De wettelijke of juridische vader is: De echtgenoot of geregistreerde partner van de moeder op het moment dat het kind wordt geboren. De man die het kind erkent of adopteert. De man van wie de rechter het vaderschap vaststelt.
Bij een vaderschapstest kan worden vastgesteld of iemand de echte (biologische) vader is van een kind. Bij deze test wordt het DNA-materiaal van de vermoedelijke vader en het DNA-materiaal van het kind geanalyseerd en met elkaar vergeleken. Met de uitslag van de test wordt het vaderschap aangetoond of uitgesloten.
Vader definities
naamw. (m.) Uitspraak: [ˈvadər] Verbuigingen: vader|s (meerv.) man die een kind heeft verwekt Voorbeeld: `mijn vader en moeder`Synoniem: papa van vader op zoon (van generatie op generatie)zo vader, zo zoon ...
Het blijft een taboe." De schattingen lopen uiteen, weet Brons, maar 2 tot 10 procent van de kinderen hebben een vader die niet hun biologische vader is. Vaders die een vaderschapstest laten doen, vinden dat hun partner raar gedrag vertoont of vinden dat hun kind niet op hen lijkt.
Neem contact op met je beste DNA Match
Als u uw DNA test met het doel uw biologische ouders te vinden, is het best mogelijk dat u ze meteen vindt.
Het is namelijk zo dat kinderen de helft van het DNA profiel van hun ouders overerven. In theorie kan het dus zijn dat broers en zussen precies de andere helft van het DNA van hun ouders hebben geërfd en dus is statistisch niet vast te stellen of zij dezelfde vader of ouders hebben.
Iedereen heeft het recht om te weten van wie hij of zij afstamt. Sommige mensen weten niet wie hun biologische ouder(s) zijn of wie hun familie is. Omdat ze bijvoorbeeld geadopteerd zijn of donorkind zijn. Met DNA-onderzoek heb je de mogelijkheid om toegang te krijgen tot je afstammingsinformatie als deze ontbreekt.
Over vaderschap gaan meest wilde verhalen rond. Tien, twintig of zelfs dertig procent van alle kinderen zou een 'bastaardkind' zijn. Uit onderzoek van de Universiteit Leuven blijkt nu dat dit percentage veel lager ligt, namelijk op maar op één procent. Het is niet de eerste keer dat deze hardnekkige mythe weerlegd is.
De erkenning van een kind door de biologische vader kunt u niet ongedaan maken. Is de erkenner niet de biologische vader van het kind? Dan kan de rechter de erkenning soms terugdraaien. De moeder, vader of het kind vraagt dan om vernietiging van de erkenning.
Gerust? Per generatie is er altijd wel sprake van een percentage buitenechtelijke kinderen dat een andere biologische vader heeft dan gedacht. Maar over het algemeen kunnen vaders gerust zijn: gemiddeld blijkt 1 tot 2 procent van de kinderen per generatie het resultaat van een affaire.
Andere, veelal informele namen voor een vader zijn: papa, pap, paps, pappie, pa, heit (Fries), ta (Terschellings). De relatie van een vader tot zijn kind(eren) wordt aangeduid met de term vaderschap. Vaderdag is een speciale feestdag ter ere van het vaderschap, die één keer per jaar wordt gehouden.
Een vader staat voor bescherming, autoriteit, zorg dragen voor het gezin. Meestal gaan vaders fysieke en opwindende activiteiten met de kinderen doen. Door de speelse en spannende manier waarop een vader met zijn kind omgaat, traint hij het kind in het omgaan met enge en onverwachte dingen.
Meestal kost zo'n DNA-test tussen de €50 en de €200. Maar let op: soms komen hier ook nog abonnementskosten bij, die kunnen variëren van €80 tot wel €350 per jaar.
Verzoek ontkenning vaderschap
U stuurt een verzoek om het vaderschap te ontkennen naar de rechtbank. Hiervoor heeft u een advocaat nodig. Zowel de moeder, de vader als het kind kunnen een verzoek indienen.
De rechter kan een DNA-test via bloedname bij je kindje afdwingen. Dit rechterlijk beval kan je in principe niet weigeren. Als hij dan effectief de biologische vader blijkt, zal hij alsnog zijn rechten (en plichten) als vader krijgen.
Juridisch gezien hebben zowel de biologische vader als de juridische vader (na erkenning) recht op omgang met het kind. Ook al heb je als biologische vader het kind niet erkend, dan nog heb je recht op contact met je kind. De omgang van de ouders met het kind wordt doorgaans in een omgangsregeling geregeld.
De vader kan door de moeder niet verplicht worden het kind te erkennen. Wel kan zij gerechtelijk laten vaststellen wie de verwekker is, aan de hand van DNA test. De rechter kan een DNA test bevelen, in het belang van het kind. In zoverre moet de vader dus een inbreuk dulden op zijn integriteit.
Om als vader of partner het ouderlijk gezag te krijgen, moet u samen een verzoek doen bij de rechter. Dit kan pas als u juridisch ouder bent. Daarvoor moet u het kind erkennen.
Een buitenechtelijk kind, vroeger ook onwettig, onecht of natuurlijk kind, is een kind van een vader en moeder dat niet tijdens een wettig huwelijk of binnen een bepaalde periode na de ontbinding daarvan is geboren.
De meeste kinderen zijn wettige kinderen, omdat ze binnen een huwelijk worden geboren. Ze dragen de naam van de man uit dat huwelijk. De wet zegt dat een kind, dat tijdens of kort na de ontbinding van een huwelijk wordt geboren, de echtgenoot van de moeder tot vader heeft.
U kunt een kind erkennen als u niet de juridische ouder van het kind bent. Dat wil zeggen als u niet getrouwd bent of geen geregistreerd partnerschap heeft met de moeder. Een stiefouder kan een kind erkennen als alleen de partner ouderlijk gezag heeft over het kind.
Gemiddeld delen kinderen van dezelfde ouders ongeveer 50% van hun DNA met elkaar, maar sommigen delen iets meer en sommigen iets minder. Dus, terwijl we allemaal 50% van ons DNA van elk van onze ouders ontvangen, zijn de segmenten die we ontvangen volledig willekeurig.
Er zijn verschillende bedrijven die DNA-thuistesten voor afstamming aanbieden. Je kunt ze zoeken op internet. Sommige van die bedrijven staan op erfelijkheid.startpagina.nl bij 'Vaderschapstesten/dna-testen'.
De additieve genetische relatie tussen volle broers en volle zussen is 0.5, omdat ze gemiddeld 50% van hun DNA delen.