De regenboog ontstaat door het feit dat het zonlicht door de regendruppels wordt gebroken. Het principe dat aan de basis ligt hiervan wordt geillustreerd door het schema hieronder. Het invallende zonlicht bestaat uit golven met een verschillende golflengte.
Hoe komt een regenboog aan zijn kleuren? Als zonlicht invalt op een regenbui, wordt het (witte) zonlicht in de regendruppels gebroken in verschillende kleuren. Aan de achterzijde van elke druppel wordt het zonlicht weerkaatst, en daarna volgt nog een tweede breking.
Het heeft ook iets geheimzinnigs. Je ziet het wel, maar je kunt het niet aanraken of er onder doorlopen.
De regenboog staat voor diversiteit, de mens in al in zijn kleuren, in al zijn diversiteit. Het is sinds de jaren negentig het internationale symbool bij uitstek van de homogemeenschap geworden. Verder staat de regenboog voor verbinding van de aarde met de hemel en omgekeerd.
Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet. Of kortweg 'roggbiv'. Zo sommen we allemaal netjes de kleuren van de regenboog op.
Een dubbele regenboog is te zien wanneer het licht twee keer wordt weerspiegeld in een regendruppel (en dus vier keer weer gebroken). Wanneer dit gebeurt is het resultaat dat er twee regenbogen worden gemaakt, de normale en een zwakkere erboven. Dit staat bekend als een dubbele regenboog.
Slechts in twee bijbelboeken komen we het woord qèsjèt, in de betekenis van 'regenboog', tegen: Genesis 9:13,14,16 en Ezechiël 1:28. Juister is het dit Hebreeuwse woord met 'boog' te vertalen. Tientallen keren treffen we in het Oude Testament dit woord aan in de zin van boog als jacht- of strijdwapen.
Een regenboog is een gekleurde boog van regendruppels in de lucht. De regenboog ontstaat als het regent en de zon schijnt of als er hoge vochtigheid is en de zon is erg fel. Als het licht door de regendruppels schijnt, wordt het licht gebroken en weerkaatst. Daardoor worden de kleuren apart zichtbaar.
Je kunt lang zoeken als je het regenboogeinde wilt vinden, of de pot goud die er zou staan. Want een regenboog heeft geen begin en eind. Je ziet een halve cirkel, maar een regenboog is eigenlijk een heel rondje. Een cirkel zonder begin of eind.
Je kunt een regenboog doen verdwijnen
Dat lijkt bijna onmogelijk, want je haalt niet zomaar waterdruppels weg uit de lucht of je verduistert niet zomaar de zon. Vergeet echter niet dat een regenboog een optische illusie is. Een regenboog 'bestaat' niet echt, je ogen nemen alleen maar een optisch verschijnsel waar.
Wit licht bestaat uit eindeloos veel kleuren
Dat zijn er meer dan zeven. Het kleurenspectrum is een schaal waarin alle zichtbare kleuren geleidelijk in elkaar overvloeien. De regenboog bevat dus niet alleen rood en oranje, maar ook alles ertussenin. Dat wij zeven 'stroken' licht zien, is gezichtsbedrog.
In de buurt van de toppen van de gevoeligheidskrommen kunnen mensen kleuren van elkaar onderscheiden die slechts 1 nm in golflengte van elkaar verschillen. In totaal kunnen mensen tussen de 120 en 160 zuivere kleuren van elkaar onderscheiden, mits ze deze kleuren naast elkaar kunnen zien.
Een regenboog heeft geen lengte. De regenboog bestaat namelijk niet ergens op een bepaalde plek in de lucht. Je ogen nemen hem alleen waar alsof die boog ook echt daar ergens hangt. Zoals je in bijgevoegd filmpje kan zien beweegt de regenboog mee met het vliegtuig, en blijft niet op hetzelfde punt hangen.
Het principe dat aan de basis ligt hiervan wordt geillustreerd door het schema hieronder. Het invallende zonlicht bestaat uit golven met een verschillende golflengte. De rode componenten van het zichtbare licht hebben een groter golflengte dan de blauwe componenten.
Kleur ontstaat wanneer (zon)licht weerkaatst of geabsorbeerd wordt door de objecten waar dit licht op schijnt. Bij het licht dat weerkaatst wordt, ervaren wij een bepaalde kleur.
Een kleurrijk citaat van schrijver Paul Coelho
' De Alchemist – De Andalusische schaapherder Santiago koestert van jongs af aan maar één wens: reizen, alle hoeken van de wereld onderzoeken en dan eindelijk te weten komen hoe deze in elkaar zit.
Maanboog. Regenbogen worden doorgaans geassocieerd met zonlicht, maar ook krachtig maanlicht, zoals bij vollemaan, kan een regenboog veroorzaken. Deze boog is echter veel zwakker van kleur of zelfs kleurloos, doordat we 's nachts slecht kleuren zien. Een maanboog ziet er daardoor meestal witachtig uit.
De kleur van de lucht wordt bepaald door de lichtinval van de zon op de verschillende (lucht)deeltjes in onze atmosfeer. Al het zonlicht is wit. Wit licht is echter een samenstelling van rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Licht van een kleinere golflengte wordt beter verstrooid dan licht van een langere golflengte. Het blauwe licht wordt dus het best verstrooid, groen al wat minder, en rood het minst van allemaal. Het resultaat: de hemel kleurt hemelsblauw.
Iedereen heeft straks een speciale emoji van de regenboogvlag, het symbool van de homobeweging. Dat is te danken aan de Amsterdammer Maurice Beljaars. Maurice had al een paar jaar het gevoel dat het tijd werd voor een regenboogvlag-emoji: "Je hebt een emoji voor sushi, een hoofdmassage en een kippenpoot.
Regendruppels breken het zonlicht altijd op eenzelfde manier. Iedere kleur heeft een eigen hoek waaronder het gebroken wordt. De kleur rood wordt het minst gebroken, daarom is die kleur altijd bovenaan. De kleur blauw wordt het beste gebroken, eigenlijk is de kleur blauw overal (de hele lucht is blauw).
Het licht dat van de zon komt lijkt wit. Het bestaat eigenlijk uit 6 hoofdkleuren: rood, oranje, geel, groen, blauw en violet. Doordat het licht onder een bepaalde hoek de waterdruppels ingaat, zie je een opeenvolging van kleuren. Zoiets wordt een spectrum genoemd.
Bij een drievoudige boog zien we een regenboog die onder een andere hoek staat dan de andere twee en dat maakt het aangezicht bijzonder. Op de foto van Jeanette Derrez-Meijer hiernaast zien we de gebruikelijke dubbele regenboog (de buitenste boog is weliswaar wat flets, maar toch zichtbaar).
De hoek tussen deze middenlijn en de zichtbare boog is overal ongeveer 42 graden. Als de zon vrij hoog staat, zoals in Zuid-Spanje, dan valt het grootste gedeelte van deze cirkel 'onder het aardoppervlak' en is dus niet te zien. Je ziet dan alleen het bovenste randje van de regenboog.