Personage in een roman of toneelstuk dat in tegenstelling tot de klassieke held, die mentaal sterk, eerbiedwaardig of machtig moest zijn en in elk geval onze bewondering moest verdienen, juist onbetekenend en veelal passief is en ons medelijden of hooguit begrip opwekt.
Een antiheld is niet hetzelfde als een schurk. Een schurk is de vijand van een traditionele held; hij is fundamenteel slecht.Een antiheld daarentegen heeft een mengeling van goede en slechte eigenschappen. Ondanks zijn zwakheden kan de lezer sympathie voor hem voelen en zichzelf in hem herkennen.
Bekende voorbeelden van antihelden zijn Sherlock Holmes, Tyrion Lannister uit Game of Thrones en Shrek uit de gelijknamige kinderfilm.
Er zijn veel verschillende soorten helden, waaronder superhelden, historische helden, alledaagse helden, klassieke helden, epische helden, culturele helden, literaire helden en zelfs antihelden.
Een held is iemand die iets doet dat getuigt van buitengewone moed en zelfopoffering. Het is een echte persoon of een hoofdpersoon van een literair werk die, in het aangezicht van gevaar, tegenspoed bestrijdt door middel van daden van vindingrijkheid, dapperheid of kracht.
Michiel de Ruyter is Nederlands bekendste zeeheld. Hij is vooral bekend geworden door zijn rol in belangrijke zeeslagen. In gevechten bleek hij te beschikken over een uitstekend strategisch inzicht. Vanwege zijn successen werd hij benoemd tot opperbevelhebber van de Nederlandse vloot.
In de klassieke strijd tussen goed en kwaad is de protagonist gewoonlijk de 'held' van het verhaal en de antagonist is, of vertegenwoordigt, de kwade genius of de 'slechterik'. De antagonist van het verhaal probeert het de protagonist moeilijker, of onmogelijk, te maken zijn doel te bereiken.
De antagonist is het personage wiens doel lijnrecht tegenover dat van de protagonist staat. Hij is diens tegenstander. En in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is de antagonist niet per se een slechterik. Overigens kan ook je protagonist de schurk in je verhaal zijn - áls er een schurk is.
Een antagonist is een tegenstander of tegenspeler. De aanduiding komt al sinds de Klassieke Oudheid vooral voor in de toneelwereld. In het klassieke toneel werd de hoofdpersoon of eerste speler de protagonist genoemd; traditioneel is dat de held. De antagonist is zijn tegenspeler en soms zijn directe rivaal.
Een held (mannelijk) of heldin (vrouwelijk) is een bestaand, fictief of historisch persoon die, wanneer geconfronteerd met gevaar en rampspoed of vanuit een zwakke positie, moed en de bereidheid tot zelfopoffering betoont voor een grotere zaak.
De term held van het verhaal wordt ook vaak in neutrale betekenis gebruikt voor hoofdpersoon in het algemeen. De antagonist is de tegenpool van de protagonist. Deze verzet zich actief tegen het bereiken van de doelen van de protagonist. Hij vertegenwoordigt een tegenwerkende kracht in het conflict.
De hybride held zoekt een hybride mix tussen een klassieke helden en de klassieke antagonist die ondanks zijn of haar daden de empathie van het publiek opzoekt. Dat polariserende meningen van het publiek het gevolg zijn is waar de makers op uit zijn.
Iets wat het tegenovergestelde van elkaar doet heet een antagonist. Een voorbeeld hiervan zijn spieren in je bovenarm. Als je je arm buigt worden de biceps kort en dik maar de triceps worden juist langen en dun.
Vijandigheid (aspect van antagonisme): aanhoudende of frequente boze gevoelens; woede of prikkelbaarheid als reactie op kleine wrok en beledigingen; kwaadaardig, wraakzuchtig gedrag.
Een antagonist hoeft overigens geen mens te zijn. Het kan bijvoorbeeld ook een natuurfenomeen zijn waartegen de hoofdpersoon moet vechten. Daarnaast zijn er bijfiguren. Het doel van bijfiguren is dat zij de hoofdpersoon in een bepaald perspectief plaatsen.
Harry Potter
Hij is de ultieme vertegenwoordiger van het kwaad en wordt gezien als de aanvoerder van de Duistere Zijde. Daarmee is hij de antagonist van onder anderen Harry Potter en Albus Perkamentus. Voldemort was op Zweinstein de leerling Marten Vilijn jr.
Een protagonist is het belangrijkste personage in een verhaal. Een verhaal kan ook meerdere protagonisten hebben. Meestal is de protagonist het personage dat de verteller gedurende verhaal het meest volgt, of het personage dat zelf het grootste deel van het verhaal vertelt.
Protagonist (van het Grieks protagonistes (πρωταγωνιστής); de hoofdrolspeler) is het personage waar het verhaal van een film, toneelstuk of boek om draait. In een klassieke vertelling gaat het meestal om een personage of een koppel, maar in andere media kunnen dit meerdere personages zijn.
Een relatie wordt als antagonistisch geformuleerd als verschillende betekenissen van het zelf onverzoenbaar zijn. Het is de perceptie van de beelden van onszelf die de ander op ons projecteert, die een voortdurende limiet leggen op de mogelijkheid tot constructie van een compleet en gesloten zelf.
De protagonist, oftewel de hoofdpersoon, de hoofdrolspeler om wie een verhaal draait.
Wanneer verschillende elementen elkaar tegenwerken, noemen we dit een 'antagonistische werking'. Dit antagonisme wordt omschreven als een situatie waarin stoffen niet bij elkaar passen en dus worden afgestoten.
De Koning is het staatshoofd van het Koninkrijk der Nederlanden. Voor het vervullen van zijn functie zijn door de staat Paleis Noordeinde, Paleis Huis ten Bosch en het Koninklijk Paleis Amsterdam aan het staatshoofd ter beschikking gesteld. Paleis Noordeinde in Den Haag is het werkpaleis van de Koning.
De Ruyter wordt door velen gezien als de grootste Nederlandse zeeheld. Twee minstens zo grote namen zijn Piet Hein en Maarten Tromp. Piet Hein of eigenlijk Pieter Pietersen Heyn werd geboren in 1577. Hij geniet vooral bekendheid vanwege zijn verovering van de Spaanse zilvervloot in 1628.
Een protagonist is de hoofdrolspeler in het verhaal dat je vertelt als storyteller. De antagonist is de tegenstander en/of de tegenspeler. Door beide te definiëren, geef je jezelf belangrijke handvatten om een verhaal te ontwikkelen.