Een natuurbegraafplaats is een natuurgebied dat mag worden gebruikt als begraafplaats. Denk aan een bosachtig gebied, heide of landgoed. Het idee van een natuurgraf is dat het graf opgaat in de natuurlijke omgeving. Vaak gebeurt dat gespreid over een groter terrein.
Een natuurbegraafplaats is een deel van een natuurgebied waar mensen een laatste rustplaats kunnen krijgen. De natuurbegraafplaats blijft een openbaar toegankelijk natuurgebied. Er zijn geen grafstenen. De graven kunnen alleen herkend worden aan een boomschijf met daarin een gegraveerde tekst.
Tijdens een natuurbegrafenis neem je afscheid in de natuur op de plek die bewust door jou, of je nabestaanden, is gekozen. Een eigen plek in de natuur is terug te vinden aan de hand van coördinaten. Bij een natuurbegrafenis wordt een kist, mand, wade of urn begraven in de natuur.
Op een natuurbegraafplaats begraaft u uw naaste in harmonie met de natuur. Dat betekent dat de begraafplaats het milieu zo min mogelijk belast en past binnen het bestaande bosbeheer. Kleding van overledene, een lijkwade, kist, urn of mand zijn daarom van natuurlijk afbreekbaar materiaal gemaakt.
Kosten van natuurbegraven
Een plekje in de natuur kost gemiddeld tussen de vierduizend en vijfduizend euro. Dit is inclusief onderhoud en beheer. De prijs van een natuurbegraafplaats is duurder dan een plek op de meeste reguliere begraafplaatsen. Dat heeft onder meer te maken met het eeuwige grafrecht.
De personele lasten zijn hoog en die gebouwen zijn duur. De gemiddelde uitvaart kost daarom tussen de 6.000,- en 7.000,- euro. Hoeft u die service en luxe allemaal niet en vervoert uw zoon u zelf naar een begraafplaats, dan is een begrafenis onder de 1.000,- euro uit te voeren.
De Nederlandse wet schrijft voor dat er minimaal 65 centimeter aarde moet zitten boven de kist. Bij ons is dat 1.65 meter. Wij houden daarbij ook rekening met dieren die gangen graven.
Dat hangt ervan af voor hoeveel personen een graf is ingericht. Bij 3 personen is de diepte circa 3 meter. Het kan wat variëren, maar het is in ieder geval wettelijk verplicht is dat (de bovenste) kist minimaal 65 cm onder de grond staat.
Grafkisten voor een natuurbegraafplaats zijn gemaakt van natuurlijke materialen. Alle massief houten, ongelakte uitvaartkisten en manden zijn dus geschikt voor een natuurbegraafplaats.
Gemiddeld moet je per jaar rekenen op €175 à €185. Dat zegt de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), brancheorganisatie van begraafplaatsexploitanten. Maar je mag vaak niet zelf bepalen hoelang je een graf huurt. De meeste begraafplaatsen hanteren een vaste periode van 20 of 30 jaar.
Voor een natuurgraf betaalt u eenmalig een bedrag voor een lange periode. Hoelang die periode duurt is afhankelijk van de natuurbegraafplaats die u kiest, dat varieert van tien jaar tot eeuwig. U betaalt dus niet steeds opnieuw voor het verlengen van de grafrechten.
De basiskosten van een begrafenis bestaan uit de diensten van de begrafenisondernemer, de laatste verzorging van de overledene, het opbaren van de overledene, de kist en het rouwvervoer. De basiskosten voor een begrafenis bedragen gemiddeld € 2.500,- tot € 3.500,-.
Ja, natuurlijk. Men mag begraven worden waar men wil. Het enige waar men soms mee te maken heeft is dat sommige begraafplaatsen alleen graven uitgeven voor eigen kerkelijke leden of eigen inwoners van de gemeente.
De natuur is namelijk overal anders. Over het algemeen ziet een natuurbegraafplaats er wel heel anders uit dan een traditionele begraafplaats. Er zijn geen afrasteringen, duidelijke grote grafstenen of hekken en paden. Er is veel meer ruimte voor de graven.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Als er wordt gesproken over het schoonmaken na een overlijden of onopgemerkte dood, ligt de nadruk vaak op het risico van bloed overdraagbare ziekteverwekkers. Dit zijn ziektekiemen die in bloed leven en zeer veel ellende kunnen veroorzaken. Sommige van deze ziektekiemen worden bacteriën genoemd en anderen virussen.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
Hoeveel personen in een graf mogen, is niet landelijk wettelijk geregeld. Het verschilt per begraafplaats. Hoeveel personen in een graf begraven kunnen worden staat in de beheersverordening of in het beheersreglement van een begraafplaats, of in de grafbrief.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.