Meisjesbesnijdenis of vrouwelijke genitale verminking (vgv) is een vorm van lichamelijke mishandeling. Het is een gebruik waarbij uitwendige geslachtsorganen van meisjes, waaronder de clitoris, worden besneden of verwijderd.
Vrouwenbesnijdenis is het wegnemen van de clitoris, vaak gecombineerd met het dichtnaaien van de vagina (ook: clitoridectomie, genitale verminking). Een ingrijpender vorm waarbij ook de schaamlippen worden weggesneden heet infibulatie.
Clitoridectomie: het gedeeltelijk of volledig verwijderen van de clitoris. In bijzondere gevallen wordt de huid rondom de clitoris – de prepuce – verwijderd. Excisie: het gedeeltelijk of volledig verwijderen van de clitoris en de kleine schaamlippen. In sommige gevallen worden de grote schaamlippen ook verwijderd.
Het is een gebruik waarbij uitwendige geslachtsorganen van meisjes, waaronder de clitoris, worden besneden of verwijderd. Ouders kunnen verschillende redenen hebben om hun dochter te laten besnijden, zoals hygiëne, schoonheid en de veronderstelde plicht om de maagdelijkheid te beschermen vanuit traditie en religie.
Bij een besnijdenis wordt een gedeelte van de voorhuid van de penis operatief verwijderd. De meest voorkomende reden voor een besnijdenis is een te nauwe voorhuid. Een te nauwe voorhuid geeft vaak moeilijkheden bij het plassen, pijn tijdens erectie en geslachtgemeenschap of een ontsteking van de eikel of de voorhuid.
Wanneer een jongen besneden is, heeft hij geen voorhuid meer, of een stuk minder voorhuid. De eikel is dan bloot, als een kale knots. Als je onbesneden bent hoef je niks te doen met je voorhuid als je seks gaat hebben. Wanneer je naar binnen gaat of als je het condoom omdoet verschuift je voorhuid vanzelf.
De inwendige geslachtsorganen
De vagina (1) is een ongeveer 8 cm lange structuur die zich bevindt tussen de vulva en de baarmoederhals. Langs deze buis vloeien het menstruatiebloed en de vaginale afscheiding naar buiten. De vagina heeft een bijzonder rekbaar en elastisch vermogen dat geslachtgemeenschap mogelijk maakt.
Bij een besnijdenis haalt de uroloog een deel van of de hele voorhuid van de penis weg. Een besnijdenis heet ook wel circumcisie. We doen in het UMCG alleen besnijdenissen als daar een medische reden voor is.
De eerste 6 weken na de operatie mag u geen seks hebben. Anders is de kans groot dat de wond weer open gaat. De ingreep verandert uw gevoel bij seks meestal niet of nauwelijks. Het is ook beter om de eerste 2 weken niet te sporten, baden en zwemmen.
Het bleek dat besneden mannen moeilijker tot een orgasme kunnen komen dan onbesneden mannen, terwijl hun vrouwelijke partners vaker last hebben van vaginale pijn. Dit zorgt voor een minder plezierig seksleven voor beiden.
In het kort. Bij een strakke voorhuid lukt het niet om de voorhuid naar achter te schuiven. Seks kan pijn doen. Er kunnen wondjes komen op de voorhuid.
Bij een Spaanse kraag blijft de voorhuid klem zitten achter de rand van de eikel. Dit komt meestal door een te strakke voorhuid. Doordat de voorhuid klem zit kunnen de eikel en voorhuid dik worden. Dit heet een Spaanse kraag.
Het gebied van de ingreep kan gevoelig of branderig zijn. U kunt paracetamol tegen de pijn gebruiken. Het is raadzaam om deze pijnstillers voor de ingreep in huis te hebben. Het verstandig om het op de dag van de ingreep en de dag erna rustig aan te doen.
Bij een volwassen man zal meestal gekozen worden voor een volledige besnijdenis. De eikel zal in dat geval zowel bij een erectie als bij de penis in slappe toestand geheel bloot liggen. De meest voorkomende reden om dit soort ingreep te laten uitvoeren, is een fimosis of vernauwing van de voorhuid.
Besnijdenis kent, anders dan vaak wordt gedacht, ook risico's op complicaties. Met name bloedingen, infecties, plasbuisvernauwingen komen regelmatig voor. Ook sterfgevallen zijn gerapporteerd. Op latere leeftijd ontwikkelen besneden mannen veel vaker seksuele problemen.
Leeftijd, pijn en angst
Wanneer de ouders hun zoon willen laten besnijden, dan adviseren wij om dit op zeer jonge leeftijd te laten doen. Een zuigeling die slechts enkele weken of maanden oud is, merkt – behalve van het prikje voor de verdoving – weinig van de besnijdenis. Daarom: hoe jonger, hoe beter!
Bij 1% van de jongens en mannen blijft de voorhuid te nauw. Dit is dan een aangeboren voorhuidvernauwing. Naast de aangeboren vernauwing kan de voorhuid ook te nauw worden door een ontsteking van de eikel en de voorhuid. Na de ontsteking vormt zich namelijk littekenweefsel.
Bij een echte strakke voorhuid is de opening van de voorhuid zelf klein. Dat kan klachten geven, zoals moeilijk plassen of pijn bij het plassen. Probeer de voorhuid niet zelf los te trekken. De huisarts kan een zalf voorschrijven om de voorhuid los te maken.
Een vernauwde voorhuid kan op alle leeftijden voorkomen. Bij kleine jongens komt dit vaak voor en vormt zo lang er geen pijn, ontsteking of plasklachten zijn geen probleem. De voorhuid wordt meestal vanzelf soepeler.
Een Spaanse kraag (parafimosis) kan ontstaan als de voorhuid over de eikel schiet en vervolgens niet meer terug wil omdat die te nauw is. De bloedcirculatie in de voorhuid raakt dan verstoord, waardoor zij opzwelt. Dit is erg pijnlijk.
De eikel heet niet voor niets zo, hij lijkt inderdaad enigszins op de vrucht van een eik. Evenals de penis, is de eikel voorzien van zwellichamen. De huid van de eikel is geen normale huid, zoals op de penis, maar slijmvlies. De urinebuis mondt in de eikel uit.
De voorhuid van de penis zit vast met een dun bandje of toompje. Als dit te kort is, kan dat klachten geven bij een erectie of tijdens seksuele activiteit. Soms is het doorsnijden van het van het toompje noodzakelijk.
Bij de geboorte zijn de voorhuid en de eikel vaak tot een geheel verkleefd. Met het ouder worden komt dit vanzelf los. Vanaf de leeftijd van 4 jaar kan de voorhuid bij de meeste jongens voorzichtig worden teruggeschoven. Wanneer het terugschuiven niet (goed) lukt, forceer dit dan niet.
Meestal komt de voorhuid met het ouder worden vanzelf (losser en wijder) los van de eikel. Als uw zoon rond de 10-12 jaar is en de voorhuid is nog steeds vernauwd, kan de arts besluiten deze los te maken. Zo wordt voorkomen dat de voorhuid zo vast komt te zitten aan de eikel dat hij niet meer losgemaakt kan worden.