Het is een inwendig (vaginaal) echoscopisch onderzoek waarbij de binnenkant van de baarmoeder zichtbaar wordt gemaakt door gel in de baarmoederholte in te brengen. Gel is op een echo zwart, weefsel in en rond de baarmoederholte is grijs.
Een inwendige echo doet meestal geen pijn, tenzij u al klachten heeft. Het onderzoek duurt ongeveer 5 minuten. Heeft u moeite met dit onderzoek, bespreek dit dan met de arts/echoscopiste.
Als een gewone echo geen duidelijk beeld van de baarmoederholte geeft kan een waterecho (ook watercontrastecho of SIS genoemd) worden gemaakt. Bijvoorbeeld in het geval van abnormaal bloedverlies, bij vruchtbaarheidsproblemen en of bij onderzoek naar de oorzaak van herhaalde miskramen.
Het is een onderzoek dat wordt gedaan met behulp van geluid dat voor het menselijk oor niet te horen is (ultrageluid). Bij een echoscopie wordt een apparaatje op de buik gehouden of ingebracht in de vagina. Dit apparaatje is in staat om geluid uit te zenden en het teruggekaatste geluid meteen weer op te vangen.
U kunt op het beeldscherm meekijken. Als laatste verwijdert de gynaecoloog de vaginale echo samen met het slangetje dat in uw baarmoeder is gebracht. Het onderzoek duurt ongeveer 15 minuten.
Het gynaecologisch onderzoek kan ook tijdens de menstruatie plaatsvinden. Tijdens het onderzoek moet uw onderlichaam ontbloot worden. Houd hiermee rekening met uw kleding.
Een baarmoederpoliep is een uitwas die zich ontwikkelt in het baarmoederslijmvlies (6 hieronder). Deze tumor, die vaak voorkomt en meestal goedaardig is, kan enkel- of meervoudig zijn. Baarmoederpoliepen worden het vaakst vastgesteld bij vrouwen in de menopauze en zijn zeldzamer bij vrouwen vóór de menopauze.
Geluidgolven kunnen namelijk niet door lucht heen dringen. Dit betekent ook dat lichaamsdelen die veel lucht bevatten, niet goed te zien zijn met een echo. De geluidsgolven kunnen ook niet door bot heen. De geluidsgolven verplaatsten zich door het lichaam en worden door de organen teruggekaatst.
In grote lijnen zijn er drie soorten radiologische onderzoeken: onderzoeken die gebruik maken van röntgenstralen, zoals de klassieke röntgenopname of de CT-scan, onderzoeken op basis van geluidsgolven, met andere woorden de echografie, en technieken die werken met magneetvelden, de MRI.
Een echo is een onderzoek om binnenin uw lichaam te kijken. U krijgt eerst gel op uw buik. De radioloog of laborant zet een echokop (soort microfoon) op uw buik en beweegt hem heen en weer. De echokop zendt geluidsgolven uit.
Veel voorkomende redenen om een gynaecologische echo te verrichten zijn: Afwijkend bloedverlies: zeer hevige of pijnlijke menstruatie, bloedverlies tussen de menstruatie door of bloedverlies na de overgang.
Een cyste is een met vocht gevulde holte die in de baarmoeder kan zitten. Zo'n cyste kan pijn en overlast veroorzaken, maar dat hoeft niet. De oorzaak is in de meeste gevallen een endometriose.
Het ligt in de bekkenholte, achter de urineblaas en voor de endeldarm. Het wordt op zijn plaats gehouden door een aantal banden (ligamenten). De baarmoeder bestaat uit twee delen: het lichaam en de baarmoederhals. Het lichaam is via de eileiders verbonden met de eierstokken.
Met een vruchtbaarheidsecho is het niet mogelijk om te zien of de eicel inderdaad bevrucht is. U kunt een zwangerschapstest doen als de menstruatie uitblijft. Ook kan met deze echo niet worden beoordeeld of de eileiders doorgankelijk zijn. Daarvoor is apart onderzoek nodig.
Bij echo-onderzoek kunnen de baarmoeder, het baarmoederslijmvlies en de eierstokken in beeld worden gebracht door middel van geluidsgolven. Echo-scopie betekent letterlijk: kijken met geluid. Het geluid dat de echokop (transducer) produceert, kan niet door het menselijk oor worden waargenomen.
Een inwendige echo heeft in ieder geval geen extra risico's bij bloedverlies en ook het risico op een miskraam wordt er niet mee vergroot.
Het detailniveau is bovendien een stuk hoger dan van echografie. Het verschil met MRI is dat deze techniek geen röntgenstraling gebruikt maar magnetische velden. MRI maakt ook plakjes, net als CT, maar is minder in staat botstructuren zichtbaar te maken.
Terwijl de tafel verschuift, maakt de CT-scan een aantal foto's. Op een foto is telkens een ander stukje van het orgaan of weefsel afgebeeld. Deze foto's maken een tumor en eventuele uitzaaiingen zichtbaar. Ze laten ook zien hoe groot de tumor is en welke vorm deze heeft.
Een röntgenfoto krijg je als je kanker hebt vaak van je borst(holte) of van je botten. Zo wordt bijvoorbeeld een tumor in je longen zichtbaar.
De radioloog bestudeert de gemaakte foto's. De uitslag is na 2 à 3 werkdagen bekend bij de behandelend arts. Van uw behandelend arts krijgt u de uitslag.
Een echografie is een medische beeldvormingstechniek met ultrasone geluiden. De echo is bijvoorbeeld een standaardonderzoek bij een zwangerschap. Een echo kijkt naar de zachte weefsels: van de organen, zoals het hart, de lever, de milt, de alvleesklier, de nieren, de prostaat, de blaas, de lymfeklieren.
Echo onderbuik of echo nieren/blaas
U mag eten en drinken zoals u gewend bent. Om het onderzoek goed te kunnen uitvoeren moet de blaas helemaal vol zijn. Daarom moet u vóór het onderzoek extra drinken. Hieronder leest u hoeveel.
De meeste vrouwen hebben geen last van klachten en weten vaak niet dat ze poliepen in de baarmoeder hebben. Als er wel klachten aanwezig zijn, zijn veel voorkomende symptomen: hevig bloedverlies tijdens de menstruatie, onregelmatige menstruaties, tussentijdse bloedingen en vaginaal bloedverlies na de menopauze.
Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.