Deze aandoening staat bekend als het Thoracic Outlet Syndroom (TOS), Borstkasuitgangsyndroom, Neurovasculair Compressie Syndroom of Schoudergordelsyndroom. De pijn kan uitstralen naar schouder, arm en hand, maar kan ook voelbaar zijn in hals, achterhoofd en oksel.
Bij een zenuwontsteking in de schouder heeft u opeens heftige pijn in 1 schouder en arm. De pijnaanval duurt uren tot weken en gaat vanzelf over. U krijgt ook minder kracht in die schouder en arm. Overleg met uw huisarts welke pijnstillers u kunt nemen.
Het thoracic outlet syndroom (TOS), ook wel het schoudergordelsyndroom genoemd, is een verzamelnaam voor aandoeningen die veroorzaakt worden door het bekneld raken van de vaatzenuwbundel in het schoudergebied. Deze vaatzenuwbundel bestaat uit een slagader, een ader en een zenuwknoop.
Symptomen schouder ontsteking
Pijn in de schouder, voor of achterkant. Pijn met slapen, op de pijnlijke schouder is meestal niet mogelijk. Pijn kan uitstralen vanuit de nek naar de gehele arm en hand. Heffen, hand op de rug of plotselinge bewegingen kunnen beperkend en pijnlijk zijn.
Probeer daarom zoveel mogelijk op uw rug te slapen. Het is ook beter om met de armen langs het lichaam te slapen. Als u met uw armen omhoog slaapt, kan dit de bloedsomloop afknellen.
De proefblokkade of langdurige zenuwblokkade duurt vijftien minuten tot drie kwartier. Na afloop van de behandeling komt u terug in de voorbereidingsruimte. Na een proefblokkade of langdurige zenuwblokkade kan tijdelijk krachtverlies en uitval van gevoel optreden.
Een beknelde zenuw in de rug wordt ook wel zenuwcompressie genoemd. Dit resulteert in pijn rondom de aangedane zenuw en uitstralende pijn, afname in kracht en tintelingen in het gebied dat de zenuw aanstuurt. De locatie van de beknelde zenuw bepaalt waar de klachten optreden.
Bij het Thoracic Outlet Syndroom (TOS) is er te weinig ruimte in de schouder- en halsregio (thoracic outlet) voor de vaatzenuwbundel. Met name bij het heffen van de arm. Deze vaatzenuwbundel bestaat uit een ader, slagader en zenuwbundel. Hierdoor ontstaat er een beknelling en daardoor schade aan de vaatzenuwbundel.
Een MRI-scan geeft een veel 'scherpere' afbeelding dan een CT-scan. Vooral de aantasting of beknelling van bepaalde zenuwen kan soms met een MRI goed in beeld worden gebracht. Het maken van een MRI duurt langer dan het maken van een CT-scan, gemiddeld ongeveer een half uur. Deze tijd moet iemand ook stil kunnen liggen.
De meeste schouderklachten verdwijnen vanzelf na 2 tot 6 weken. Bij hardnekkige schouderklachten kan het herstel langer duren. Regelmatig wordt van de schouder een echografie gemaakt.
Een zenuw kan tijdelijk uitgeschakeld worden door een verkeerde houding zoals bij een 'slapende' hand of voet of bij een gekneusde zenuw na een harde klap of hoge druk van buitenaf. Deze vormen van zenuwbeschadiging gaan na enige tijd vanzelf weer over.
Bij veel pijn in uw schouder, kunt of durft u uw arm soms niet meer te bewegen. Uw schouder kan dan vast gaan zitten. We noemen dat een stijve of bevroren schouder (frozen shoulder). Een stijve schouder kan binnen een half jaar tot 1 jaar vanzelf overgaan.
De meest voorkomende oorzaken van pijn in dit gebied zijn irritatie van spieren en het niet goed functioneren van gewrichten als gevolg van een ongeval of een verkeerde houding. Vooral het langdurig achter een computer zitten kan pijn in dit gebied veroorzaken.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Voorbeelden zijn amitriptyline, clomipramine en nortriptyline. Anti-epileptica worden van oorsprong toegepast tegen epilepsie. Ze worden echter ook gebruikt bij zenuwpijn die in aanvallen optreedt, zoals de trigeminusneuralgie (aangezichtspijn) en bij zenuwpijn als gevolg van diabetes mellitus.
Na 6 weken is de hand meestal weer normaal belastbaar. Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
In de meeste gevallen probeert een chiropractor de zenuwbeknelling te verhelpen door het uitoefenen van handmatige druk op de punten van het lichaam waar de beknelling zich bevindt. Op die plek vergroot de bewegelijkheid, waardoor er ruimte ontstaat voor de beknelde zenuw.
pijn door aanraking. pijn door temperatuurswisselingen. brandende of stekende pijn. evenwichtsstoornissen, vooral bij het lopen op een oneffen ondergrond of in het donker.
Als een behandeling daar niet genoeg helpt, kan uw huisarts of specialist u verwijzen naar het UMCG Pijncentrum. Ook uw behandelaar in het UMCG kan u naar ons doorverwijzen.
Het is mogelijk dat u napijn krijgt ter hoogte van de prikplaats. U kunt dan in overleg met uw (huis)arts een pijnstiller nemen. Na een zenuwblokkade kunnen de pijnklachten eerst enkele weken erger worden. Het effect kan pas na zes weken tot drie maanden beoordeeld worden.
Artrose van de schouder begint met stijfheid en/of pijn bij bewegen. Ook als u de schouder extra zwaar of extra lang belast voelt u pijn. Ook 's nachts kan uw schouder pijn doen, bijvoorbeeld als u op uw schouder ligt. Het kan zijn dat u de schouder voelt schuren of kraken als u met uw schouder beweegt.
Een acute peesontsteking kan binnen enkele weken genezen. Houden de klachten langer dan 6 weken aan? Dan spreken we van een chronische peesontsteking in de schouder. Een chronische peesontsteking in de schouder kan maanden aanhouden.
Een oplossing kan zijn om voor het slapen gaan de schouders en nek los te maken door middel van massage of ontspanning te vinden door het toepassen van warmte op de verkrampte spieren. Ontspannen naar bed gaan, zowel mentaal als fysiek, zal de nachtrust fel verbeteren.