Te weinig spanning: hypo-arousalDe toestand waarbij je te weinig spanning in je systeem hebt, wordt ook wel hypo-arousal genoemd. In deze staat kun je je erg vlak, afgesloten, verdoofd of afwezig voelen.
Vechten of vluchten, een staat van hyper-arousal, is wat we doorgaans als angst begrijpen – ons lichaam versnelt om gevaar te ontlopen door weg te rennen of te vechten. Bevriezen, een staat van hypo-arousal, is hoe depressie zich manifesteert .
3. verhoogde prikkelbaarheid (hyperarousal symptoms), bijvoorbeeld moeite met in- en doorslapen; snel geprikkeld raken of woede-uitbarstingen krijgen, concentratieproblemen, verhoogde waakzaamheid en versterkte schrikreacties.
Trauma en het brein
Als de stress te hoog oploopt kan het lichaam daarop reageren met een actieve toestand (hyperarousal) om aan het gevaar te ontsnappen of met een passieve toestand (hypo-arousal).
Hypoarousal kan worden gezien als een staat van afsluiting of ontkoppeling van de realiteit. Deze reactie kan optreden wanneer herinneringen aan trauma of gevoelens van bedreiging, of deze nu echt of vermeend zijn, worden ervaren.
Hypoarousal is onze bevriezingsreactie en wordt gekenmerkt door het afsluiten wanneer u geconfronteerd wordt met aanzienlijke stress, tegenslag of trauma . Bij hypoarousal is uw opwindingsniveau te laag en valt u onder het tolerantievenster. U kunt gevoelens van verlamming of een verlangen om u terug te trekken ervaren.
Alerthed gaat over focus en is een bewust proces. Arousal is een neurologische activatietoestand van het zenuwstelsel wat onbewust gebeurt. Bij een hoog arousal zijn er zeer sterke emoties, hypergevoelig, waakzaam, alert, versnelde hartslag en ademhaling.Versmalde aandacht in het denken, zien en horen.
Trauma ontstaat als spanning vast blijft zitten
Als gevolg hiervan raakt je autonome zenuwstelsel, die van dat gas- en rempedaal, ontregeld en blijft je stress-systeem continu aangejaagd. Het lukt niet meer goed om te remmen en tot ontspanning te komen, en bij het minste of geringste gaat het gaspedaal vol aan.
Somatische beleving – hypoarousal is verbonden met de bevriezingsreactie , waarbij het lichaam bevriest wanneer de kans klein is dat het via vechten of vluchten aan een traumatische ervaring kan ontsnappen.
Hyperarousal-symptomen omvatten hypervigilantie, gevoelens van prikkelbaarheid en een overdreven reactie na een schokkende gebeurtenis . Andere symptomen van PTSS omvatten angst, slapeloosheid, vermoeidheid, woede en agressie [2, 3].
Ademhalingsoefeningen .
Je ademt de hele tijd in en uit, zonder erover na te denken. Maar als je even de tijd neemt om na te denken over elke ademhaling — zelfs een paar minuten — helpt dat je lichaam te kalmeren. Dit helpt je om weg te komen van de vecht-of-vluchtreactie van hyperarousal.
Symptomen van hyperarousal
Algemene prikkelbaarheid . Direct boos worden. Schrikken van harde geluiden. Paranoia.
Dysregulatie die wordt gekenmerkt door een lage staat van fysiologische opwinding, emotionele afstomping, beperkt functioneren, sociale terugtrekking en een ontkoppeling tussen lichaam en gevoelens .
In het algemeen is er bij dysthyme stoornis sprake van een sombere stemming, en verlies van belangstelling en plezier. Daarnaast is er vaak sprake van bijkomende klachten, zoals: gevoel van droefheid of vrees, of het onvermogen om emotie te voelen. duidelijke vermindering van belangstelling voor aangename activiteiten.
Wanneer we stress ervaren, kunnen we twee verschillende reacties hebben: Hyperarousal – waarbij we ons overweldigd voelen door de stress . Hypoarousal – waarbij we ons verdoofd voelen door de stress .
Dit noemen we hyper- of hypo- arousal. Als dit af en toe gebeurt, kunnen we dit vaak wel aan. Met een paar interventies (bijvoorbeeld rust nemen, met iemand praten, knuffelen), met eventueel wat hulp van onze omgeving komen we weer terug in onze optimale zone.
Opgekropt verdriet, stress, en de pijn van een 'gebroken hart' zet zich vaak vast in de borstkas, vaak ter hoogte van het hart. In de reflexologie wordt spierspanning in de middenrug vaak gelinkt aan een gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en onzekerheid.
Onder arousal wordt de activatie van het centrale zenuwstelsel verstaan. Je centrale zenuwstelsel bestaat uit je hersenen en je ruggenmerg. De activatietoestand zegt iets over hoe actief je centrale zenuwstelsel is. Arousal zorgt ervoor dat de autonome delen van je brein werken zoals nodig is.
Non-rem-arousalslaapstoornissen (confusional arousal, slaapwandelen en pavor nocturnus) zijn zelflimiterende en tijdelijke verschijnselen, waarbij geen psychiatrische of medische oorzaak gevonden wordt. Ze kunnen een zeldzame oorzaak zijn van onopzettelijke letsels toegebracht aan anderen of zichzelf.
Arousal zorgt voor veel autonome processen: dingen waar je geen invloed op hebt. Deze kunnen echter geactiveerd worden door bewuste handelingen. Moet jij je bijvoorbeeld concentreren op een veeleisende taak, dan zal je staat van arousal automatisch verhogen. Dit verhoogt de capaciteit van je hersenen.
Symptomen. De klachten waaraan u een hypo kunt herkennen zijn: zweten, trillen, gapen, bleek zien, wazig zicht, hoofdpijn, duizeligheid, hongergevoel, gevoel van kou, hartkloppingen, vermoeidheid en stemmingswisselingen. Het is belangrijk dat u weet hoe u reageert op een lage bloedglucose.
Je hersenen leren zichzelf trucjes om te blijven werken bij een lage bloedsuiker. Hierdoor kan hypo unawareness ontstaan. Bij hypo unawareness hebben je hersens niet meer door dat de bloedglucose te laag is.Als je jarenlang vaak ernstige hypo's hebt, kan dit hersencellen beschadigen.
Een verhoogde arousal komt tot uiting in allerlei onbewuste functies. Voorbeelden daarvan zijn het krijgen van klamme en koude handen, het versnellen van de hartslag en de ademhaling en het verwijden van de pupillen. Ook kunnen reflexen toenemen en zal de spanning in de spieren stijgen.