals scheiding aangeven.
Regel #1 - Specifieke identiteit niet bekend: Gebruik het onbepaalde lidwoord a of an alleen met een enkelvoudig telwoord waarvan de specifieke identiteit niet bekend is bij de lezer . Gebruik a voor zelfstandige naamwoorden die beginnen met een medeklinkergeluid, en gebruik an voor zelfstandige naamwoorden die beginnen met een klinkergeluid.
Á werd ooit gebruikt in het Schots-Gaelisch, maar is nu grotendeels vervangen door à . Het is nog steeds te zien in bepaalde geschriften, maar het wordt niet langer gebruikt in de standaard orthografie.
Het aan het Frans ontleende voorzetsel à wordt in het Nederlands (onder meer) gebruikt in de betekenis 'per eenheid', 'per stuk'. Dat gebruik komt vooral in Nederland voor. (1) Ik heb 20 meter van deze stof besteld à € 7,50. (2) 4 kilo à 3 euro maakt in totaal 12 euro.
Als gevolg van de grote klinkerverschuiving werd de lange [aː] van het gezicht verhoogd, aanvankelijk naar [æː] en later naar [ɛː]. Na 1700 werd het nog verder verhoogd en vervolgens gediftongeerd, wat leidde tot de moderne standaarduitspraak /eɪ/.
â = uh, alsof je spreekt vanuit het gehemeltegebied van de mond en kort.
Toelichting. Bij prijsaanduidingen (en in combinaties met zelfstandige naamwoorden als prijs en bedrag) worden in de standaardtaal de voorzetsels tegen, voor en soms à (vooral in Nederland) gebruikt. Het gebruik van die voorzetsels is ongeveer als volgt.
Het accent aigu, Latijn: acutus, scherp, in de drukkerij kort met kuut aangeduid, is een diakritisch teken in de vorm van een streepje boven een letter dat van linksonder naar rechtsboven wijst.