Klachten bij een hersenontsteking/encefalitis. De ziekte begint meestal met hoge koorts en verschijnselen van griep. Binnen een tot enkele dagen krijgt de patiënt ernstige klachten als epileptische aanvallen, bewustzijnsdaling, halfzijdige verlamming, problemen met zien en afasie.
Diagnose van een hersenontsteking
Een hersenontsteking begint meestal met veranderingen in je gedrag, problemen met denken en epilepsie. Ook kun je in de war zijn. Bij een erge ontsteking ontstaan er binnen een paar dagen ernstige klachten. Je kan dan ook problemen krijgen met zien, praten, lopen en wakker blijven.
De meeste bacteriën zitten onschuldig in je neus- en keelholte. Als je weerstand minder wordt, kunnen er meer bacteriën ontstaan en zich verspreiden via je bloed. Zo'n bacterie kan via de bloedbaan in de hersenen en hersenvliezen terechtkomen, hierdoor kan een hersenvliesontsteking ontstaan.
De acute fase van een encefalitis met ernstige symptomen duurt ongeveer een week (soms langer). Sommige patiënten kunnen zich niets van deze periode herinneren. Tijdens behandeling met medicatie zijn patiënten vaak in ziekenhuis zijn. Afhankelijk van het herstel kan er daarna revalidatie thuis of elders nodig zijn.
Bij een hersenvliesontsteking heeft u een ontsteking van de vliezen die om uw hersenen en uw ruggenmerg liggen. De grens tussen hersenvliesontsteking en hersenontsteking is onscherp. Bij een hersenontsteking zijn namelijk ook vaak de hersenvliezen ontstoken.
Hoe kun je het herkennen? Er zijn enerzijds klachten veroorzaakt door de infectie, en anderzijds tekens van aantasting van hersenweefsel. De infectie veroorzaakt meestal milde griepachtige klachten zoals plotse hoofdpijn, pijnlijke gewrichten en spieren, vermoeidheid en koorts.
Bij een hersenvliesontsteking raakt het hersenvlies ontstoken. Mogelijke klachten zijn: hoge koorts, sufheid, verwardheid en een stijve nek. Als uw huisarts hersenvliesontsteking vermoedt, moet u naar het ziekenhuis. Hersenvliesontsteking door een bacterie kan levensbedreigend zijn.
Onbehandeld kan encefalitis binnen enkele uren leiden tot de dood. Zenuwcellen kunnen worden beschadigd of vernietigd door de infectie, de immuunreactie en door de druk als gevolg van de ontsteking. Schade opgelopen door encefalitis wordt niet-aangeboren hersenletsel (NAH) genoemd.
Die kans is op dit moment heel klein (minder dan 1 op de miljoen mensen). Ook is de kans op ziekte en verspreiden van de bacterie niet voor alle leeftijdsgroepen gelijk. Onder kinderen in de basisschoolleeftijd worden nauwelijks ziektegevallen vastgesteld.
Bij een bacteriële hersenvliesontsteking zijn de verschijnselen: ernstige hoofdpijn. stijve nek.
Er zijn aanwijzingen dat het coronavirus een virale hersenontsteking kan veroorzaken. Dit komt doordat op de hersenen dezelfde receptoren zitten als op de longen (de ACE-receptor). Een hersenontsteking kan leiden tot ernstig hersenletsel.
Het herstel kan weken tot maanden, zelfs jaren in beslag nemen. Bij sommigen duurt het herstel langer en sommigen zullen helaas niet meer op het oude niveau kunnen functioneren. Jongere patiënten herstellen soms sneller dan oudere patiënten.
Meningeale prikkeling is te testen door het teken van Brudzinski (benen reflectoir buigen bij flexie van het hoofd), het teken van Kernig (hevige pijn die ontstaat bij het strekken van de gebogen knie) of de test van Vincent (recht houden van de rug bij zitten met gestrekte knieën).
Meestal geneest het binnen één à twee weken vanzelf. Mensen met een virale meningitis hebben niet altijd genoeg klachten om naar een arts te gaan. Of ze herkennen de klachten niet en denken bijvoorbeeld dat het een zware griep is.
Meestal begint de ziekte met griepachtige verschijnselen. Daarnaast kan er sprake zijn van hoofdpijn, koorts, stijve nek, braken, pijnlijke gewrichten. Bij een ontsteking in de bloedbaan kunnen kleine bloedinkjes onder de huid ontstaan. Ook sufheid en verwardheid (in een later stadium) kunnen bij het ziektebeeld horen.
Bacteriële hersenvliesontsteking (bacterie)
huidbloedinkjes (paarsrode vlekjes die niet verdwijnen als je erop duwt); ernstige hoofdpijn (kinderen houden hun hoofd vaak achterover); stijve nek (kind kan de kin niet op de borst leggen);
De termen 'infectie' en 'ontsteking' worden vaak door elkaar gebruikt, maar betekenen niet hetzelfde. Als een bacterie, virus of parasiet in een levend wezen binnendringt en zich daar vervolgens vermenigvuldigt, spreken we van een infectie. Een infectie hoeft niet altijd tot schade/ziekte te leiden.
In eerste instantie tast het coronavirus de longen van de patiënt aan, wat kan leiden tot een sterk verminderde longfunctie en in het ergste geval zelfs tot longfalen. Dit zorgt voor een zuurstoftekort in de hersenen en veroorzaakt schade in de hersengebieden die aandacht, geheugen en planning coördineren.
De slagader aan de zijkant van uw hoofd (bij uw slaap) is ontstoken. Soms is de slagader aan beide kanten van het hoofd ontstoken. Er kunnen ook andere bloedvaten ontstoken zijn. Bijvoorbeeld de slagader in uw hals of naar uw oog.
Is virale meningitis te behandelen? Nee, er is geen behandeling. Als de huisarts denkt aan een virale meningitis verwijst hij de patiënt meestal naar het ziekenhuis. Daar worden maatregelen genomen om de klachten te verminderen.
Nekstijfheid of nekkramp is het onvermogen om de kin op de borst te leggen en is een symptoom van prikkeling van de hersenvliezen. Nekstijfheid is niet het zelfde als een stijve nek: bij een stijve nek is naar links en rechts draaien van het hoofd pijnlijk, net als het op de borst leggen van de kin.
Er zijn 3 belangrijke kiemen die bacteriële meningitis kunnen veroorzaken: de meningokok, de pneumokok (vooral gekend bij longontsteking) en Haemophilus influenzae (type b) (Hib). Deze kiemen zitten (ongevaarlijk) in de neus en keel. Door hoesten, niezen en omhelzen krijgen we ze van andere mensen.
Virale meningitis herstelt daarentegen vaak spontaan en heeft zelden een fatale afloop. Met behandeling is de mortaliteit (risico op overlijden) door bacteriële meningitis afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en de onderliggende oorzaak. Bij pasgeborenen kan 20–30% aan bacteriële meningitis overlijden.