Witte band: de hardste van de drie. Op rode en gele banden kan je een sneller rondje rijden, maar op de witte band kan je het meest lang doorrijden.
Volgens Pirelli is het cruciaal dat geen enkele coureur de harde band langer rijdt dan 26 ronden. De mediumband gaat volgens Pirelli twee ronden langer mee en de zachte compound mag maar 15 ronden gebruikt worden per set.
Chassis, maar vooral motor en transmissie zijn de duurste onderdelen. De prijs voor elk van de drie toegelaten eenheden per seizoen wordt geraamd op ongeveer 10 miljoen euro. Wie de prijs van een huidige raceauto op 12 tot 15 miljoen schat, zit er dus niet ver naast.
Zachte band – rode wang
De band waarop alle coureurs het liefst rijden is de zachte band, deze wordt voorzien van een rode wang. Op de zachte band hebben de Formule 1-wagens het meeste grip. Keerzijde van de medaille is echter dat het rubber verhoudingsgewijs veel sneller slijt.
Naast de droogweerbanden en tussenbanden zijn er ook nog regenbanden (blauwe kleur). Als het zeikt van de regen, is het verstandig om deze banden met profiel onder de auto te leggen voor maximale grip. Belangrijke regel: elke race moet je minimaal 2 soorten banden kiezen.
Over het algemeen geldt dat hoe zachter de band, hoe meer deze aan de baan plakt en hoe meer grip (en dus snelheid) deze biedt, maar ook hoe sneller deze slijt. De hardere band daarentegen geeft minder grip, maar heeft ook minder slijtage en kan dus langer mee.
Een aantal voorbeelden van onderdelen zijn: het stuur (± 55.000 euro), een setje banden (1.500 tot 2.000 euro), een hydraulisch systeem (160.000 tot 200.000 euro), transmissie (± 210.000 euro), koelsysteem (± 180.000 euro) en het hele bodywerk van de Formule 1-auto, meestal gemaakt van het lichtgewicht materiaal carbon ...
Gele band: zit tussen rood en wit in, qua snelheid en slijtage. Deze band (de 'medium') wordt eigenlijk iedere race wel gebruikt, soms zelfs ook al in de kwalificatie. Witte band: de hardste van de drie. Op rode en gele banden kan je een sneller rondje rijden, maar op de witte band kan je het meest lang doorrijden.
De DRS kan door een coureur geactiveerd worden zodra dit is toegestaan door de race-directie. Feitelijk kan dit ook automatisch maar alleen als de achterliggende bolide binnen een seconde van zijn voorganger rijdt.
Elke coureur is verplicht om minimaal één pitstop te maken, aangezien er per race op minimaal twee sets banden geracet moet worden.
De heilige graal is en blijft toch wel de F1-wagen van Juan Manuel Fakito uit 1954. Deze prachtige wagen werd verkocht tijdens een veiling in 2013 en bracht meer dan 30 miljoen euro op. In dit scheurijzer werd de coureur voor de tweede keer kampioen. Het is vooralsnog de duurste F1-wagen ooit verkocht.
Aangezien het volume van brandstof afhankelijk is van de temperatuur en het F1-circuit ongeveer alle uithoeken van de wereld aandoet, rekenen ze in de F1-garages in kilo's, veel betrouwbaarder. Maar voor wie toch wil vergelijken: ongeveer 120-150 liter brandstof per race.
Een van de belangrijkste wijzigingen vanaf het seizoen 2014 is het afscheid van de 2.4 liter V8 motor en de introductie van de 1.6 liter V6 motor met turbo en een Energy Recovery System (ERS) ingebouwd in het blok. Deze motoren leverden ongeveer 750 pk bij maximaal 15.000 toeren.
Deze zijn gekoppeld aan kleuren: een 'paarse sector' betekent dat de coureur de snelste tijd van alle deelnemers heeft gereden in die betreffende sector in de huidige sessie.
Ontwikkeld voor tijdritten en wegwedstrijden op hoge snelheid. De 23 mm band is met een gewicht van 165 gram een van de lichtste in zijn soort.
In een persbericht laat de bandenfabrikant weten hoeveel rondjes er maximaal gereden kan worden op de verschillende bandencompounds. Hieruit blijkt dat het de teams adviseert om niet meer dan vijftien rondjes te rijden op softs, de banden waarmee de coureurs in de top tien de race aanvangen.
De rijder drukt op een knop op zijn stuur en daardoor gaat een flap van de achtervleugel plat liggen. Zo ontstaat in de vleugel een opening van maximaal 85 millimeter. De auto klieft nu veel beter door de lucht en dat scheelt, afhankelijk van het circuit, tot 15 km/u aan topsnelheid.
Er zit geen limiet op hoe vaak een coureur DRS mag gebruiken, al is dit in andere takken van autosport (DTM) wel het geval geweest. In de kwalificatie of vrije trainingen is de coureur vrij om zijn DRS te activeren binnen de aangewezen DRS-zones. DRS kan alleen gebruikt worden in DRS-zones.
Deze verandering van luchtstroom zorgt voor een lagere luchtweerstand, wat op zichzelf weer resulteert in een hogere topsnelheid en een snellere acceleratie. Sam Michael, technisch directeur van Williams, is van mening dat het gebruik van DRS in de kwalificatie een halve seconde per ronde zou schelen.
De reden waarom Lewis Hamilton voor een knalgele helm heeft gekozen, is omdat de Brit de fans een handje wil helpen. Op deze manier kunnen de auto's van ploegmaat George Russell en die van Hamilton beter uit elkaar worden gehouden.
Sommige auto's zien er wat dat betreft namelijk al anders uit dan aan het begin van het jaar. De Formule 1-auto's van 2022 zijn opnieuw wat zwaarder dan hun voorgangers. Al jaren neemt het gewicht toe en dit jaar tikken ze bijna de 800 kilo aan.
De Formule 1 stapt in 2022 over op een volledig nieuw ontwerp van de auto's. Het doel: coureurs moeten elkaar beter kunnen volgen en makkelijker kunnen inhalen. Onderdeel van het pakket veranderingen is de overstap naar velgen met een diameter van 18 inch.
Kortom: Formule-1 auto's zijn absurd duur
Al deze onderdelen samen zijn ongeveer zo'n 6,8 miljoen euro waard. Een gigantisch bedrag waarbij we zaken als wielophanging, Hybride-systemen, brandstofsystemen en koeling nog niet eens meerekenen. Sterker nog, dit zijn kosten die enkel een auto realiseren.
Een hoop Nederlanders zitten vandaag weer voor de buis gekluisterd, want het Formule 1-seizoen gaat van start. Maar je kunt er ook voor kiezen om naar zo'n auto in je eigen garage te gaan kijken. Je kunt zo'n Formule 1-auto namelijk ook 'gewoon' kopen.
Op dit moment staat er al een prijs van 132.500 euro op de helm, die tijdens de afsluitende Grand Prix van het seizoen uitgereikt wordt aan de hoogste bieder.