Een loopstoornis beperkt u in uw dagelijkse activiteiten en kan voor nare functionele belemmeringen zorgen. Misschien valt u regelmatig of heeft u moeite met traplopen. De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia.
Een functionele loopstoornis betekent dat een deel van het lichaam abnormaal beweegt tijdens het lopen, omdat het zenuwstelsel niet goed werkt. Er is geen sprake van onderliggende schade of aantasting van het zenuwstelsel.
Een gangstoornis is een verzamelnaam voor allerlei aandoeningen die een normaal gangpatroon belemmeren en/of verstoren. Gangstoornissen kunnen een belangrijke impact hebben op de mobiliteit, de hulpbehoevendheid en het risico op vallen.
De meeste veranderingen in tred zijn verwant aan onderliggende medische aandoeningen. Loopstoornissen kunnen verwant zijn aan stoornissen van het binnenoor, stoornissen van het zenuwstelsel zoals de ziekte van Parkinson, spierziektes zoals spierdystrofie en musculoskeletale afwijkingen zoals breuken.
Bij neurologische problemen kan er sprake zijn van overmatige slaperigheid, epilepsie, verminderd verstandelijk vermogen, duizeligheid, oogbewegingsstoornissen, slikstoornissen, spierstijfheid of juist zwakte, gevoelsstoornissen en tintelingen.
Denk bijvoorbeeld aan rare motoriek van uw hond: het dier struikelt over zijn eigen poten, houdt constant zijn kop scheef of lijkt ineens niet meer te kunnen springen. Ook abnormaal gedrag (lusteloos voor zich uit staren) en epileptische aanvallen kunnen aanleiding zijn voor neurologisch onderzoek.
De oorzaak van een functionele neurologische stoornis is niet precies bekend.Waarschijnlijk is er ook niet 1 oorzaak, maar is het een optelsom van verschillende oorzaken. Deze oorzaken kunnen lichamelijk, psychisch en/of sociaal zijn. Oorzaken verschillen ook van persoon tot persoon.
De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia. Maar ook een slechte bloedcirculatie of een aandoening aan het evenwichtsorgaan kan leiden tot een verstoord looppatroon.
Er zijn veel aandoeningen die te maken hebben met het aansturen van de spieren of het gevoel. Deze aandoeningen kunnen een direct effect hebben op het lopen. Voorbeelden van neurologische aandoeningen die een loopstoornis als gevolg kunnen hebben zijn MS (Multiple sclerose), een beroerte en de ziekte van Parkinson.
De stoornis kan vele vormen aannemen. Het meest voorkomend zijn echter verlamming van de ledematen, problemen met gezicht of gehoor, algemene vermindering van de zintuiglijke waarneming en verlies van het spraakvermogen. Ook kunnen er motorische stoornissen of stuipen optreden.
"Ataxie komt door een ziekte van de kleine hersenen, dat vele oorzaken kan hebben: een beroerte, tumor, of bijvoorbeeld MS, maar heel vaak zijn het zeldzame en soms erfelijke ziekten. Daarnaast vinden we in veel gevallen geen precieze oorzaak, ondanks veel onderzoek."
Ataxie kan mensen van alle leeftijden treffen. De gevolgen van de ziekte kunnen ernstig zijn. Sommige vormen van ataxie kunnen leiden tot een vroege dood.
De signalen vanuit de hersenen worden niet goed doorgegeven en/of ontvangen. FNS geneest in de meeste gevallen (vrijwel) volledig. Over het algemeen komen de klachten niet meer terug.
Uitlokkende factoren bij functionele stoornissen kunnen lichamelijke factoren zijn, zoals vallen, flauwvallen of een relatief onschuldige ziekte doormaken. Het kunnen ook psychische factoren zijn zoals hevig schrikken, een paniekaanval krijgen of een emotioneel heel stressvolle situatie doormaken.
Vanuit de wetenschap weten we nu dat klachten in sommige gevallen kunnen ontstaan vanuit het psyche, maar dit hoeft niet. FNS is dus niet altijd psychisch. Wel is het vaak zo dat wanneer men stress ervaart, dit een trigger kan zijn in het in stand houden of het verergeren van de klachten.
Ons evenwichtssysteem is sterk verbonden met het gevoelssysteem. Daardoor kunnen evenwichtsklachten of ontsteking van het evenwichtsorgaan vaker voorkomen in periodes van stress.
Een licht gevoel in het hoofd kan komen door bijvoorbeeld snel opstaan, heftige emoties, angst, stress of medicijnen. Sta langzaam op uit uw stoel of bed. Wordt u duizelig, ga dan zitten en doe uw hoofd tussen uw knieën. Of ga bewegen, bijvoorbeeld een paar keer op uw tenen staan.
Draaiduizeligheid wordt meestal omschreven als een ronddraaiend gevoel, terwijl duizeligheid wordt omschreven als “licht in het hoofd”.
Een beknelde of beschadigde zenuw kan zorgen voor krachtverlies in de benen. Een rughernia, stenose of ernstige slijtage zijn voorbeelden van aandoeningen waarbij dit gebeurt. Krachtverlies kan ook beperkt blijven tot één plek. Plaatselijk krachtverlies kan veroorzaakt worden door verschillende aandoeningen.
Door de benen te bewegen verdwijnt het vervelende gevoel even. Stoppen met roken kan de klachten minder maken. Drink geen koffie voor het slapen gaan. Overdag genoeg bewegen kan ook helpen.
Het begint vaak met een tintelend, prikkelend of doof gevoel in uw voeten en onderbenen. Is bijvoorbeeld alcohol of suikerziekte de oorzaak? Dan helpt uw arts u om iets te doen aan die oorzaak. Genoeg slaap, bezig zijn met iets anders en ontspanning kunnen helpen om minder pijn te ervaren.
Een neuroloog is een medisch specialist die zich vooral bezig houdt met ziekten van de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen.
Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP) en multifocale motorische neuropathie (MMN) zijn zeldzame auto-immuunziektes die de zenuwen aantasten. Bij een auto-immuunziekte raakt ons afweersysteem verkeerd afgesteld, waardoor het een deel van het lichaam blijft aanvallen.