Bruikbare bronnen, zijn bronnen die informatie geven voor het onderzoek dat de historicus doet. Hetzelfde geldt voor een onderzoek dat je op school doet. Het kan zijn dat je tijdens het zoeken een mooi aantal bronnen hebt gevonden, maar deze gaan over een volledig ander onderwerp. Dan zijn deze bronnen niet bruikbaar.
Een betrouwbare bron moet objectief zijn. Een reclametekst zal je over het algemeen eenzijdige informatie geven om het product in een goed daglicht te stellen. Is de bron actueel? Kijk wanneer de tekst geschreven is en of (en zo ja wanneer) die is bijgewerkt.
Er zijn verschillende soorten bronnen. De drie hoofdgroepen zijn: materiële voorwerpen (alle bronnen die niet geschreven of gesproken zijn), geschreven en gesproken bronnen. Afbeeldingen worden daarnaast nog weleens onder 'visuele bronnen' ingedeeld.
Oude literatuur kan achterhaald zijn, daarom mag je geen bronnen ouder dan vijf jaar gebruiken. Dit is een manier waarop sommige opleidingen het zichzelf wel heel makkelijk maken. Alles wat nieuw is, is goed. Alles wat ouder is dan een bepaald jaar is slecht.
Check het colofon van de site of zoek meer op over de auteur, bijvoorbeeld in de bibliotheek. Vuistregel: Hoe duidelijke de herkomst van de informatie en de schrijver, hoe beter. Is de bron van de informatie vaag, wees dan op je hoede. Zorg in dat geval voor verschillende bronnen die hetzelfde zeggen.
Wat is het verschil tussen validiteit en betrouwbaarheid? Bij validiteit gaat het om het meten wat je beoogt te meten. Bij betrouwbaarheid daarentegen gaat het om de vraag of je onderzoeksresultaten hetzelfde zouden zijn als je het onderzoek op dezelfde wijze nogmaals uitvoert.
Als de publicatiedatum onbekend is, gebruik je “z.d.” (zonder datum). Bijvoorbeeld: (Jagers, z.d.).
Hoe vaak je ook van een bron gebruikmaakt in de tekst, je schrijft de volledige bron maar een keer op in de literatuurlijst.
Gepubliceerd op 22 oktober 2019 door Raimo Streefkerk. Bijgewerkt op 13 oktober 2021. In oktober 2019 introduceerde de American Psychological Association (APA) de 7de druk van het APA-stijlhandboek.
Wetenschappelijke bronnen/ artikelen worden gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften. Voordat ze daar in komen te staan gaan collega-wetenschappers kijken of ze het een goed artikel vinden. Dit noem je peer review.
Primaire bronnen komen in geschreven en ongeschreven vorm voor. Een voorbeeld van een geschreven primaire bron is een dagboek, maar ook labjournaals en bepaald archiefmateriaal vallen in deze categorie. Een voorbeeld van een ongeschreven primaire bron is bijvoorbeeld een vuistbijl.
Een bron is een voorwerp of getuigenis uit of over het verleden waarop de historicus steunt om een beeld te scheppen. Een (historisch) werk is het resultaat van die scheppingsdaad. De bron levert ons bewijs voor het voorkomen van een gebeurtenis, een historisch werk is een bewijsvoering over een gebeurtenis.
APA-bronvermeldingen voor een website bevatten doorgaans de auteur, publicatiedatum, titel van de pagina of het artikel, de naam van de website, een raadpleegdatum en de URL. Als de auteur niet wordt genoemd, dan gebruik je de organisatie als auteur of dan begint je bronvermelding met de titel van het artikel.
Wikipedia doet aan kwaliteitscontrole, maar u moet voorzichtig zijn om het als wetenschappelijke bron te gebruiken. In goede artikelen staan recente referenties, bronnen, noten en literatuurverwijzingen die u als wetenschappelijke bron kunt gebruiken.
Als je de gebruikte bronnen beoordeelt op betrouwbaarheid, kijk je allereerst naar de bronnen die de auteur geraadpleegd heeft. Vervolgens kijk je op wie of wat de auteur zijn uitspraak gebaseerd heeft. Gebruikt de auteur bijvoorbeeld een onderzoek van een of andere professor? Dan is de tekst (redelijk) betrouwbaar.
APA-richtlijnen zijn regels voor de opmaak en notatie van bronverwijzingen en citaten in het theoretisch kader, de opmaak van figuren en tabellen in het resultatenhoofdstuk en de bronnenlijst aan het einde van je scriptie.
Een verwijzing in de tekst volgens APA-richtlijnen bestaat uit de achternaam van de auteur en het publicatiejaar. Als je naar een specifiek deel van een bron verwijst, moet je ook een plaatsaanduiding toevoegen, zoals een paginanummer of tijdstempel. Een voorbeeld is: (Habibi, 2021, p. 170).
Sine die - Latijn: letterlijk: zonder dag; in bibliografische opsommingen in de betekenis van: zonder datum. Sine dato - Latijn: zonder datum; in bibliografische opsommingen.
Welk aspect ontbreekt? Vermeld de naam van de website of de organisatie achter de website als auteur. Gebruik “z.d.” (“zonder datum”) in plaats van de datum.
Wanneer het jaar of de datum van publicatie van een webpagina of krantenartikel wordt vermeld, neem deze dan geheel over in de bronnenlijst in de volgorde (jaar, dag maand). De naam van de maand wordt voluit geschreven. In de tekst wordt alleen het jaartal genoemd. In de tekst is de verwijzing (CBS, 2018).
De validiteit van literatuuronderzoek wordt bepaald door de relevantie van de bron voor het beantwoorden van de hoofdvraag en deelvraag (inhouds– en begripsvaliditeit) en de wijze waarop je zoekt (interne en externe validiteit).
Bepalen welke soorten validiteit van toepassing zijn
De indruksvaliditeit (face validity), inhoudsvaliditeit (content validity), begripsvaliditeit (constructvaliditeit of construct validity) en interne validiteit worden bijna altijd besproken, maar de andere drie zijn vaak optioneel.
Validiteit (validity) betekent dat je daadwerkelijk het verschijnsel meet dat je beoogt te meten. Wanneer je bijvoorbeeld een fenomeen als 'vertrouwen' wilt meten, zul je moeten nagaan of het instrument dat je daarvoor wilt gebruiken, ook echt geschikt is voor dat doel.