Lichamelijke inspanning blijkt bijvoorbeeld de neurogenese te stimuleren. Bij proeven met muizen bleek dat actieve muizen in vergelijking met luie muizen na een maand 2,5 keer zoveel nieuwe zenuwcellen in de hersenen hadden. Beweging bevordert dus de aanmaak van nieuwe zenuwcellen.
Herstel. Nadat de zenuw is gehecht moeten de zenuwvezels vanaf de verwonding opnieuw gaan groeien tot het einde van de zenuw in de huid of in de spieren. Dit is een zeer langzaam proces en gaat met een snelheid van ongeveer 1 millimeter per dag.
Vitamines B en D lijken in belangrijke mate zowel het regeneratieproces van zenuwbanen, alsook het functioneel herstel van het eindorgaan te versterken. Vitamines C en E vertonen een belangrijk antinociceptief effect.
Na 6 weken is de hand meestal weer normaal belastbaar. Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
Binnen vier tot zes weken is 92 tot 97 procent van de zenuwbeschadiging door de regionale anesthesie zelf hersteld. Blijvende zenuwbeschadiging komt zelden voor.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Een gebrek aan vitamine B12 kan je zenuwcellen verslechteren, wat tot tintelingen in je voeten en handen leidt. Ook een brandend gevoel of zenuwpijn kunnen op een tekort wijzen. Zonder de bescherming van vitamine B12, kunnen de zenuwen in je ruggenmerg verdoofd raken waardoor je je duizelig voelt en begint te wankelen.
In de meeste gevallen is de zenuwschade tijdelijk en geneest dit binnen drie maanden. Blijvende last is zeldzaam. Ernstige zenuwschade kan hevige pijn en verlamming geven.
Zenuwbeschadiging geneest vrijwel nooit vanzelf. Het is belangrijk dat je neuropathische pijn op tijd behandelt, dit vergroot de kans op goed resultaat. Je kunt neuropathische pijn op verschillende manieren behandelen, bijvoorbeeld met medicijnen en neuromodulatie.
Vandaar dat we bij de behandeling van neuropathische aandoeningen groene thee eventueel met gember aanraden. Daarbij is het belangrijk om groene thee van een goede kwaliteit te drinken, geen theezakjes! We bevelen altijd een speciale soort groene thee aan. En natuurlijk is een kopje per dag niet genoeg!
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Bij aanhoudende angstklachten raden we je ten eerste aan om met je huisarts en/of een psycholoog te spreken. Daarnaast kunnen meditatie (bijvoorbeeld mindfulness, een bodyscan of shikantaza-meditatie) en yoga je helpen te ontspannen. En gelukkig is er in de keuken genoeg te vinden om je geest en lichaam te kalmeren.
'Zenuwpijn aanpakken met vitamines en supplementen is goed mogelijk. ' Een van die natuurlijke stoffen is een lichaamseigen stof Palmitoylethanolamide (PEA). Dat is een pijnstillend supplement met hoge pijnstillende werking.
3. Zowel de zenuwvezels als de isolatiemantel worden beschadigd (neurotmesis). De zenuwvezels gaan opnieuw groeien, maar doordat de isolatie ontbreekt, ontstaat er een kluwen van zenuwvezels (zenuwlittekenweefsel of neuroom). De zenuwvezels bereiken de spier niet, en bij dit type letsel treedt geen spontaan herstel op.
Verder kan magnesiumsulfaat, in doseringen van 500-1000 mg ingezet worden om de pijnstillende werking van andere stoffen te potentiëren, via het effect op de zogenaamde NMDA receptor. Deze receptor speelt een belangrijke rol bij de pijnverwerking op ruggenmergniveau.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
De pijn kan vervelende klachten geven, maar is niet gevaarlijk. Zenuwpijn kan komen door: Neuropathie; daarbij is er schade aan de zenuwen ontstaan door bijvoorbeeld ziektes aan de schildklier of nieren. Ook diabetes is een veelvoorkomende oorzaak van neuropathie.
Langdurige (chronische) pijn is het voornaamste symptoom van zenuwpijn. De pijn kan constant aanwezig zijn of in aanvallen optreden. Gewone pijnstillers helpen vaak niet tegen de pijn. Wrijven op de plek van de pijn maakt de pijn vaak erger.
Op den duur heeft een vitamine B12 tekort neurologische gevolgen omdat het zenuwstelsel wordt aangetast. Patiënten klagen over tintelingen en een dof gevoel in handen en voeten. Dit kan overgaan in een zwaar gevoel en moeilijkheden met lopen. Ook kunnen er coördinatieproblemen en psychische stoornissen optreden.
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.
De klachten ontstaan meestal geleidelijk na een aantal kuren en worden steeds erger. Bij de meeste mensen verdwijnen de klachten binnen enkele maanden na de behandeling. Soms zijn de klachten blijvend of verdwijnen ze maar gedeeltelijk.
Voor mensen met polyneuropathie is het belangrijk om te blijven bewegen voor zo ver dat kan. Bijvoorbeeld door een half uur per dag te fietsen of wandelen. Zo blijf je fit en sterk.