Een getromboseerde aambei is een uitgerekt adertje bij de anus waarin een klein en ongevaarlijk bloedstolsel zit. Het adertje rekt uit, zwelt op en is hierdoor pijnlijk. Een getromboseerde aambei kan zich aan de binnen of aan de buitenkant van de anus bevinden. Soms ontstaan er meer bloedstolsels.
Ze zijn te vergelijken met spataders die op een nogal ongemakkelijke plek zitten. Aan de binnenkant van de anus zit een netwerk van aders. Als deze aders zijn opgezwollen, stulpen ze vaak uit. Een aambei ziet er dus uit als een uitstulping en heeft de vorm van een kussen.
Aambeien genezen vaak vanzelf. Hoelang dat duurt verschilt bij iedereen. Van een paar dagen tot enkele maanden. Het hangt van de grootte van de aambeien af, hoeveel klachten u heeft en wat u zelf doet.
Aambeien kunnen bloedverlies, jeuk, pijn of een branderig gevoel aan de anus veroorzaken. Als aambeien naar buiten zakken, kan dit een drukkend en pijnlijk gevoel geven. Het kan dan aanvoelen alsof er iets uit jouw anus komt en je kunt moeite hebben met het afvegen na het poepen.
Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting. De sluitspier van de anus en de huid rondom dit gebied raken daarvan meestal geïrriteerd, wat een branderig gevoel en jeuk tot gevolg heeft.
Voel je een opgezette bult bij de rand van je anus, of kun je een opgezwollen ader zien met behulp van een spiegel? Als de symptomen alleen tot pijn, jeuk of bloed in de ontlasting beperkt blijven en niet erger worden, of met andere symptomen gepaard gaan wijst dat eerder op aambeien dan op kanker.
Blijft u last houden van aambeien, dan zijn de volgende behandelingen mogelijk: Kleine ingreep tijdens een protoscopie (onderzoek) Barron ligation (behandeling) Laserbehandeling (Laser Haemorrhoid Plastiek LHP) (behandeling)
Als er voortdurend druk op de bloedvaten staat, kunnen ze uitrekken en uitzakken. Dit gebeurt bijvoorbeeld tijdens persen of tijdens de vergevorderde zwangerschap. Aambeien of in medische termen hemorroïden zijn uitgezakte zwellichamen. Soms gaan ze vanzelf weg, soms ook niet.
De getromboseerde aambei voelt hard aan en de zwelling is meestal niet terug naar binnen te duwen. De pijn is vaak het hevigst in de eerste week nadat het is ontstaan en vooral tijdens het ontlasten, bij afvegen en bij zitten.
De meeste aambeien kun je behandelen met een crème die de aambeien doet krimpen en die jeuk en irritatie bestrijdt. Met een meer vezelrijk dieet kun je constipatie voorkomen, wat vaak een veelvoorkomende oorzaak van aambeien is. In sommige gevallen kan het nodig zijn om aan te vullen met zetpillen.
Soms is het een rode bult. Die kun je met een beetje vaseline op je vinger zelf voorzichtig terugduwen voorbij de kringspier. Dan komt de doorbloeding weer op gang en verdwijnen de pijn en de aambei. In sommige gevallen komt hij de eerstvolgende keer dat je moet poepen weer naar buiten.
Aambeienzalf of -crème tegen jeuk en pijn
Kies dan voor een crème of zalf met de werkzame stof Zinkoxide. Zinkoxide zorgt ervoor dat de huidirritatie vermindert en de aambei verschrompeld. Het is belangrijk dat je de zalf of crème na elke ontlasting aanbrengt rondom de anus. Gebruik hiervoor een vingercondoom.
Voorbeelden zijn vaseline-cetomacrogolcrème of zinksulfaatvaselinecrème. Zinksulfaat werkt ook licht samentrekkend en laat de aambei iets verschrompelen. Ook zinkoxidezetpillen kunnen worden gebruikt bij jeuk en irritatie bij aambeien. Zetpillen zijn geschikt bij aambeien die naar buiten komen.
Bij graad III of IV aambeien kan een aambei knel komen te zitten en dan stolt het bloed dat er in zit op. Deze aambei is vaak bedekt door de huid en heeft als verschijnselen: pijn, zwelling, is vaak boonvormig en blauw doorschemerend.
Bij deze operatie snijdt de chirurg het overtollige weefsel weg. Na deze operatie heeft u een wondje - of meerdere wondjes - die voor het grootste gedeelte in de anus liggen. Een deel van het aambeien-weefsel blijft achter om de anus af te kunnen sluiten. Wij geven u hier algemene informatie over de operatie.
De getromboseerde aambei voelt hard aan en de zwelling is meestal niet terug naar binnen te duwen. De pijn is vaak het hevigst in de eerste week nadat het is ontstaan en vooral tijdens het ontlasten, bij afvegen en bij zitten.
Bij aambeien kan je symptomen krijgen als jeuk, pijn of zwelling rondom de anus. Vezelrijk eten, voldoende drinken én beweging zijn belangrijk bij aambeien verhelpen. Je kan met een zinkzalf of barrière crème (cosmetisch product) aambeien verzachten, deze zalf creëert namelijk een beschermend laagje rondom de anus.
Sudocrème: sommige mensen zeggen dat dit goed werkt tegen aambeien. In de praktijk blijkt dit echter slechts voor een enkeling te gelden. De zalf is hier ook zeker niet voor ontwikkeld.
Aambeien kunnen steeds groter worden en opzwellen. Uiteindelijk kunnen ze buiten uw anus uitpuilen. Meestal veroorzaken aambeien bloedverlies. Het kan ook jeuk of een vervelend gevoel rond de anus geven.
De eerste twee tot drie dagen na de operatie kunt u last hebben van een onaangenaam en pijnlijk gevoel. Bij pijn kunt u pijnstillers zoals paracetamol gebruiken. Ook een warm zitbad kan de pijn verlichten. Meestal kunt u binnen één of twee dagen uw werkzaamheden weer hervatten.
Ook andere ziektes kunnen klachten geven die lijken op anuskanker. Bijvoorbeeld aambeien of een kloofje in de buurt van de anus. Deze aandoeningen komen veel vaker voor dan anuskanker en gaan meestal vanzelf over. Lees over symptomen bij anuskanker.
In de meeste gevallen is dit een goedaardig gezwel. Een poliep kan tijdens de ontlasting naar buiten komen. Dit zorgt ervoor dat het op een aambei lijkt. Een anale poliep blijft aan de binnenkant zitten terwijl een aambei aan de buitenkant van de anus blijft zitten als deze eenmaal aan de buitenkant zit.
Theranal is een van de meest gebruikte geneesmiddelen bij inwendige en uitwendige aambeien. Theranal verlicht snel de symptomen van aambeien zoals jeuk, pijn en irritatie èn zorgt dat de aambeien krimpen. Uiteindelijk zullen de aambeien verdwijnen.