Bij de bustrens zitten de ringen 'vast' aan het gedeelte dat het paard in de mond draagt. Er zit natuurlijk wel beweging in, maar uitsluitend als een scharnier. Bij een watertrens lopen de ringen 'los' door het mondgedeelte. Hierdoor is een watertrens beweeglijker dan een bustrens.
De bustrens biedt direct contact en stabiliteit in de mond. Daarnaast geeft de bustrens meer druk op de wang van het paard waardoor een paard meer geholpen wordt met sturen. Doordat de ringen vast zitten kunnen de lippen niet ingeklemd raken waardoor bitringen niet nodig zijn.
Een D-trens is een bit met een vaste zijkant in de vorm van een D. Het verschil tussen een bustrens en een D-trens is dat de zijkant van een D-trens groter is dan bij een bustrens waardoor het bit nog stabieler in de mond ligt en meer begrenzing geeft.
Een D-trens ligt stiller en stabieler in de paardenmond dan een watertrens of een bustrens. Doordat de D-vormige ringen groter zijn en een recht stuk hebben ligt het bit stiller in de mond en geeft het bit meer wangsteun of zijdelingse druk.
Om te kijken welk formaat bit het best bij jouw paard past probeer je de '2-vingertest'. Leg je wijs- en middelvinger op elkaar en steek deze ter hoogte van het bit in de mond van het paard. Afhankelijk van de druk kan je het volgende aanhouden: Veel druk -> weinig ruimte -> dun mondstuk (14-16mm)
Re: Wat is Groen gereden??
Ja, dit betekent inderdaad dat het paard nog maar net onder het zadel is en nog niet veel kent. Zadelmak dus.
Je kunt zien dat een bit goed past als het bit aan beide zijden van de mond ongeveer 0,5 cm tot 1 cm uitsteekt. Bij een bit met losse ringen (zoals een watertrens) moet er niet te weinig ruimte overgehouden worden aan de zijkanten.
Het enkelgebroken bit is voor de meeste mensen een van de eerste bitten waar ze mee in aanraking komen. Een simpele enkelgebroken bustrens of watertrens wordt vaak gebruikt bij manegepaarden en wordt gezien als een vriendelijk bit.
Een kneveltrens is een bit dat langere staafjes dwars op het mondstuk heeft. Hierdoor ligt het bit stiller en stabieler in de mond dan een watertrens of een bustrens. Het voordeel van een kneveltrens is dat er meer zijdelingse druk op het hoofd van het paard komt waardoor het paard makkelijker te sturen kan zijn.
Een dubbelgebroken bit geeft meer druk op de tong en werkt iets minder in op de lagen. Het kan niet dubbel vouwen waardoor het bit niet tegen het gehemelte kan komen. Ook een dubbelgebroken mondstuk is vrij standaard en kan voor veel verschillende paarden worden gebruikt.
Ongebroken of locker bitten zijn echt dé bitten voor sterke paarden. Locker bitten werken als volgt: is je paard gewoon rustig en fijn, werkt het bit als een normaal enkel of dubbelgebroken bit.
Het bit, de trens of de stang wordt verbonden met het hoofdstel om het op zijn plaats te houden en ook met de teugels, zodat de ruiter of amazone een rechtstreeks contact heeft met de mond van het paard. Een bit ligt en werkt in op de lagen, het tandloze gedeelte van de paardenmond.
Paarden die vaak onrustig zijn in de aanleuning kunnen baat hebben bij het gebruik van een ongebroken trens. Met het mondstuk van de ongebroken trens kan de ruiter wel sterker inwerken met de hand, waar wel rekening mee gehouden moet worden.
Locked bitten
Een locked bit blokkeert op het moment dat de ruiter (of het paard) meer druk neemt op de teugels. Hierdoor verandert het bit in een ongebroken trens en werkt de ruiterhand sterker in.
Het gebruik van een bit voor een harde mond is alleen geschikt voor zeer ervaren ruiters. Een echte bestseller is de Busse stang, dit bit heeft 2 delen welke onafhankelijk van elkaar bewegen en een roterend middenstuk. Dit bit heeft een directe inwerking zonder dat het scherp is.
- Materiaal: bitten moeten van metaal en/of van onbuigzaam plastic zijn en mogen omwikkeld zijn met rubber of leer. - Dressuur: Flexibele rubber bitten zijn niet toegestaan.
De oplossing
Vaak kan een bit met ander breekpunt al helpen en dan met name een enkelgebroken bit. Waar een dubbelgebroken bit druk geeft over de gehele tong geeft een enkelgebroken bit enkel druk op de zijkanten van de tong en het gehemelte. Daardoor komt het middenstuk van de tong vrij van druk.
De oplossing zou kunnen zijn een bit met een andere breekpunt, andere ringen of juist geen breekpunt. Je hebt verschillende soorten bitten. De watertrens, D-trens en bustrens zijn de meest voorkomende bitten.
Voor het rijden van een jong paard is een bit waarbij de ringen vast zitten aan de zijkant het beste. Dit is bijvoorbeeld een bustrens, D-trens of kneveltrens. Hierdoor ligt het bit stil in de mond en heb je meer zijdelingse druk en begrenzing waardoor het sturen makkelijker gaat.
Een bustrens (of andere trens met een vaste zijkant) moet juist direct aansluiten tegen de zijkant van de mond. Wij adviseren dan ook om een bustrens of een trens met een vaste zijkant 1 maat kleiner te nemen dan de watertrens. De maat van een bit wordt gemeten tussen de ringen van het bit, dit heet het kaakstuk.
Het betekent vooral dat je paard je iets duidelijk wil maken. Tenzij een paard geen voortanden meer heeft, is het allereerst een teken van ongemak of pijn. Een open mond of uitstekende tong is dus heel onwenselijk, het betekent dat het paard ergens in zijn lijf ongemakkelijk is.
Een tongboog zorgt dat het mondstuk ook op de lagen inwerkt en daardoor een scherpere inwerking krijgt. Het ongebroken mondstuk maakt het onmogelijk eenzijdige teugelhulpen te geven en het mondstuk is daardoor niet geschikt voor ruiters die nog niet voornamelijk op been- en zithulpen rijden.
Eén keer per maand tot zes weken is meer dan genoeg. Het doel is vooral het paard ervaring op te laten doen en ze gezond te houden. ' 'Wat ik zie, ook uit de topsport en draf- en rensport, is dat je paarden niet een heel seizoen in vorm kan houden, vooral de jonge paarden niet', voegt veterinair Waling toe.
Hoeveel uur beweging moet mijn paard minimaal hebben per dag? Een paard dient minimaal 2 keer per dag buiten de stal te komen. Bijvoorbeeld 1 keer voor de training en 1 keer minimaal 1 uur weidegang of vrije beweging in een paddock.