Wat is het? Dystrofie is een complicatie die na een letsel of een operatie aan een ledemaat ontstaat. De ernst ervan staat los van de ernst van het letsel. Zo kan een klein letsel, bijvoorbeeld een kneuzing van de hand, een ernstige vorm van dystrofie geven.
een gezwollen lichaamsdeel, verschil in huidtemperatuur (warm bij een warme dystrofie, koud bij de koude dystrofie), huidverkleuring van het aangedane gebied (rood of blauw), verminderde beweeglijkheid en pijn bij het aanraken van de huid.
Abnormale kleur, meestal een roodblauwe verkleuring. Abnormale temperatuur, meestal een warmere, soms een koudere aangedane ledemaat. Tekenen van zwelling (oedeem), zweten, overdreven haargroei en nagelgroei. Toename van pijn tijdens of na beweging.
Een klein deel van de patiënten met posttraumatische dystrofie geneest niet meer en zal restklachten behouden. Gelukkig geneest het grootste gedeelte snel van de aandoening en hebben daarna geen last meer van de symptomen.
'Dystrofie' betekent 'slecht functionerend lichaamsweefsel'. Posttraumatische dystrofie duidt erop dat het lichaamsweefsel, om een of andere reden, slecht is gaan functioneren na afloop van letsel of een operatie.
Pijnbestrijding bij dystrofie bestaat in eerste instantie uit paracetamol mede ook omdat er geringe bijwerkingen zijn. Om de ontsteking te remmen worden ontstekingsremmende pijnstillers voorgeschreven. Deze middelen worden ook wel NSAID's genoemd (niet-steroïde ontstekingsremmende middelen).
De handtherapeut behandelt de zwelling, probeert de gewrichten zo soepel mogelijk maken of te houden en helpt de pezen goed te laten glijden. Voor de re-integratie wordt u zo nodig doorverwezen naar een revalidatiearts. De behandeling van dystrofie met medicijnen is omstreden.
Limb-girdle dystrofie kan op elke leeftijd ontstaan maar komt vooral op oudere leeftijd voor. Men merkt meestal dat er iets aan de hand is als men door zwakte van heup- en beenspieren een waggelende gang krijgt. Kinderen hebben vaak moeite met hollen en vallen veel. Uit een stoel opstaan of traplopen kan lastig zijn.
Naar schatting hebben in Nederland 20.000 mensen last van een vorm van dystrofie of CRPS. Vrouwen hebben 3,4x vaker kans op dystrofie dan mannen (het is onbekend hoe dit komt).
Myotone dystrofie (MD 1) is een erfelijke ziekte die even vaak voorkomt bij mannen als bij vrouwen. Als een van de ouders de ziekte heeft, heeft elk kind een kans van 50% dat het de aandoening ook heeft.
Posttraumatische dystrofie kan leiden tot schade aan gewrichten, spieren en weefsels, als het te laat of niet wordt ontdekt en behandeld. PD kan worden behandeld met sympathicusblokkades en kan worden voorkomen door een directe behandeling met vitamine C gedurende vijftig dagen.
Aandoening: De algo(neuro)dystrofie of syndroom van Sudeck is een pijnlijke ziekte met uiteenlopende klinische symptomen. Ze tast meestal de voeten, de handen of de schouders aan; ook andere gewrichten kunnen getroffen worden. De oorzaak is nog onbekend.
De meeste patiënten genezen binnen enkele weken of maanden van Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS). Als een behandeling lang op zich laat wachten of niet goed aanslaat, is de kans op volledig herstel kleiner. Een klein deel van de patiënten houdt klachten.
Er kan ernstige invaliditeit en moeilijk te behandelen pijn optreden. Jaarlijks krijgen 8.000 mensen deze complicatie na een letsel. In enkele gevallen ontstaat posttraumatische dystrofie spontaan. Het overgrote deel van de 8.000 mensen geneest binnen korte tijd, veelal zonder restverschijnsel.
De negen officiële soorten musculaire dystrofie: Becker musculaire dystrofie (BMD) Congenitale musculaire dystrofie (CMD) Duchenne musculaire dystrofie (DMD)
Vaak is er pijn, zwelling en roodheid van een bepaald lichaamsdeel. Het gaat in alle gevallen om de armen, handen, benen of voeten. CRPS (ook wel posttraumatische dystrofie genoemd) wordt ook wel gezien als een abnormaal sterke reactie van het lichaam op een operatie of verwonding.
Vier vormen MD 1 en de verschijnselen
de klassieke vorm met langzaam toenemende spierzwakte in gezicht, kauw-, keel-, halsspieren en onderarmen en -benen; de ernstiger kindervorm, met bijbehorende vertraagde verstandelijke ontwikkeling, spraakproblemen en spierzwakte; de ernstigste vorm bij baby's: de congenitale vorm.
De pijn is branderig en wordt erger bij beweging. Afhankelijk van de ernst kan deze fase enkele weken tot maanden duren. In deze fase wordt de pijn heviger en vager. De zwelling kan zich verspreiden en de huid wordt bleek en verschrompeld.
Wat is PSMA? PSMA (progressieve spinale musculaire atrofie) is een neuromusculaire aandoening, een aandoening die leidt tot het onvoldoende of niet functioneren van de spieren. PSMA is over het algemeen niet erfelijk; mogelijk spelen bij sommige vormen erfelijke factoren een rol.
De dan geleidelijk optredende spieratrofie wordt pas na enige weken tot maanden – en soms alleen door het verschil de gezonde en vaak dan meer gebruikte hand – visueel goed waarneembaar zijn, en zeker vergeleken met de gezonde hand.
De precieze oorzaak van de ziekte van Dupuytren is niet bekend. Wel is er een genetische factor. Dit wil zeggen dat als een persoon de ziekte van Dupuytren heeft, er meer kans is dat een familielid ook deze aandoening krijgt, dan wanneer de aandoening niet in de familie voorkomt.
De aandoening is langzaam progressief met een variabele prognose.
Fibromyalgie betekent letterlijk: 'pijn in bindweefsel en spieren' en valt daarmee in de categorie wekedelenreuma. De aandoening openbaart zich meestal tussen het 25e en 40e levensjaar en veel vaker bij vrouwen dan bij mannen.
Leg de hand tijdens zitten en slapen hoog op een kussen; net iets hoger dan je elleboog. Het vocht zakt dan weg uit je hand/pols naar het laagste punt. Gebruik de eerste dagen een sling/mitella tijdens lopen. Ook hierbij moet je hand net iets hoger zijn dan de elleboog.
We onderscheiden twee typen CRPS: Type I ontstaat na een vorm van letsel, zoals een breuk of een weke-delenletsel. Type II ontstaat na beschadiging van een zenuw.