Naast rauwe kip, voedsel dat op de grond gevallen is en andere dingen die je achter uit het keuken kastje vist, kunnen deze voedingsmiddelen meer dan alleen wat buikkrampen veroorzaken. Niet de vruchten zelf maar de pitten van kersen, abrikozen nectarines en perziken bevatten veel van de giftige stof cyanide.
Cyanogene glycosiden zijn van nature aanwezige plantengifstoffen in onder andere vlierbessen, lijnzaad, pitten van steenvruchten, bittere amandelen en cassave. Deze plantenstoffen zijn ook te vinden in de pitten van steenvruchten zoals abrikozen, perziken, pruimen en kersen en in de pitten van peren en appels.
Het cyanide-ion is een reductiemiddel en wordt geoxideerd door sterke oxidatiemiddelen zoals moleculair chloor (Cl2), hypochloriet (ClO–) en waterstofperoxide (H2O2).
De vergiftiging kan leiden tot een hartaanval, ademnood en de dood. Slechts 1,5 milligram per kilo lichaamsgewicht vormt al een dodelijke dosis. Volgens een recente studie bevatten appelpitjes 3mg amygdalin per gram. Eén pitje weegt gemiddeld 0,7 gram.
Let op met de pitten van appels, pruimen, kersen, peren en abrikozen. Hier zit waterstofcyanide in. Slik je per ongeluk toch een pit door, dan kun je last krijgen van hoofdpijn, duizeligheid, braken en verwarring. Niet fijn...
Giftigheid van een vergif, toxine of gifstof is een betrekkelijk begrip dat weergeeft hoe schadelijk of dodelijk een stof voor een organisme is. De giftigheid van een stof is van een aantal factoren afhankelijk.
Mogelijke gevolgen bij een vergiftiging kunnen zijn: makkelijk optreden van blauwe plekken en wondjes die langer blijven bloeden. Bij zeer ernstige vergiftigingen kan er zelfs bloedverlies in de urine of de stoelgang optreden. De eerste symptomen treden pas op na 2 à 3 dagen.
Waterstofsulfide
Waterstofsulfide, ook wel zwavelwaterstof genoemd, is een giftig gas dat ontstaat als organische, zwavelhoudende stoffen gaan rotten. Deze stoffen komen voor in de aardbodem en (dus) ook in aardgas. Ook het rottingsproces van dode dieren of ongedierte kan waterstofsulfide (H2S) in huis veroorzaken.
Botulinetoxine is de meest giftige stof voor zover bekend. Het verlamt de zenuwen die de spieren aansturen, die hierdoor verslappen. Ca. 15 nanogram van de stof is voor de mens al dodelijk en het gif behoort daarom tot de meest gevaarlijke klasse biologische wapens.
Ricine is een natuurlijke gifstof. Deze stof komt van de bonen van de Ricinus communis die ook wel wonderboom of castorolieplant wordt genoemd. Deze bonen of zaden worden uitgeperst en uit de resten wordt het gif gewonnen. Ricine is erg giftig en in kleine hoeveelheden dodelijk als het om zuiver gif gaat.
Let op met strychnine!
Hierdoor overlijdt de rat als zijn ademhaling niet meer werkt. Deze stof kan gevaarlijk zijn voor mensen en zeker ook voor kleine kinderen. Als een mens per ongeluk rattengif binnenkrijgt, kan dit gevaarlijk zijn. Rattengif is een stof die bedoeld is om ratten te doden.
Een bruikbaar hedendaags rattengif is smaak- en reukloos en heeft een uitgestelde werking. Ratten zijn lastig te doden met vergif, dit komt door hun eetgewoonten. Ze eten kleine beetjes, wachten even, en eten pas verder als ze niet meteen ziek worden.
Muizengif is zeer giftig. Niet alleen voor muizen, maar ook voor andere dieren en voor mensen. Wanneer er sprake is van een vergiftiging met muizengif is het belangrijk om te weten wat voor type bestrijdingsmiddel (alfachloralose of anticoagulantia) erin zit. Maak dan een foto van de verpakking.
Pitten van steenvruchten zoals perziken, pruimen en abrikozen bevatten een stof die in het lichaam wordt omgezet in cyanide. Dat is een bekend en dodelijk gif. De Nederlander Gert Arts ondervond dat twee jaar geleden zelf, toen hij op het station een zakje abrikozenpitten kocht en het voor de helft opat.
Een belangrijke schimmel die we echt moeten bestrijden is de appelschurft. Dat klinkt een beetje smerig. Behoorlijk onsmakelijk. Je krijgt daar zwarte vlekken van op je appel.
De schillen van bijvoorbeeld gewone gele aardappels, komkommers en aubergines zijn prima en veilig om te eten, schrijft hij. En ja, zelfs de kiwi zou met schil gegeten kunnen worden.
Veel groente- en fruitsoorten kunt u dus eten mét schil, maar er zijn ook een aantal producten die u echt zonder moet eten. Dit omdat de schilletjes giftige stoffen bevatten of gewoonweg absoluut niet te eten zijn. Zo is de schil van een ananas, avocado of passievrucht echt niet geschikt voor consumptie.
Symptomen. Inademen: Krachtsverlies, hoofdpijn, verwarring, misselijkheid en braken, toename van de frequentie en diepte van de ademhaling, aanvankelijk versnelde hartslag en later vertraagde hartslag, ademhalingsdepressie, ademstilstand, bewusteloosheid en hartritmestoornissen.
Pitten van appels, peren en steenvruchten kun je beter niet doorslikken. De pitten van appels, peren en steenvruchten (abrikozen, perziken, pruimen, nectarines en kersen) kun je beter niet doorslikken. "In deze pitten zitten plantengiffen die in je lichaam kunnen worden omgezet in cyanide, ook wel blauwzuur genoemd."
Cyanide werkt op twee niveaus: het voornaamste effect heeft te maken met de mitochondriën, waar de cellulaire ademhaling geblokkeerd raakt. Het andere effect heeft te maken met zuurstoftransport door het hemoglobine in ons bloed. De stof bindt zich aan een enzym in de cellen, dat nodig is voor de celademhaling.
Rattengif mag al lange tijd niet meer verkocht worden aan consumenten zonder vakbekwaamheidsdiploma. De hoeveelheid gif die benodigd is om ratten te doden overstijgt de maximum hoeveelheid gif die fabrikanten mogen verpakken voor de Nederlandse consumentenmarkt.